Teraźniejsza Prawda nr 571 – 2024 – str. 61
dlatego, że Biblia tak mówi”. Podał myśl, że „każde przykazanie w Piśmie Świętym jest odzwierciedleniem osoby, charakteru i natury Boga, który jako jedyny jest prawdziwy, uniwersalny”. Podkreślił, że Biblia nie jest uniwersalna, ale osoba, charakter i natura Boga są uniwersalne, a Biblia jest tego odzwierciedleniem”. Chodziło mu o to, że musimy wrócić do Boga jako źródła.
Podsumowujemy jego przemyślenia następującymi stwierdzeniami: „Nie chcę, aby moje dzieci dorastały reagując na Słowo Boże, chcę, aby moje dzieci dorastały, w osobisty sposób poznając swojego Boga poprzez Słowo Boże i reagując etycznie, moralnie ze względu na ten związek, a nie ze względu na legalizm. Zabijanie jest złe, ponieważ Bóg jest życiem; nienawiść jest zła, ponieważ Bóg jest miłością a nie dlatego, że Biblia mówi, że tak nie wolno. Sprawiedliwość jest słuszna, ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, a prawość jest słuszna, ponieważ Bóg jest prawy. Podstawą dobra i zła nie jest Biblia, ale sama osoba, charakter i natura Boga, który objawił się poprzez Biblię. Zabierz ludzi z powrotem do Boga Biblii, a wtedy będą reagować na osobę z powodu relacji, a nie z powodu książki, legalizmu. Jezus sprzeciwiał się legalizmowi”. Rozumiem jego sposób myślenia w następujący sposób: tak, źle jest nie robić czegoś tylko dlatego, że Biblia mówi „nie będziesz”, ale musimy wiedzieć, dlaczego tak ona mówi! Ponieważ Bóg taki jest.
| Ci, którzy obawiają się, że ich grzechy mogą wyczerpać Boże miłosierdzie, powinni wziąć sobie do serca to, że nie mogą wyczerpać Jego sprawiedliwości. Ze względu na ich relację przymierza z Bogiem, są przyjęci w tym Umiłowanym, który może zupełnie zbawić. |
Zapraszam was, jako studentów Słowa Bożego, do rozważenia ze mną kilku głębszych myśli zawartych w naszym temacie. Wszyscy znamy biblijny fakt, że Bóg dał Izraelowi Dziesięć Przykazań za pośrednictwem Mojżesza; że zostały one zapisane na dwóch kamiennych tablicach; że Mojżesz rozbił oryginalne tablice, gdy zobaczył odlewanie złotego cielca i że Bóg później dał Mojżeszowi przykazania po raz drugi. Nie będziemy poświęcać czasu na wymienianie i czytanie wszystkich tych relacji podanych w 2 Księdze Mojżeszowej, a później powtórzonych w 5 Księdze Mojżeszowej, ale chcę zwrócić uwagę na kilka konkretnych tekstów, aby przygotować nas do rozważenia antytypu tych wydarzeń: nadania prawa przez Boga, rozbicia tablic, odnowienia tablic i przykazań.
2Moj. 20:1, UBG: „I Bóg mówił te wszystkie słowa”. 2Moj 24:12, BW: „I rzekł Pan do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i zostań tam, a dam ci tablice kamienne, zakon i przykazania, które napisałem, aby
kol. 2
ich pouczyć”. 2Moj. 31:18, UBG: „A gdy dokończył rozmowę z Mojżeszem na górze Synaj, PAN dał mu dwie tablice świadectwa, tablice kamienne napisane palcem Boga”. 2Moj. 32:15, 16, UBG: „Mojżesz odwrócił się więc i zszedł z góry, mając w ręku dwie tablice świadectwa, tablice zapisane po obu stronach. Były zapisane i na jednej, i na drugiej stronie. Tablice te były dziełem Boga, a pismo też było pismem Boga wyrytym na tablicach”. 2Moj. 34:1, UBG: „I PAN powiedział do Mojżesza: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, podobne do pierwszych, a napiszę na tych tablicach słowa, które były na pierwszych tablicach, które stłukłeś”. (Zauważmy, że Bóg dał pierwsze 2 kamienne tablice, 2 Moj. 24:12; 31:18, ale to Mojżesz musiał wykuć lub wyciosać drugi zestaw kamiennych tablic, co jest znaczące dla antytypu).
Widzimy teraz, jak Mojżesz pod koniec 40 lat, zanim weszli do Ziemi Obiecanej, opowiedział następnemu pokoleniu Izraelitów historię o rozbitych i zastąpionych tablicach. Ta szczegółowa relacja zaczyna się w 5Moj. 9:9, UBG: „Gdy wstąpiłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice przymierza, które PAN zawarł z wami, przebywałem na górze przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody”. Kończy się ona w 5Moj. 10:5, UBG: „Potem zawróciłem i zszedłem z góry, i włożyłem tablice do arki, którą uczyniłem, i tam się znajdują, tak jak PAN mi rozkazał”.
5Moj. 4:13, UBG: „Wówczas oznajmił wam swoje przymierze, które nakazał wam wypełniać, dziesięć przykazań, które napisał na dwóch kamiennych tablicach”. W 5 rozdziale 5Moj. Mojżesz wezwał lud: „[…] Słuchaj, Izraelu […]” i podał im szczegółowo ustawy i sądy, aby się ich nauczyli i przestrzegali.
Wierzę, że możemy słusznie stwierdzić, że większość ludzi zna Dziesięć Przykazań podanych w 2 i 5 Księdze Mojżeszowej, jednak bardzo niewielu rozumie ich piękne antytypiczne znaczenie. Mojżesz, Izrael, Prawo Mojżeszowe byli typami. Mojżesz był typem Jezusa i całego Kościoła Chrystusowego, którego Jezus jest Głową – Kościoła Chwały w antytypie Wieku Tysiąclecia. Apostoł Piotr kieruje nasze myśli na tę sprawę w Dz. 3:22, UBG: „Mojżesz bowiem powiedział do ojców: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci […]”. Jezus został powołany jako pierwszy, a po Pięćdziesiątnicy postępowało powoływanie wśród braci, aż pełna liczba wybranego Kościoła została znaleziona, wypróbowana, sprawdzona i przyjęta do chwały.
Jak już przedstawiliśmy, pierwsze tablice Prawa Mojżeszowego zostały przygotowane i napisane przez samego Pana. Przedstawia to sposób, w jaki człowiek jako stworzenie był doskonałym obrazem swojego Stwórcy, uformowanym, stworzonym, w pełnej zgodzie z Boską wolą i w pełni wyrażającym Boskie Prawo. 1Moj. 1:27, UBG: „Stworzył więc Bóg