Teraźniejsza Prawda nr 486 – 2003 – str. 43

Poniższy fragment został zaczerpnięty z P ’67, str. 35, 36

FUNKCJE OKA, UCHA ORAZ UST

      Najwyższe urzędy powierzane przez Jezusa jako Głowę Kościoła członkom ciała, by korzystało z nich całe Ciało, były właściwościami oka, ucha oraz ust. Oko i ucho są przewodami informacji, a usta są przewodem wyrażania się. Te przewody odpowiadają niektórym z głównych urzędów pośród ludu Bożego sprawowanych zwłaszcza przez członków gwiezdnych.

      Oko jest po to, by widzieć. Apostołowie Jan i Paweł w pierwotnym Kościele oraz bracia Russell i Johnson w Żniwie Wieku Ewangelii byli członkami Kościoła, którym prawdopodobnie udzielono tej wspaniałej właściwości głowy bardziej niż wszystkim innym. Był to przywilej, którym wielce się radowali.

      Jezus otrzymał wspaniałe objawienie od Ojca odnośnie nadchodzących wydarzeń (Obj. 1:1), „a on je oznajmił i posłał przez Anioła swojego słudze swemu Janowi”, który tym sposobem występował jako oko Kościoła. Poprzez apostoła Jana lud Pana mógł widzieć i nadal może widzieć rozwijanie się tego objawienia w miarę, jak staje się ono na czasie. Także apostoł Paweł posiadał ten dar, czy też urząd, w niezwykłym stopniu, a pozostali apostołowie posiadali go w mniejszym stopniu.

      Św. Paweł miał wiele wizji i objawień od Pana (2Kor. 12:1-4, 7; Dz. 16:9; Gal. 1:12; 2:2; Ef. 3:3). Chociaż nie pozwolono mu ujawnić tego, co tak wyraźnie zobaczył i usłyszał w swojej wizji Raju (przywróconej ziemi; 2Kor. 12:4), mimo to jest oczywiste, iż to widzenie tak pogłębiło i poszerzyło jego własną znajomość planu i miłości Boga w odniesieniu do przeszłości, teraźniejszości oraz „wieków przyszłych”, iż jego pisma posiadają głębię, pełnię oraz piękno, którego nie posiadają pisma żadnego innego pisarza Nowego Testamentu. Apostoł wydawało się że zbliża się do punktu wyjawienia tych chwalebnych objawień podczas wyjaśniania Rzym. 11:25-33, planu Boga odnośnie odrzucenia Cielesnego Izraela i jego przyszłego przywrócenia do Jego łaski za pośrednictwem Kościoła, kiedy dostąpi on miłosierdzia poprzez miłosierdzie Kościoła. Jakże chętny się on wydaje, by powiedzieć jasno wszystko o tych przyszłych wydarzeniach – rzeczy, których jasne objawienie i zrozumienie nie było na czasie aż do Żniwa Wieku Ewangelii! „O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej!”.

      Właściwość ucha, chociaż drugorzędna wobec oka, jest niemniej jednak bardzo ważna. Jest to dar, czyli właściwość słyszenia, zrozumienia i ocenienia Słowa i planu Boga. Posiadali ją apostołowie oraz inni członkowie gwiezdni (jedni w większym stopniu niż inni) przez cały Wiek Ewangelii. To właśnie dzięki praktykowaniu tego daru apostołowie (zwłaszcza Paweł, Piotr i Jan) oraz inni członkowie gwiezdni (zwłaszcza bracia Russell i Johnson w Żniwie Wieku Ewangelii) byli w stanie wskazać na wypełnianie się proroctw i zrozumieć głębokie rzeczy Boga.

      Usta (wypowiadanie) są następną właściwością należącą do głowy. Jezus przekazywał ten przywilej wypowiadania się różnym członkom dla korzyści Ciała. Ten dar, chociaż był posiadany przez wszystkich apostołów i innych członków gwiezdnych w różnym stopniu, był szczególnie zauważalny w Piotrze. Paweł, chociaż był wielkim myślicielem i posiadał właściwości oka i ucha w bardzo dużej mierze, najwyraźniej w oratorstwie ustępował Apollosowi (niebędącemu apostołem) oraz pewnym innym jednostkom (Dz.  18:24; 2Kor. 11:6).

      Funkcje oka, ucha oraz ust w fizycznym ciele należą do głowy. Te najwyższe urzędy były podczas Wieku Ewangelii powierzane przez Jezusa (Głowę Kościoła, który jest Jego ciałem) pewnym członkom (w szczególności członkom gwiezdnym oraz ich specjalnym pomocnikom), by sprawowali je dla pożytku wszystkich. „Bóg jest Tym, który sprawuje wszystkie rzeczy w was. A każdemu bywa dane objawienie Ducha ku pożytkowi wszystkich” (1Kor. 12:6,7, Diaglott). Wciąż korzystamy z ich uczynków miłości i dziękujemy Bogu za nie.