Teraźniejsza Prawda nr 569 – 2024 – str. 25
ZWYCIĘSTWO WIARY
Kończąc swoją modlitwę (Abak. 3:17-19) Abakuk wyraził wiele radosnej pewności. Nawet gdyby drzewa owocowe i winnice nie przyniosły owoców, pola nie wydały plonów i nie byłoby owiec ani bydła – on radowałby się w Jehowie, Bogu swego zbawienia, swym niezawodnym źródle siły. On wiedział że Bóg bez wątpienia zapewni rzeczy niezbędne do życia jemu samemu oraz wszystkim innym sprawiedliwym żyjącym z wiary oraz że w słusznym czasie, wypełnią się wszystkie cele Boga, łącznie z wymierzeniem kary ciemiężcy i wybawieniem Jego ludu. Choć wszystko inne może zawieść, to Jehowa i Jego Słowo na pewno nie mogą zawieść!
Abakuk wyraził swoją ufną i radosną pewność słowami, które rzadko coś przewyższa, jeśli chodzi o poetyckie piękno, podniosłość oraz ton czułej i niezmiennej wierności wobec Boga, bez względu na jakiekolwiek zewnętrzne przeciwności. Gdy jego słowa były przekazywane innym, a być może używane jako psalm w posługach świątynnych (Abak. 3:19, ostatnie zdanie), bez wątpienia były źródłem wielkiej pomocy i zachęty dla wielu. Zaiste, Bóg sprawia, że są błogosławieństwem aż po dziś dzień.
Bez wątpienia, w antytypie brat Russell oraz inni wierni strażnicy wyrażali wiele podobnej radosnej pewności. Chociaż oczekiwany urodzaj w pewnych aspektach oraz w związku z pewnymi klasami w Boskim planie nie nadszedł, czyli jego nadejście opóźniało się, to oni także wyrażali mocną i niezmienną determinację, by radować się w Bogu – ich wielkim Wybawicielu oraz by polegać na Jego sile. Wiedzieli, że poprzez Chrystusa zaspokoi On wszystkie ich potrzeby oraz że w słusznym czasie wszystkie Jego cele, łącznie ze zniszczeniem imperium Szatana oraz wybawieniem ludu Bożego, niewątpliwie się spełnią! Dzięki nim inni także doznawali i wciąż doznają wielkich błogosławieństw, pomocy i zachęty, gdy słyszeli i czytali takie słowa brata Russella oraz innych wiernych strażników. Jako jeden z przykładów możemy przytoczyć słowa często używane w takich okolicznościach przez brata Russella oraz innych, które pojawiają się także w Moim Postanowieniu Porannym: „Cokolwiek by się stało, wiara mocno może ufać Jemu”.
ZACHĘTA ABAKUKA STALE AKTUALNA
Bóg napominał Abakuka, że gdyby nawet wypełnienie się widzenia odwlekało się, on jednak powinien oczekiwać go, gdyż ono na pewno nadejdzie (Abak. 2:3). Prawdopodobnie takie napomnienie mocno pobudziło go do okazania wspaniałej rezygnacji, ufności i pobożności opisanych w Abak. 3:17, 18. Nie ulega wątpliwości, że było to niezwykle pomocne dla innych w tamtym czasie. Dzięki temu możemy dogłębnie zrozumieć zwycięstwo wiary odniesione przez Abakuka jako jednego ze Starożytnych
kol. 2
Godnych. Nauczył się on bezgranicznie ufać Bogu tam, gdzie nie mógł Go zobaczyć i to wśród najbardziej niesprzyjających warunków.
Podobne było napomnienie udzielone przez Boga bratu Russellowi oraz innym wiernym strażnikom, jakie ma podstawę w Abak. 2:3. Ono mówiło, że gdyby nawet wypełnienie się różnych zarysów wielkiego Boskiego Planu Wieków zdawało się opóźniać, oni jednak powinni na nie czekać, gdyż miało niewątpliwie nadejść. Miało to wiele wspólnego z pobudzeniem ich samych, a za ich pośrednictwem innych, do rezygnacji, ufności i pobożności, szczególnie, gdy w 1914 r. oraz w późniejszym czasie zaczęli dostrzegać, że wypełnienie się różnych zarysów antytypicznego widzenia będzie trwać dłużej, niż się początkowo spodziewali. Pisma, słowa i przykład brata Russella w tej kwestii, szczególnie w 1913 r., 1914 r. i krótko potem, niewątpliwie były i nadal są niezwykle pomocne dla wielu innych dzieci Bożych. Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez brata Russella one pomagają im w zachowaniu wiary w ostateczne wypełnienie się wszystkich celów Boga przy końcu tego Wieku, nawet gdyby wypełnienie to zdawało się odwlekać.
Wśród tych pism, znajduje się artykuł ze Strażnicy z 15 stycznia 1914 r. (R5383) i z Bible Students Monthly z lipca 1915 r., gdzie ukazał się on w formie rozprawy zatytułowanej: „Wielkie proroctwo bliskie wypełnienia”. Nawiasem mówiąc, artykuł ten jest dalszym dowodem na to, że brat Russell jest przedstawiony w Abakuku, bowiem użył on w nim dokładnie tych samych słów, które są zapisane w Abak 3:17, 18. Artykuł ten ukazał się w stosownym momencie, dzięki czemu mógł stanowić prawdziwą pomoc dla oświeconego ludu Bożego w jego doświadczeniach rozczarowania i zniechęcenia wynikających z powodu pozornych opóźnień w wypełnianiu się pewnych zarysów antytypicznego widzenia przy końcu Czasów Pogan, jesienią 1914 r. oraz w późniejszym okresie.
W samych dwóch słowach tytułu tego artykułu, mianowicie: „bliskie wypełnienia”, brat Russell dał nam klucz, czyli wskazówkę, jak rozumieć czas szczególnego zastosowania tego proroctwa. Na początku 1914 r. w momencie publikacji tego artykułu, pokazał on, że proroctwo to jeszcze się nie wypełniło, ale że wkrótce zacznie się wypełniać. Ci, którzy żyją w okresie Epifanii, począwszy od jesieni 1914 r., są świadkami jego wypełniania się. Zrozumieliśmy, że wówczas pełna liczba członków Oblubienicy została skompletowana, ostatnia osoba została spłodzona z Ducha, chociaż proces gromadzenia do spichlerza zakończył się dopiero w 1950 r., a Kościół pierworodnych nie został zgromadzony w niebie aż do 1979 r.