Teraźniejsza Prawda nr 565 – 2023 – str. 24
wybranych Wieku Ewangelii, zakończenie Czasu Ucisku i ustanowienie Królestwa. Ta droga jest niezbędna: po pierwsze, ze względu na obietnicę Boga (Izaj. 35:8); po drugie, ze względu na okup Chrystusa (Jana 12:32, 33; Rzym. 5:18, 19); po trzecie, ze względu na cierpienia jedynego prawdziwego Kościoła (Izaj. 60:14, 15); po czwarte, dla potrzeb świata (1Moj. 8:22).
Oświecenie, jakie daje ta droga, jest wynikiem wpajania zasad prawdy (Izaj. 29:18, 24; 35:5; Jana 1:9). Instrukcje te są jasne (Izaj. 35:8; Jer. 31:34) i jest ich wiele (Izaj. 11:9; 35:7), a także są różnorodne. Droga ta będzie prowadzić do sprawiedliwości, łagodząc skutki przekleństwa (Izaj. 61:4) i przynosząc restytucję (Ezech. 36:35; Izaj. 35:1,2). Towarzyszyć jej będzie zniszczenie każdej złej instytucji (Obj. 20:1-3; Ps. 72:9) i ustanowienie każdej dobrej instytucji sprzyjającej reformie rodzaju ludzkiego (Ps. 72:8). Grzech i błąd będą przez nią stopniowo usuwane (Izaj. 25:7, 8), a sprawiedliwość będzie stopniowo ustanawiana (Ps. 72:7; Izaj. 60:21). Prawda będzie wszędzie wysławiana (Izaj. 11:9; 29:18,24), przekleństwo i związane z nim brzemię zostaną usunięte z tej drogi (Rzym. 8:21). Smutek zostanie usunięty, a radość przywrócona (Izaj. 35:10). Wojny ustaną, a zamiast nich zapanuje pokój (Ps. 46:9; 72:7; Izaj. 2:4; 9:7). Źli nie będą wywyższani, jak to ma miejsce obecnie, lecz zostaną poniżeni (Ps. 37:34-38), a sprawiedliwi, którzy są obecnie uciskani i prześladowani, zostaną wywyższeni (Ps. 72:7; Izaj. 60:14,15). Fałszywi nauczyciele i fałszywy kościół zostaną zniszczone (Piotra 2:1; Obj. 2:20-23), a prawdziwi nauczyciele i jeden prawdziwy Kościół zostaną ustanowione (1Kor. 6:2,3). Niegodziwe narody będą zniszczone (Izaj. 60:12), a sprawiedliwi otrzymają pomoc (Gal. 3:8; Obj. 15:4). Biedni nie będą już pogardzani (Ps. 72:12-14; 107:41), każdy będzie miał swój własny dom i nie będzie właścicieli, którzy mogliby kogokolwiek eksmitować (Izaj. 65:22; Miche. 4:4). Nikt nie będzie już pracować na próżno (Izaj. 65:23), a wszystkim będzie się powodziło w ich przedsięwzięciach (Izaj. 60:17; 65:23). Niegodziwość zostanie stłumiona (Ps. 107:42), a sprawiedliwość będzie obfitować (Izaj. 61:11).
Obecnie skupimy się na podróżujących tą drogą. Będzie to cała ludzkość (Ps. 98:3; Izaj. 40:5; Jana 1:9; 1Tym. 2:4). Podróżowanie po tej drodze będzie ograniczone tylko w stosunku do tych, którzy się nie zreformują, ponieważ zostaną skazani na śmierć – albo jako przeklęci grzesznicy pod koniec 100 lat, albo jako ci, którzy nie wypełnili swoich dni dobrem pod koniec 1000 lat (Izaj. 65:20; 35:8; Jer. 31:29,30; Ezech. 18:4,20; Dz. 3:23; Obj. 20:7-9). Podróżujący tą drogą, będą uczyć się Słowa Bożego (Iz. 35:5), głosić Słowo Boże (Izaj. 35:6; Ps. 107:22) i praktykować Słowo Boże (Izaj. 35:6; Ezech. 36:25, 27). Restytucja będzie celem ich podróży po tej drodze (Dz. 3:19-21; Rzym. 8:21; Iz. 60:21; Ps. 72:6,16). Widzimy zatem,
kol. 2
że Droga Święta będzie drogą w pełni dostosowaną do potrzeb ludzi.
Zrozumienie tego tematu przez brata Russella jest przedstawione w R0903. Zwróćmy teraz uwagę na obraz tego nadchodzącego dnia: „Wzmacniajcie osłabłe ręce i posilcie omdlałe kolana. Mówcie do zatrwożonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się. Oto wasz Bóg przyjdzie z pomstą, z odpłatą przyjdzie sam Bóg i zbawi was. Wtedy otworzą się oczy ślepych i otworzą się uszy głuchych. Wtedy chromy podskoczy jak jeleń i język niemych będzie śpiewać. Wytrysną bowiem wody na pustkowiu i potoki na pustyni. […] I będzie tam ścieżka i droga, którą nazwą Drogą Świętą. Nie będzie po niej chodził nieczysty, ale będzie ona dla nich. Ci, którzy tą drogą będą chodzić, nawet głupcy, nie zbłądzą. […] Odkupieni PANA powrócą i przyjdą na Syjon ze śpiewem, a wieczna radość będzie na ich głowach. Dostąpią radości i wesela, a smutek i wzdychanie znikną” – Izaj. 35:3-10 (UBG).
Każdy wiek dodaje coś więcej w procesie wypełniania się objawionego planu Boga. W obecnym czasie laska Boża uderza w skaliste serce człowieka i staje się ono rzeką „[…] wody żywota, czystą jak kryształ […]”, ale w przyszłości, kiedy Nowe Jeruzalem zstąpi od Boga z nieba, woda żywota nie będzie małą studnią występującą tu i tam, ale potężną rzeką, a wtedy „[…] kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota” (Obj. 22:1, 17, BW). Kościół będzie wtedy już kompletny, lecz mamy powiedziane, że liście drzew na brzegu rzeki będą dla uzdrowienia narodów, co pokazuje, że narody będą wtedy chore, ale w stanie możliwym do uzdrowienia.
Złożony okup nie usprawiedliwia grzechu w żadnym człowieku. Nie proponuje zaliczenia grzeszników do grona świętych i wprowadzenia ich do wiecznej szczęśliwości. Okup jedynie przykrywa pierwsze potępienie wraz z jego karą i uznaje grzesznika za uwolnionego od tego potępienia i jego bezpośrednich i pośrednich skutków. Stawia grzesznika ponownie na próbie do życia, podczas której jego własne rozmyślne posłuszeństwo lub rozmyślne nieposłuszeństwo zadecyduje, czy może on otrzymać życie wieczne, czy też nie (R0903).
Werset z Mat. 7:13 opisuje szeroką drogę, werset 14, wąską drogę, a nasz tekst opisuje ścieżkę i drogę. Szeroka droga opisana jest w drugiej części Mat. 7:13: „[…] albowiem przestronna jest brama i szeroka droga, która prowadzi na zatracenie, a wiele ich jest, którzy przez nią wchodzą”. Droga ta jest odpowiednio nazwana, ponieważ jest najłatwiejsza do przebycia. Adam wszedł na nią, gdy zgrzeszył, a jego potomstwo podróżuje nią ponad 6000 lat, aż dociera do jej nieuniknionego końca – śmierci.
O wąskiej drodze mówi werset z Mat. 7:13, 14: „Wchodźcie przez ciasną bramę […] A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota;