zaciekle: „srożej [atakują ostrzej – Rotherham] nad wilki wieczorne” – wilki wieczorne są najbardziej zaciekłe, bowiem przez cały dzień były głodne, czekając na zapadnięcie ciemności, pod osłoną której „[…] wychodzą wszystkie zwierzęta leśne” – (Ps. 104:20). Orędownicy ich nauk przybyli ze sfery nauczania i ducha bardzo odległej od chrześcijaństwa i przeniknęli do wszystkich dziedzin, atakując z wielką szybkością: „szeroko rozciągną się jezdni jego, a jezdni jego z daleka przyjdą, przylecą jako orzeł spieszący się do żeru”.

Bóg powiedział, że armia ta nie zawaha się użyć gwałtownych i brutalnych środków („Każdy z nich dla łupiestwa przyjdzie” – Abak 1:9 [Boska odpłacająca sprawiedliwość odmierza chrześcijaństwu przemoc za przemoc, Ezech. 7:23-27. Jest to odpowiedź na pytanie i wołanie Abakuka dotyczące przemocy z Abak. 1:2, 3]). Całkowicie zniszczą oni chrześcijaństwo jako takie – „twarze ich będą łykać [połkną wszystko] jak wschodni wiatr [który w tamtym kraju bardzo szybko wysusza wilgoć]”: „nie ujdzie nikt przed nim” – Joela 2:3. Przekład ARV oraz inne oddają to zdanie następująco: „twarze ich zwrócone są naprzód [lub ku wschodowi – margines], co sugeruje, że „każdy z nich drogą swoją pójdzie, a nie ustąpią z ścieżek swoich” – (Joela 2:7); oraz że, chociaż sprzeciwiają się oni prawdzie i sprawiedliwości, to jednak posuwają się w stronę symbolicznego wschodu, gdzie – po tym, jak symboliczny ogień Czasu Ucisku dokona zniszczenia obecnych złych niebios i ziemi, nie pozostawiając korzenia ani gałązki umożliwiających dalszy rozwój – wzejdzie Słońce Sprawiedliwości ze zdrowiem na swoich skrzydłach – (Mal. 4:1, 2; patrz P1, s. 69, 319, par. 2; P4, s. 11, 528, 552, 616; R622, kol. 1). Przy pomocy
kol. 2
swojej propagandy, tajnych agencji i psychologii tłumu ta armia zniewala bardzo wielu w chrześcijaństwie „a więźniów [jeńców – ARV] zgromadzą jako piasek”.

Ponadto Bóg oświadczył, że antytypiczni Chaldejczycy będą lekceważyć chrześcijański rząd, arystokratycznych (łącznie z finansowymi) i religijnych władców chrześcijaństwa, a z podrzędnych przywódców uczynią pośmiewisko – „Będą szydzić z królów, a książęta będą u nich przedmiotem pogardy”. Będą wyśmiewać wszystkie rzekomo silne pozycje państwa, arystokracji i władz religijnych – „z każdej twierdzy będą się naśmiewać” (Abak. 1:10, UBG), (Nah. 3:12), ponieważ łatwo je obalą przy pomocy nauk i faktów historycznych, które są fortyfikacjami ich pozycji: „usypią wały [lub ziemię; Chaldejczycy wznosili fortyfikacje] i zdobędą ją”. W miarę jak ich wysiłki będą przynosiły coraz większe sukcesy, ich duch, czyli usposobienie, będzie się stawało coraz bardziej aroganckie, a kiedy naruszać będą prawa sprawiedliwości i dobrego wychowania, wynikająca z tego przemoc będzie przeogromna: „tedy się odmieni duch jego, a wystąpi [przekroczy wszelkie granice i ograniczenia; naruszy – przekłady Younga oraz ARV margines; dopuści się ekscesów – przekład Rotherhama] i przewini” (Abak. 1:11). Nie zdając sobie sprawy z tego, że są używani do obalenia chrześcijaństwa jako kary za jego złe praktyki, będą się chełpić tym, że ich zwycięskie dokonania są wyłącznie dziełem ich rąk, wynikiem ich własnych wysiłków „przypisując tę moc swojemu bogu” (lub jak ten, kto swoją siłę uważa za boga – ARV).
PT 2024, s. 2-6

kol. 1

PROROCTWO ABAKUKA

ROZDZIAŁ 2. ANTYTYPICZNY ABAKUK

BRAT Russell przedstawił siebie jako anty-typ Abakuka w R0621, R0769, R57 w P3, s. 89; na okładce każdej Strażnic począwszy od 1895 r. oraz na wykresie Planu Wieków. W tym antytypie ujmo wał także innych wiernych stróżów, np. w R0621, oraz dodatkowo w R1475, gdzie czytamy: „Bóg mówi (Abak. 2:2) do niektórych jednostek, którym udzielił pewnej miary zdolności do tego, by służyć domownikom i które [Abak. 1:1] czuwają [badają Je Słowo] po to, by poznać, co On chciłbły zakomunikowali
kol. 2
innym – »Napisz widzenie ujrzałeś z Boskiej Prawdy], a napisz rzetelnie [przyp. tłum.: „napisz wyraźnie” angielskim przekładzie ARV] na tabcach«”. Brat Russell pisze także: „To w czasie końca antytypiczny Abakuk 2:3) oświadczył, że widzenie dotyczące wypełnienia się Bożego planu ma przemówić i nie skłamie; oraz że o niektórych dzieci Bożych przemówi o tak wyraźnie, że tak jak im nakazano będą one w stanie napisać je na

poprzednia strona – następna strona