Teraźniejsza Prawda nr 565 – 2023 – str. 26
Poświęcone dziecko Boże powinno być zaintrygowane taką symboliczną definicją tej drogi jako sposobu życia lub motywu działania. Przyglądając się nieco bliżej pracy profesora Stronga, widzimy, że wymienia on w tym kontekście słowa: rozmowa, zwyczaj, sposób oraz bieg życia mający charakter moralny. „Pouczaj dziecko w drodze, którą ma iść […]” (Przyp. 22:6, UBG).
Zwróćmy również uwagę na to, że Starożytni Godni, Młodociani Godni i Poświęceni Obozowcy Epifanii, podążając tą drogą i doskonaląc swoje własne charaktery, będą również instruktorami i nauczycielami dla klasy restytucyjnej powstającej z grobu i podążającej w kierunku ostatecznej próby. Z pewnością, będą oni tymi, którzy będą udzielać wskazówek, pokazując jedyny godny przyjęcia sposób życia i jedyną godną przyjęcia strukturę charakteru, jaką można mieć, aby odnieść sukces w ostatecznej próbie. Dlatego nasze zrozumienie jest takie, że ta „droga” reprezentuje te klasy postawione jako przykład, jako nauczycieli i instruktorów wszystkich tych, którzy wyjdą z grobu i wejdą na tę drogę przez bramę poświęcenia.
WIĘCEJ WIZJI IZAJASZA
Nasze następne rozważania rozpoczynamy od Izaj. 49:9 (UBG): „Abyś [jedyny prawdziwy Kościół wybrany do szczególnego dzieła dokonania zbawienia świata w Wieku Tysiąclecia] mówił więźniom: Wyjdźcie; a tym, którzy są w ciemności: Pokażcie się. Będą się paśli przy drogach [prawdy i sprawiedliwości] i na wszystkich miejscach wysokich będą ich pastwiska”.
Ponieważ obiecane światło obecnej prawdy nadal informuje nas o kierunku, w jakim Jehowa prowadzi swoich powołanych, wybranych i wiernych w rozszerzonym dziele Żniwa Wieku Ewangelii, coraz bardziej dostrzegamy znaczenie pracy Poświęconych Obozowców Epifanii w tym czasie.
To dzieło zbawienia całej ludzkości jest ogromnym przedsięwzięciem i, biorąc pod uwagę inne aspekty analiz biblijnych, będzie wymagało sporej liczby przetestowanych, wypróbowanych i wiernych poświęconych dzieci Bożych, aby doprowadzić do realizacji planu zbawienia Jehowy. Weźmy teraz pod uwagę myśli podane w PT 1977, s. 38 – Izaj. 49:10: „Nie będą łaknąć, ani pragnąć, i nie uderzy na nich gorącość, ani słońce, bo ten, który ma litość nad nimi, poprowadzi ich, i podle źródeł wód powiedzie ich”. Werset ten mówi o klasie restytucyjnej pod Tysiącletnim Pośredniczącym Panowaniem Chrystusa. Werset 11: „Nadto sposobię na wszystkich górach moich drogę, a gościńce moje będą powyższone”. Ten wiersz mówi o przedrestytucyjnych klasach poświęconych. Jest tu wyraźne rozróżnienie na klasę restytucyjną, wspomnianą w wersecie 10. i Wielką Kompanię, związaną z innymi poświęconymi klasami przedrestytucyjnymi, w wersecie 11. Bóg uczyni
kol. 2
wszystkie pięć przedrestytucyjnych poświęconych klas – Maluczkie Stadko, Starożytnych Godnych, Wielką Kompanię, Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii (symbolizowanych odpowiednio przez Syjon, Morię, Akrę, Bezetę i Ofel) – specjalnymi narzędziami pomagającymi niewybranym kroczyć Drogą Świętą. Zestawmy to z Ps. 72:3, który mówi: „Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość”. W tym celu Bóg wywyższy pięć klas przedrestytucyjnych. Niewybrani przybędą z różnych stron Ziemi, by otrzymać błogosławieństwa udzielane przez Chrystusa przy pomocy pięciu przedrestytucyjnych klas poświęconych (PT 2016, s. 19; TP 2016, s. 18, 19 – przyp. tłum.).
W Ewangelii Jana 10:16 (UBG) Jezus wspominając o duchowych wybrańcach Wieku Ewangelii – Jego owcach Wieku Ewangelii i ich owczarni, dodaje również: „A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić […]”. Jezus i Jego wierni pomocnicy przyprowadzą wszystkich chętnych i posłusznych spośród ludzi – „inne owce” na gościniec świątobliwości do ludzkiej doskonałości i pełnej harmonii z Bogiem pod Nowym Przymierzem, które zostanie zainaugurowane na początku Pośredniczącego Panowania (Izaj. 35:8-10; Obj. 22:17; PT 1977, s. 37). Netynejczycy z okresu po wygnaniu (oddani, poświęceni) są typem Poświęconych Obozowców Epifanii. Ci Poświęceni Obozowcy Epifanii są w ten sposób pokazani przez brata Jolly w PT 1978, s. 87, (TP 1979, s. 79 – przyp. tłum.): Całkowicie ufamy, że po ukończeniu ziemskiego biegu przez Wielką Kompanię nasz Pan w dalszym ciągu będzie się troszczył o swój lud za pośrednictwem Młodocianych Godnych. A kiedy Młodociani Godni ukończą swój bieg w tym życiu, On będzie swoje dzieło kontynuował przez Poświęconych Obozowców Epifanii.
Oni są również tymczasowo usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa i są przyjęci przez Boga w swoim poświęceniu (Przyp. 23:26) jako potomstwo Abrahamowe sprzed Tysiąclecia pod ziemskimi zarysami Przymierza Potwierdzonego Przysięgą. Mają również przywilej modlenia się do Boga i mają społeczność z Nim. Gdy będą na próbie do życia pod Nowym Przymierzem, to nie stracą oni swego związku wynikającego z Przymierza Potwierdzonego Przysięgą i tych przywilejów. Bóg wielce zaszczyci ich, ponieważ okazują się wierni wśród większej próby niż ta, jaką będzie miała klasa restytucyjna ogólnie. Oni otrzymają przywilej stania się specjalnymi pomocnikami Starożytnych i Młodocianych Godnych oraz będą bardzo zdolnymi pomocnikami dla rodzaju ludzkiego, gdy będą z nim wchodzić na Drogę Świętą. Co za wspaniałego Ojca Niebiańskiego mamy! Jak łaskawy jest On dla nas wszystkich! Zachowujmy więc samych siebie w miłości Bożej (Judy 21; PT 1968, s. 46; TP 1973, s. 52 – przyp. tłum.).