ROCZNE GODŁO NA 1978 ROK

Człowieka spolegającego na tobie zachowywasz w pokoju, w pokoju mówię: bo w tobie ufa (Izaj. 26:3).

      Tekst ten był i jest ulubionym tekstem wielu poświęconych dzieci Bożych i on je podtrzymywał Wśród licznych srogich doświadczeń, które w przeciwnym razie byłyby je zdruzgotały. Bóg nigdy nie zawiódł w dotrzymaniu obietnicy wyrażonej w tym tekście, tych, którzy swoimi umysłami na Nim polegali i całkowicie Jemu ufali. Wierzymy, że na ile my wypełnimy naszą część tego tekstu, na tyle on nam wszystkim przyniesie wiele błogosławieństw w 1978 roku.

      Pokój można zdefiniować jako spokój, pogodę ducha, który może być zewnętrzny lub wewnętrzny. Zewnętrznie pokój może istnieć między jednostkami, grupami lub narodami. Powiedziano nam: „Błogosławieni pokój czyniący; albowiem oni synami Bożymi nazwani będą” (Mat. 5:9). Powinniśmy także „mieć pokój między sobą” (Mar. 9:50). „Jeśli można, ile z was jest, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie” (Rzym. 12:18), „starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju” (Efez. 4:3) i „Pokój też zachowajcie między sobą” (1Tes. 5:13). „Pokoju naśladujcie ze wszystkimi i świętobliwości, bez której żaden nie ogląda Pana” (Żyd. 12:14). „Ale mądrość, która jest z góry, najprzódci jest
kol. 2
czysta, potem spokojna” (Jak. 3:17). Przeto „niech szuka pokoju, i ściga go” (1Piotra 3:11).

      Wewnętrznie pokój jest zaletą, która panuje w umyśle i sercu jednostki bez względu na inne osoby i z punktu widzenia spokoju nie jest zależny od jej stosunku do innych. Tak więc pokój wewnętrzny jest wewnętrznym spokojem, lub pogodą usposobienia, który często jest, a u dzieci Bożych zawsze powinien być, utrzymywany pomimo i wśród przeciwności i wrogości innych, a nawet całego świata.

      Przykładami mogą tu być stosowne teksty Pisma Świętego: „Gdy on [Bóg] sprawi pokój, któż go wzruszy?”;

      „PAN będzie błogosławił ludowi swemu w pokoju”; „Pokorni … rozkochają się w wielkości pokoju”; „Mówi pokój do ludu swego, i [także] do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali”; „Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia [potknięcia]”; „Obyżeś był pilnował przykazania mego! byłby jako rzeka pokój twój”; „A chwałę i cześć i pokój wszelkiemu czyniącemu dobre”; „Zmysł ducha jest żywot i pokój”; „Albowiem królestwo Boże nie jest pokarm, ani napój, ale

poprzednia strona – następna strona