Trzecia forma bałwochwalstwa jest odnotowana w 5Moj. 13:12-18, gdy całe miasto popadło w bałwochwalstwo i podążyło błędną drogą, tworząc system błędów. Przeczytajmy te wyżej wymienione teksty i nasze komentarze: Mieczem Ducha jest Słowo Boże! Tak. Bydło to ich nauki pomocnicze, takie jak ewolucja wywodząca się z tego, co uważają za naukę. Wielbłądy, bydło, reprezentowałyby ich podtrzymujące i wspierające teorie.

RZĄD RELIGIJNY

      Rzeczywiście, te rzeczy zostały napisane wcześniej dla naszej nauki, abyśmy przez cierpliwość i pociechę Pisma Świętego mieli nadzieję. Po pierwsze, mamy osobę, która prowadzi do bałwochwalstwa, sama stając się bałwochwalcą. Po drugie, mamy naszych bliskich, którzy prowadzą nas na błędną drogę, nawet do oddawania czci rzeczom, o których wcześniej nigdy nie słyszeliśmy – pewnym nowym prawdom, jak je nazywają. Cały ten system przywódców i naśladowców tworzy system – miasto. Miasto reprezentuje, jak wiecie, rząd religijny, a ci przesiewacze często zdobywają wystarczającą liczbę zwolenników, aby mieć własny rząd religijny. Cały ten system wraz z jego błędami powinien zostać zebrany i spalony przez Boskiego Ducha Świętego. Zniszczony! Należy trzymać się tylko Słowa Prawdy i ducha prawdy. Nasze oddanie Bogu musi stać ponad wszelką inną miłością, oddaniem i przynależnością. PAN, Bóg wasz, wypróbowuje was i mnie, czy miłujemy PANA, Boga naszego, całym naszym sercem, całą naszą duszą, całym naszym umysłem i całą naszą siłą. Bóg poddaje nas próbie, aby mógł nas nagrodzić zgodnie ze swoim upodobaniem, ale nie mamy być najemnikami, mamy służyć Bogu, ponieważ Go kochamy. Mamy trzymać się prawdy, ponieważ miłość do prawdy jest w naszych sercach!

kol. 2

Mamy być uświęceni przez prawdę, a nie próbować być uświęceni przez jakikolwiek system błędu lub jakiegokolwiek indywidualnego przywódcę błędu lub błąd sam w sobie, nawet jeśli może on pochodzić od naszych najbliższych. Mamy być pierwszymi, którzy się temu sprzeciwią! Mamy być pierwszymi, którzy ujawnią błąd lub grzech i którzy będą wiernie trzymać się Boga.

      Końcowe uwagi brata Jolly’ego: bądźmy mocni w PANU i w sile mocy Jego. Ten temat nie ma mieć negatywnego wpływu, ale te wersety Pisma są podane dla naszej korzyści. Żyjemy w dniu, o którym zostało przepowiedziane, że takie rzeczy będą się dziać pośród nas. Bóg dozwala, aby były pomiędzy nami, by nas wypróbować. Cieszmy się, że Bóg poddaje nas próbie, aby nasze charaktery mogły otrzymać dobrą ocenę od Niego, gdy Jego dzieło w nas zostanie zakończone. Bracia, jesteśmy Jego warsztatem. Bóg pracuje w was, abyście chcieli postępować i abyście postępowali według Jego upodobania.

      Niech Bóg będzie z wami po opuszczeniu tej konwencji i bądźcie wzmocnieni w Panu i w waszej determinacji, by wiernie i z radością stanąć na próbie, której On was poddaje, abyście mogli otrzymać Jego końcowe słowa: „Dobrze, sługo dobry i wierny! […] Wejdź do radości swego pana”.

      Ufam w Pańskie błogosławieństwo dla naszego wspólnego studiowania tego pięknego trzynastego rozdziału 5 Księgi Mojżeszowej, który został napisany dla naszej korzyści.

      Niech Bóg błogosławi was wszystkich.

      Br. R. G. Jolly
PT 2023, s. 39-44

kol. 1

UNIKANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI I SŁUŻBY

      „Zebrały się drzewa, aby namaścić nad sobą króla. I powiedziały do oliwki: Króluj nad nami. Lecz oliwka odpowiedziała: Czy mam porzucić swój tłuszcz, przez który czci się Boga i ludzi, i pójść, aby być postawiona nad drzewami? Potem drzewa powiedziały do drzewa figowego: Chodź ty i króluj nad nami. Lecz drzewo figowe odpowiedziało im: Czy mam porzucić swoją słodycz i wyborny owoc i pójść, aby być postawione nad drzewami? Następnie drzewa powiedziały do winorośli: Chodź ty i króluj nad nami. Lecz winorośl powiedziała: Czy mam porzucić swój moszcz, który cieszy Boga i ludzi, i pójść, aby być postawiona nad drzewami? I wszystkie drzewa powiedziały do ostu: Chodź ty i króluj nad nami. A oset odpowiedział drzewom:

kol. 2

      Jeśli naprawdę chcecie namaścić mnie nad króla na sobą, chodźcie i chrońcie się w moim cieniu. A jeśli nie, niech ogień wyjdzie z ostu i spali cedry libańskie” (Sędziów 9:8-15, UBG).

      Francuski król Ludwik XII był człowiekiem o przeciętnych zdolnościach i o obojętnym podejściu do odpowiedzialności. Na szczęście jego premier, George D’Amboise, był mądrym i zdolnym mężem stanu. Tak więc, gdy trzeba było rozwiązać ważne kwestie lub stawić czoła problemom, Ludwik notorycznie uchylał się od odpowiedzialności, mówiąc: „Niech George to zrobi”. Po pewnym czasie to wyrażenie stało się pałacowym żartem i mottem tych, którzy zamierzali przerzucić

poprzednia strona – następna strona