Teraźniejsza Prawda nr 561 – 2022 – str. 21
w paruzyjnych tomach P1, P2 i P3. Była to duża ilość opublikowanego światła, jednak nie była to cała prawda.
Pozwólmy teraz naszym umysłom cofnąć się w czasie o jakieś 3100 lat do ostatniego z sędziów i pierwszego z proroków. Samuel został poświęcony Bogu w chwili narodzin przez pełną wdzięczności matkę i wychowany w świątyni Sylo przez kapłana Heliego. Samuel, największy patriota Izraela i rzecznik Boga, gniewnie potępił Saula i potajemnie namaścił Dawida na króla. 1 Sam. 16:1 (UBG) mówi: „Wtedy PAN powiedział do Samuela: Jak długo będziesz bolał nad Saulem, skoro odrzuciłem go, aby nie królował nad Izraelem? Napełnij swój róg oliwą i idź, posyłam cię do Jessego Betlejemity Tam bowiem upatrzyłem sobie króla wśród jego synów”. Ponownie przenosimy się do czasu, w którym Bóg rozkazał antytypicznemu Samuelowi, aby napełnił swój umysł (róg z w. 1.) trafnymi prawdami, a on znajdzie wybrańca spośród nominalnego ludu (Jessego), który kocha i studiuje Biblię.
Bóg przez zasady swego słowa, przez swego ducha i opatrzności zaczął w 1846 r. przemawiać do Williama Millera, który zauważył, że wielcy przywódcy kościoła nominalnego zostali odrzuceni przez Pana. Uznał on również, że podobnie jak Samuel był zbyt stary i zmęczony, aby być przywódcą i rozglądał się za kimś wybranym przez Boga. W latach 1846-1871 bracia George Storrs i George Stetson jako członkowie antytypicznego Samuela szukali przywódcy dla ludu Pana. Antytypicznym najmłodszym synem Jessego był C. T. Russell.
Jak C.T. Russell poznał i zrozumiał Słowo Boże? W latach 1868-1870, po dwuletnim badaniu ponurych pustyń pogaństwa, pastor Russell podniósł się z niemalże rozpaczy, dochodząc do poznania religijnej prawdy dzięki posłudze wybranego przez Boga naczynia Jonasa Wendella, kaznodziei Drugiego Adwentu, który przekonał go, że Biblia jest Bożym objawieniem. Będąc pod wpływem służby Jonasa Wendella, pastor Russell doszedł do takiego nastawienia psychicznego, że był gotów badać Biblię jako Boskie Objawienie. Czytanie The Bible Examiner przez pastora Russella było najbardziej korzystne dla przyszłego ustanowienia pastora Russella jako antytypicznego Dawida.
Bracia Stetson i Storrs, jako członkowie antytypicznego Samuela, mieli przywilej namaścić pastora Russella na antytypicznego Dawida w latach 1871-1874. Pastor Russell miał 19 lat, gdy rozpoczęło się to pomazanie. Dzięki opublikowanemu światłu tych wszystkich sług Bożych pastor Russell przekonał się, że Biblia jest prawdziwym Bożym objawieniem dla ludzkości i że nie uczy ani o nieśmiertelności człowieka, ani o wiecznych mękach.
Jako poświęcone dzieci wszechmogącego Boga jesteśmy pod wrażeniem biblijnej prawdy, że Bóg jest u steru i wybiera tych, którzy będą Mu służyć! Obecnie przeanalizujemy biblijną historię Samuela.
kol. 2
W 1Sam. 1:13, 15, 20, 27, 28 (UBG) czytamy: „Lecz Anna mówiła w swym sercu i tylko jej wargi się poruszały, ale jej głosu nie było słychać. Heli sądził więc, że jest pijana”. W. 15.: „Anna zaś odpowiedziała: Nie, mój panie. Jestem kobietą utrapionego ducha. Nie piłam ani wina, ani mocnego napoju, lecz wylałam swoją duszę przed PANEM”. W. 20.: „I gdy się wypełniły dni potem, jak Anna poczęła, urodziła syna i nadała mu imię Samuel, gdyż mówiła: Uprosiłam go u PANA”. W. 27.: „Prosiłam o to dziecko i PAN spełnił moją prośbę, którą zaniosłam do niego”. W. 28.: „Dlatego też oddaję je PANU. Na wszystkie dni jego życia zostaje oddane PANU. I oddał tam pokłon PANU”. Wszyscy wiemy, jak Bóg posłużył się Samuelem.
Jak bardzo ta historia przypomina nam historię matki brata George’a Storrsa, gdy zebrała swoje dzieci, aby pouczyć je o Bogu, Jezusie i powiedzieć o oddaniu George’a Panu. Pani Storrs powiedziała do George’a: będziesz szukał Pana i znajdziesz go. O, moi drodzy poświęceni bracia, możemy mieć dok ładnie takie samo zaufanie do tych, których Bóg wybrał jako antytyp Samuela. Przez tych sług Bożych pastor Russell został wybrany na stanowisko szafarza nad Pańską czeladzią jako specjalny przedstawiciel Jezusa, o czym ani on sam, ani inni nie wiedzieli. Pastor Russell otrzymał bardzo solidny fundament, na którym mógł budować. W 1878 r. pastor Russell wygłosił serię kazań, które później zostały opublikowane w gazetach w Pittsburghu i w Strażnicy Syjonu. Były to: (1) Cel powrotu naszego Pana, (2) Dzień sądu, (3) Sposób drugiego adwentu (4) Dzień Pański, (5) Kiedy przyjdzie Chrystus. W tych tytułach możemy dostrzec wpływ brata Williama Millera jako wyznawcy Drugiego Adwentu.
Pastor Russell opublikował również traktaty, które później połączył w 164-stronicową broszurę zatytułowaną: „Pokarm dla myślących chrześcijan”. Osiągnęła ona nakład półtora miliona egzemplarzy. Pastor Russell miał również zestaw sześciu kazań wyjaśniających wykres Boskiego planu wieków. Wzmianka o tym jest podana w R0347 (1882 r.), nie znamy jednak szczegółów zawartych w tych kazaniach.
Pastor Russell zaczął rozumieć 3Moj. 16 i napisał artykuł w R0072 (1880 r.) zatytułowany „Cienie Zakonu”, w którym stwierdził, że Prawo Mojżeszowe było podane w najdrobniejszych szczegółach i przestrzegane ze skrupulatną dokładnością. Skoro to jest prawdą, to jak bardzo my powinniśmy się starać, aby dokładnie odczytać znaczenie tych obrazów, których wypełnienie trwało latami i które szczegółowo przedstawiają wszystkie różnorodne cechy dzieła pojednania między Bogiem a człowiekiem.
Jesienią 1879 r. po raz pierwszy podczas żniwa Wieku Ewangelii dwa zbawienia, tak jak zostały one przedstawione w typach Przybytku, stały się bardziej jasne dla pastora Russella. W Cieniach Zakonu