Teraźniejsza Prawda nr 564 – 2023 – str. 3
będzie mieć udział, w wielkim tryumfie, który czeka tych odważnych i dobrych po tym, jak dodali do swej odwagi dobro.
Cztery wybrane klasy – Maluczkie Stadko, Starożytni Godni, Wielka Kompania i Młodociani Godni zostaną uznane przez wszystkie stworzenia na niebie i na Ziemi. Anielskie chóry będą wykonywać najprzyjemniejszą muzykę, jaką Bóg może skomponować, a ludzie na Ziemi przyłączą się do tego śpiewu. Gdy przegląd tych czterech klas będzie się odbywał przed ich Wodzem, On wskaże każdego z nich Królowi i powie o jego bohaterstwie, a Król przyjmie ich z uznaniem i pochwałą. Podobnie Poświęceni Obozowcy Epifanii będą z uznaniem przyjęci na Ziemi, a ich bohaterstwo w obecnym czasie, kiedy zło ma przewagę, zostanie docenione w niebie i na Ziemi. Wielki zaiste będzie triumf odważnych i dobrych (PT 1970, s. 55; TP 1946, s. 8 – przyp. tłum.)!
Bóg bardzo uhonoruje Poświęconych Obozowców Epifanii, ponieważ okazują się oni wierni podczas większej próby niż ta, jakiej będą poddani restytucjoniści ogólnie. Poświęceni Obozowcy Epifanii będą mieli przywilej stać się specjalnymi asystentami Godnych i będą bardzo zdolnymi pomocnikami ludzkości, gdy wraz z nią będą wchodzić na Drogę Świętą. Jakiego mamy wspaniałego Ojca Niebiańskiego! Jak łaskawy jest On dla nas wszystkich! Zachowajmy siebie w miłości Bożej (Judy 21)!
ISTOTNE MYŚLI DOTYCZĄCE POŚWIĘCONYCH OBOZOWCÓW EPIFANII
Br. Jolly w PT 1957, s. 25 (TP 1957, s. 90 – przyp. tłum.) stwierdza: „Starożytni Godni będą książętami – a nie królami – na całej Ziemi, a za pomocników będą mieli Młodocianych Godnych […]. Ci Starożytni i Młodociani Godni będą drugorzędnymi władcami pod zwierzchnictwem Chrystusa. Natomiast świat (pokazany w dwunastu pokoleniach Izraela) nie tylko w ogóle nie będzie wówczas rządził, lecz będzie poddany Godnym […]. Starożytni i Młodociani Godni będą stać przed światem jako jego widzialni władcy i jako tacy będą uznawani przez posłuszny świat” (E17, s. 107). Każde pokolenie będzie kierowane przez indywidualnego księcia (4Moj. 1:5-16), co niekoniecznie oznacza, że tylko jedna osoba spośród Godnych będzie głową każdego pokolenia, ponieważ w zastosowaniu do Wieku Ewangelii książęta w każdym przypadku reprezentowali „wodzów (nie jednego, lecz wielu)” w każdym z antytypicznych pokoleń (E8, s. 12). W typie przywódcy lub książęta mieli „podwładnych” (E8, s. 665, u dołu), którzy byli pomocnikami książąt lub dowódców. Tak więc byli dowódcy setek, pięćdziesiątek i dziesiątek. Najwyraźniej byli też książęta nad różnymi domami w pokoleniach, jak to jest np. wskazane w przypadku Zamry, opisanego jako „książę domu ojca swego, z pokolenia Symeonowego” (4Moj. 25:14). Tak więc Godni, jako książęta, będą mieli zdolnych asystentów w quasi- wybranych
kol. 2
(zwłaszcza w Poświęconych Obozowcach Epifanii), zgodnie z ich zróżnicowanymi zdolnościami, bo najwyraźniej quasi-wybrani są reprezentowani przez książąt niższego rzędu lub kapitanów.
Jest to z pewnością właściwe, że Poświęceni Obozowcy Epifanii powinni być uważani za najwyższą klasę wśród quasi-wybranych, podległą Godnym. Jako antytypiczny Madan (trzeci syn Ketury) stoją przy antytypicznym Joksanie – Godnych ogólnie (drugi syn Ketury) i są ponad resztą quasi-wybranych i ogólnie klasą restytucyjną, pokazaną przez później urodzone dzieci Ketury. Z powodu pozycji, jaką zajmą obok Godnych, jako najwyższa klasa wśród quasi-wybranych, będą oni rzeczywiście mieli nagrodę Tysiąclecia podobną pod wieloma względami do nagrody Godnych, szczególnie do nagrody Młodocianych Godnych – choć nie taką samą.
Brat Gohlke w PT 1981, str. 78 (TP 1982, s. 77 – przyp. tłum.) napisał: Chrystus, Głowa i Ciało, stanowi Królewskie Kapłaństwo, przebywające obecnie w Świątnicy Najświętszej, w Boskiej naturze. Wielka Kompania i Młodociani Godni to dwie klasy, które znajdują się na antytypicznym Dziedzińcu okresu epifanicznego podczas drugiej obecności Jezusa. Ci poświęcający się od końca antytypicznych 80 lat (1874 r. – 1954 r.) przeznaczonych na oczyszczenie matki po urodzeniu córki (3Moj. 12), zajmują swoje stanowisko, jako jednostki poświęcone, nie na epifanicznym Dziedzińcu, lecz w epifanicznym Obozie. Dlatego odnosimy się do nich jako do Poświęconych Obozowców Epifanii. Są oni także przedstawieni przez Netynejczyków, którzy byli pomocnikami Lewitów w ich służbie. Ta klasa będzie obficie błogosławiona w Tysiącleciu, gdy będzie pomagać Godnym w błogosławieniu możliwościami restytucji wszystkich niewybranych.
Będą oni najwyższą klasą restytucjonistów podczas Tysiąclecia, podległą Godnym, a także najwyższą ziemską klasą po okresie Tysiąclecia. Miriam, siostra Mojżesza i Aarona, która przewodziła kobietom śpiewającym wielki hymn wyzwolenia po zniszczeniu faraona i jego zastępów w Morzu Czerwonym, zdaje się przedstawiać tych, którzy będą przewodzić ludzkości w wielkim chórze Alleluja (Obj. 5:13) po zniszczeniu Szatana i jego zastępów we wtórej śmierci podczas Małego Okresu (E11, s. 293). Poświęceni Obozowcy Epifanii będą głównymi członkami antytypicznej Miriam. Tysiącletnie dzieło tej klasy i jej praca miłości nigdy nie będą zapomniane przez tych, którym pomogą wejść na Drogę Świętą prowadzącą do życia wiecznego na Ziemi. Oni również zostaną wysoko wynagrodzeni.
Wierni, oświeceni prawdą Epifanii bracia przystosowali się do tych przejściowych zmian i dostosowań, tak jak Pan je wywołał i objawił przez swoje Słowo i opatrznościowe kierownictwo, które trwa do dziś. A teraz jest coraz więcej braci, poświęcających się