WASZ BÓG DOŚWIADCZA WAS

„[…] pan, wasz Bóg, doświadcza was, aby poznać, czy miłujecie pana, swego Boga, z całego swego serca i całą swoją duszą” – 5Moj. 13:3 (UBG).

      Usprawiedliwienie, poświęcone i uświęcone dzieci Boże powinny uznawać Tego, który przez całe swoje życie znosił sprzeciw! List do Żydów 12:3 zachęca nas do zwrócenia uwagi, rozważania i niezapominania, że nasz Pan znosił różne próby i sprzeciwy grzeszników przeciwko sobie. Podczas naszych własnych doświadczeń, jako naśladowcy Pana, znosiliśmy pewną opozycję ze strony grzechu i grzeszników, ale jeszcze nie stawialiśmy oporu aż do krwi. Nie przeszliśmy jeszcze przez takie próby, przez jakie On przeszedł. Pamiętając, że podczas gdy my jesteśmy biednymi, niedoskonałymi stworzeniami, On był „święty, niewinny, nieskalany, oddzielony od grzeszników”, a więc godne uwagi jest to, że On cierpliwie znosił sprzeciw grzesznych ludzi. Kiedy przychodziły na Niego trudne doświadczenia, nie uważał ich za pochodzące jedynie od Szatana jako jednostki, ale za dozwolone przez Ojca i będące pod Jego nadzorem. Kiedy Ojciec dozwalał, aby takie doświadczenia przychodziły na Naszego Pana, On musiał udowodnić swoją lojalność poprzez cierpliwą wytrwałość. Jak powiedział: „[…] Czy nie mam pić kielicha, który mi dał Ojciec (Jana 18:11, UBG)?

      Tak samo jest z nami – duchowym Izraelem. Jesteśmy prowadzeni delikatnie, ale stanowczo słowami z 5Moj. 13:1-3 (UBG): „Jeśli powstanie pośród was prorok albo ktoś, kto ma sny, i ukaże ci znak lub cud; i stanie się ten znak albo cud, o którym ci oznajmił, i powie: Pójdźmy za innymi bogami, których ty nie znasz, i służmy im; nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, który ma sny, gdyż PAN, wasz Bóg, doświadcza was, aby poznać, czy miłujecie PANA, swego Boga, z całego swego serca i całą swoją duszą”.

      Musimy trwać mocno w Panu, gdy słyszymy: „Pójdźmy za innymi bogami”. Proporcjonalnie do tego, na ile jesteśmy w stanie przyjąć punkt widzenia naszego Pana w naszych doświadczeniach życiowych, na tyle potrzebujemy uległości. Jeśli Ojciec zezwala na próby i doświadczenia, aby wy­próbować nas samych lub innych w sposób, którego możemy w pełni nie rozumieć, powinniśmy cieszyć się, że Jego wola się wypełnia. Poeta pięknie wyraził tę myśl, gdy tak trafnie powiedział: „Moje czasy są w Twoich rękach, mój Boże, pragnę aby tam pozostały”. Jeśli wiernie wytrwamy do końca, nagroda będzie nasza. Jeśli udowodnimy naszą lojalność i zachowamy wiarę w to, że Bóg nadzoruje nasze sprawy i że nic dobrego nie zostanie odmówione tym, którzy postępują uczciwie – pewnego dnia usłyszymy Jego: „Dobrze, sługo dobry i wierny”.

kol. 2

      Wiemy, że nasz Pan znosił fizyczny sprzeciw. Jednak angielskie słowo contradiction (sprzeciw, zaprzeczanie – przyp. tłum.) właściwie tłumaczy oryginalne słowo, sugerując werbalne zaprzeczanie Jego słowom. Rozważając przypadek naszego Pana, widzimy, że ludzie sprzeciwiali Mu się nie tylko fizycznie, ale także sprzeciwiali się Jego słowom, Jego naukom. Najwyższemu Kapłanowi, Sanhedrynowi i żołnierzom pozostawiono możliwość fizycznego znęcania się nad Nim i skazania Go na śmierć, a On mógł się im oprzeć, gdyby tylko zechciał. Wydaje się więc, że Apostoł odnosi się również do sprzeciwu wobec Jego słów. Jest to zasugerowane przez Świętego Piotra, który mówi: „Który, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, ale powierzył sprawę temu, który sądzi sprawiedliwie” (1Piotra 2:23, UBG). Tak więc, gdy weźmiemy pod uwagę trzy i pół roku służby Chrystusa, zauważymy, że Jego nauki były kwestionowane, a On sam był szkalowany. Żydzi mówili, że miał demona, że czynił cuda przez księcia demonów i że był bluźniercą. Te sprzeciwy i opozycja z ich strony mogły zostać zakończone przez sprawiedliwe i prawdziwe stwierdzenia Pana dotyczące ich samych. Mógł odpowiedzieć im zgodnie z prawdą, a nawet z nawiązką. Mógł im powiedzieć, że Diabeł przez nich przemawia itp. Jego doskonałe zdolności językowe dałyby Mu możliwość poradzenia sobie z nimi. Kiedy próbowali pochwycić go na słowie, On złapał ich w pułapkę ich własnych słów. Ale nie złorzeczył. Nie oddawał złem za zło, ani obelgą za obelgę. Apostoł pokazuje, że jest to właściwy sposób postępowania.

JEHOWA, WASZ BÓG, DOŚWIADCZA WAS

      „Błogosławiony człowiek, który znosi [wiernie] próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują” (Jak. 1:12, UBG). Doświadczenia między braćmi z różnych klas są środkami, na które Pan zezwala, aby wypróbować i zademonstrować charakter swego ludu (R5948:1). Kiedy na Pana przychodziły trudne doświadczenia, uważał, że były one pod nadzorem Ojca. Podobnie jest z nami: Jeśli Ojciec zezwala na doświadczenia, aby wypróbować nas, powinniśmy czerpać z nich radość. Pan nie przyjmie nas tylko dlatego, że jesteśmy poświęceni. On wymaga, aby to poświęcenie było wypróbowane!

      Nauki do tego artykułu zostały częściowo zaczerpnięte z wykładu wygłoszonego przez brata R. G. Jolly’ego. Drodzy przyjaciele i studenci Słowa Bożego, ten artykuł nie jest skierowany do pogan.

poprzednia strona – następna strona