Teraźniejsza Prawda nr 506 – 2008 – str. 41
Musimy uznać podstawową Prawdę mówiącą, że Plan Boży postępuje coraz bardziej do przodu i będzie coraz bardziej się objawiał aż do doskonałego dnia Wieku Tysiąclecia – Przyp. 4:18. Co powinniśmy uczynić, by zaktualizować nasz sposób myślenia tak, by odpowiadał rokowi 2008? Musimy poddać ponownej ewaluacji nasze zrozumienie naturalnego postępu dokonanego przez Pana w rozwijaniu Boskiego Planu.
Fakty wyglądają następująco: niektórzy nasi bracia ugrzęźli w mylnym zrozumieniu, które zostało wówczas powzięte przez niektórych, że drzwi Wysokiego Powołania są wciąż otwarte, po tym, jak zostały one zamknięte. Utrzymują oni, że pozostają one otwarte przez te wszystkie lata i że nawet obecnie po tym, jak Plan Boży tak bardzo posunął się do przodu, wciąż można poświęcić się i stać się członkiem Oblubienicy Chrystusowej. Zadajemy pytanie, dlaczego przyjęli takie stanowisko? Dzisiaj, tak samo jak wtedy, nasuwa się ta sama odpowiedź, że wielu nie może pogodzić się z tym, że są objawiani jako niebędący w klasie Kościoła. Wielu badaczy Biblii przyłączyło się do szeregów kościołów nominalnych. Zamknęli swoje oczy na drugie przyjście Chrystusa w 1874 r. i na to, że powołanie do klasy Oblubienicy zakończyło się prawie sto lat temu.
PRZYWRÓCENIE IZRAELA
Bądźmy realistami i starajmy się ponownie zapoznać z tym, co Pan objawił braciom, a co Pastor Russell zrozumiał z Pisma Świętego za swojego życia co do końca Wysokiego Powołania. Przeczytajmy w P 1, str. 108 [1 tom paruzyjny – przyp. tłum.], co brat Russell pisał na temat biblijnej wypowiedzi, w której Apostoł Paweł mówi o Izraelu i jego powrocie do łaski Bożej po 2 520 latach braku łaski. Wskazuje on na czas zamknięcia i związek pomiędzy zgromadzeniem Kościoła a błogosławieniem Izraela w Palestynie, stwierdzając w Rzym 11:25, 26: „zaślepienie z części przyszło na Izraela, póki by nie weszła zupełność pogan [klasa wyborcza, Oblubienica Chrystusa], a tak wszystek Izrael będzie zbawiony”, czyli powróci ze stanu odrzucenia (Rzym. 11:2). Br. Russell wyjaśniał, że „zupełność pogan”, oznaczająca pełną liczbę Kościoła, 144 tysiące, została osiągnięta tymczasowo w roku 1878 i że ten rok był początkiem ponownego przywracania Izraela do punktu, w którym znajduje się on obecnie jako naród uznawany od 1948 r. i zamieszkujący w swojej ojczyźnie, do której nie miał on wstępu przez ponad 2 520 lat (P 1, str. 300; P 2, str. 235).
Błogosławieństwa okazane Izraelowi przez Boga są dowodem na to, że Oblubienica Chrystusowa została skompletowana, co w sposób niezmienny nastąpiło poprzez popieczętowanie jej członków w czasie I wojny światowej w 1914 r., na początku wielkiego Czasu Ucisku (Obj. 7:1-4). Wersetem popierającym pogląd mówiący, że zgromadzanie Oblubienicy kończy się wraz z nastaniem I wojny światowej, jest Amosa 9:13: „Oto dni idą, mówi Pan, że oracz żeńce zajmie, a ten, co tłoczy winne jagody, rozsiewającego nasienie”. Ustęp ten pokazuje Żniwo w jego różnych porach; oracz wskazuje na koniec żęcia klasy pszenicy wraz z nastaniem I wojny światowej, a tłoczący jagody wskazuje na ucisk, który poprzedza sianie dla restytucjonistów w Wieku Tysiąclecia (Dz. 3:19-21).
Obecnie korzystne będzie rozważenie myśli podanych w P 4, str. 578,579, na których to stronach omawiane są różne wersety biblijne dotyczące Żniwa Wieku Ewangelii, wśród których znajduje się Jer. 8:20. Rozumiemy, że obydwie klasy spłodzone z ducha, które rozwijały się pod koniec Wieku, w pełni zakończyły swój ziemski bieg i są obecnie w sferze duchowej, a nasz werset stosuje się do tych, którzy przedstawiając nadzieję bycia w klasie Oblubienicy Chrystusowej, chwytają się widma niemającego oparcia w faktach. Zauważmy, co mówi ten werset: „Pominęło żniwo, skończyło się lato, a myśmy nie wybawieni”. Przeminięcie żniwa i skończenie się lata oznacza, że zbieranie Maluczkiego Stadka – zbawienie w Wysokim Powołaniu – się skończyło, zima reprezentuje okres działania Czasu Ucisku, który zaznaczył się wybuchem I wojny światowej i popieczętowaniem wybranych. Ta część wersetu, która mówi: „a myśmy niewybawieni”, oznacza, że nie uzyskaliśmy zbawienia w klasie Oblubienicy – pośród 144 000 świętych (Mat. 24:20-22; Obj. 7:4).
Członkowie klasy Kościoła nie są jedynymi zbawionymi, bowiem „lud wielki” także dostąpił niebiańskiego zmartwychwstania, chociaż nie posiada on boskiej natury, ani nie jest na tronie, lecz znajduje się przed tronem i otrzymał duchową naturę niższą od Boskiej (Obj. 7:9). Nie dostąpił on także zbawienia jako Oblubienica, lecz jako panny, jej towarzyszki (Ps. 45:15). Ponadto wiemy, że Starożytnym Godnym nigdy nie obiecano niebiańskiego zbawienia, lecz że mają oni żyć jako książęta na ziemi podczas Tysiąclecia (Ps. 45:17). Przypomina to werset z Jana 14:2: „W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce”. A zatem są miejsca do zamieszkania przeznaczone dla różnych klas wybranych i quasi-wybranych. Dlatego też przyjmujmy od Pana w pokorze wybór miejsca w Królestwie, jakiego on dla nas dokonał, zamiast dyktować Jemu to, gdzie naszym zdaniem powinniśmy się znaleźć.
PT '08,34-42