Teraźniejsza Prawda nr 562 – 2022 – str. 40
Kościoła w ofierze za grzech, ponieważ uznał, że ta nauka to klucz do zrozumienia innych zagadnień.
Jego gorliwość i ciężka praca przyczyniły się do tego, że 22 maja 1910 r. doznał wyczerpania umysłowego. Pan krótko po tym nagrodził go za jego niezłomność w służbie, dając mu nagły wgląd w typy pięciu przesiewań żniwa, o których pisał św. Paweł w 1Kor. 10:5-11. To zrozumienie zabłysnęło w jego umyśle bez żadnego badania, lecz przez nagłe oświecenie. Ponieważ wierzył, że w tym doświadczeniu otrzymał pewne bardzo ważne nowe prawdy, chciał o tym jak najszybciej poinformować brata Russella. Po spisaniu wytłumaczenia tego zagadnienia, wsiadł do pociągu jadącego do Brooklynu, gdzie przeniesiona została siedziba Towarzystwa. Zanim dotarł do Brooklynu pociąg się wykoleił, co było jedynym tego rodzaju doświadczeniem brata Johnsona, ale dotarł on bez szwanku do Bethel i przedstawił bratu Russellowi swój artykuł. Brat Russell zrobił streszczenie tego długiego artykułu i później opublikował go w Strażnicy w 1913 r. Po powrocie na Zachodnie Wybrzeże brat Johnson przez około trzy miesiące wykonywał ciężką pracę fizyczną i w ten sposób z powodzeniem pokonał wyczerpanie umysłowe. Obawiał się, że jego umysł jest na zawsze zniszczony i że nie będzie pamiętał swoich 300 wykładów, które wygłaszał rotacyjnie, cytując średnio 125 fragmentów Biblii w każdym z nich. Lecz Pan udzielił mu wyjątkowo szybkiego powrotu do zdrowia, a w jego zmęczonym umyśle zachowały się wszystkie wykłady. Brat Johnson wznowił swoją pracę pielgrzyma, będąc bardziej owocny niż wcześniej. W kolejnych latach podróżował po całych Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, głosząc wykłady do braci i publiczności – w tym czasie wykładał w prawie każdym mieście liczącym 10 000 lub więcej mieszkańców w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Pastor Russell w późniejszych latach wysyłał go tylko do większych miast i zborów.
31 października 1916 r. jego bliski przyjaciel i współpracownik, pastor Russell, zmarł w pociągu jadącym do Sante Fe w pobliżu Pampy w Teksasie. Jego śmierć była wielką stratą dla brata Johnsona, ponieważ bardzo się miłowali. Brat Russell przed swoją śmiercią poczynił przygotowania dla brata Johnson aby on udał się w listopadzie do Anglii, by służyć braciom i zbadać sprawy Towarzystwa. Po śmierci brata Russella brat Johnsona, udał się w tę podróż. Doświadczył tam jednych z najcięższych w swojej wspaniałej działalności prób. Przez kilka miesięcy ciężko pracował w Anglii i Szkocji i doznał wielkiego znużenia spowodowanego ciężką pracą i brakiem snu. Tamtejsze kłopoty bardzo go martwiły, ponieważ nie mógł zrozumieć, jak bracia mogli postępować tak zwodniczo w stosunku do siebie. Nauczył się patrzeć na braci zgodnie ze słowami: „Chrystus między wami, nadzieja ona chwały” i nie mógł zrozumieć, jak tak zwani bracia mogli tak źle traktować siebie
kol. 2
nawzajem. Szczegóły tej pracy w Anglii i jej wyniki są podane w jego pismach, szczególnie w E7 i E10. Następnie powrócił do Ameryki, gdzie został wciągnięty w spory z różnymi osobami.
W tym czasie J. F. Rutherford, unieważniając ustalenia poczynione przez brata Russella, uzurpował sobie kontrolę nad Towarzystwem. Oświadczył, używając do tego technicznych aspektów prawnych, że urzędy większości zarządu, który był mu przeciwny, zostały zwolnione. Następnie przystąpił do wyboru swoich zwolenników na te miejsca, przejmując w ten sposób całkowitą kontrolę. To właśnie ten sposób postępowania spowodował, że brat Johnson i inni stanęli w opozycji, a brat Johnson stał się jego głównym przeciwnikiem. Gdy J. F. Rutherford i inni odrzucali jedną po drugiej prawdę, która została przekazana przez brata Russella, to brat Johnson stanął w obronie prawdy, o czym świadczą jego pisma (szczególnie te o meraryzmie i gersonizmie). Jego zdolność do analizowania różnych spraw i gruntowna znajomość Pisma Świętego umożliwiły mu dokładne i szczegółowe zbijanie błędów, a ci którzy mu się sprzeciwiali, zostali pozostawieni bez żadnej biblijnej podstawy, na której mogliby się oprzeć. Kiedy wielu innych, którzy sprzeciwiali się postępowaniu J. F. Rutherforda, postanowiło utworzyć własną organizację i zaczęło praktykować rzeczy, za które potępiali Rutherforda, to brat Johnson im również się sprzeciwił. Wielu, którzy tak jak on postrzegali sytuację, zgromadziło się wokół niego i to właśnie w tym czasie założył Laymen’s Home Missionary Movement [Świecko-Domowy Ruch Misjonarski – przyp. tłum.], międzywyznaniowy ruch religijny, który obecnie ma członków w około 40 krajach. Został redaktorem i wydawcą wielu dzieł pastora Russella, a także podczas swojego ziemskiego życia był redaktorem, autorem i wydawcą Teraźniejszej Prawdy i Zwiastuna Chrystusowej Epifanii, religijnego miesięcznika tłumaczonego na różne języki i wydawanego przez różne gałęzie Ruchu, oraz „Zwiastuna Epifanii”, ośmiostronicowego dwumiesięcznika religijnego, zawierającego prostsze zarysy Boskiego planu. Również dużo podróżował i wykładał w różnych miejscach. Był autorem i wydawcą dzieł pt. „Bóg”, „Stworzenie”, „Eliasz i Elizeusz”, „Rozmaitości”, „Meraryzm”, „Gersonizm”, „Czwarta Księga Mojżeszowa”, „Posłannik Paruzji (Tom l)”, „Posłannik Epifanii”, „Exodus”, „Biblia”, „Księgi Samuela – Królów – Kronik”, „Posłannik Paruzji (Tom 2)”, „Chrystus-Duch-Przymierza” itd. Kierował wielką pracą publiczną, publikacją milionów darmowych traktatów biblijnych, w większości napisanych przez pastora Russella oraz biurem wykładów, w którym pracowało ponad 100 mówców. Do końca służył jako sługa generalny, nauczyciel, opiekun oraz dyrektor Ruchu.
PT 2022, str. 34-41