Teraźniejsza Prawda nr 559 – 2021 – str. 52
A E5, s. 38 stwierdza, iż „sam Pan obiecał, że każdy zdolny i wierny sługa prawdy otrzyma od Niego przywilej wyniesienia czegoś nowego ze spichlerza”.
Patrz także PT 1966, s. 53, kol. 2 (cytat z PT 1944, s. 29, od góry strony), gdzie czytamy, jak następuje: „[…] że członkowie gwiezdni będą częściowo usługiwać Wielkiej Kompanii […] oraz że Wielka Kompania […] wykona resztę, bowiem ci pierwsi, w osobie swojego ostatniego członka, opuszczą świat […], po czym Wielka Kompania będzie musiała sama sobie służyć bez bezpośredniej służby ze strony członka gwiezdnego [tj. będzie sobie służyć usługą podobną do usługi uprzednio jej udzielanej przez członków gwiezdnych, lecz obecnie możliwej do uzyskania wyłącznie poprzez ich pisma]”.
Br. Johnson wyjaśnił też, że typ Hirama pracującego nad różnymi sprzętami (1Król. 7:40) w antytypie przedstawia postępujące światło dla braci podczas życia br. Johnsona i po jego śmierci, w którym współuczestniczyli inni (patrz PT 1952, s. 89-90; PT 1968, s. 74). Ziemska rola tego członka gwiazdy zakończyła się w 1950 r., 71 lat temu.
Wydaje się logiczne, że Pan będzie nas nadal błogosławił także poprzez służbę sług niespłodzonych z Ducha (Przyp. 4:18). Czynił to w przeszłości i wciąż będzie to czynił.
RĘKA PANA
Przechodzimy obecnie do drugiej części wyrażenia „Oko, Ręka i Usta Pana” – czyli do ręki. Rozumiemy, że jest wiele różnych znaczeń słowa „ręka”. Jestem pewien, że znana jest nam myśl o ręce używanej w pierwszym rzędzie jako symbol najwyższej łaski i mocy. W Fil. 2:9-11 jest mowa o wielkim wywyższeniu Jezusa Chrystusa. Pokazuje to nam najwyższą łaskę i moc, jaką Chrystus ma ze względu na relację z Ojcem. Inne powiązane wersety to Ps. 16:8; Efez. 1:20; Żyd. 1:3.
Z drugiej strony, samo słowo „moc” także jest używane w związku ze słowem „ręka”. W 2Moj. 4:2 (UBG) Bóg zapytał Mojżesza: „[…] Co masz w swojej ręce? […]”. Co jesteś w stanie zrobić w związku z moim dziełem? Była to laska lub kij. Czym jest laska w twojej ręce? Co jest w naszej mocy, w zakresie możliwości naszych talentów, naszych zdolności? Wiele rzeczy. Kaz. 9:10 (UBG) mówi: „Wszystko, cokolwiek twoja ręka postanowi czynić, czyń z całej swojej siły […]”. I czyń to teraz! Mamy wspaniałą moc Bożą. Moc Boża i opieka są zilustrowane w Ps. 31:16: „W rękach twoich są czasy moje […]”. Bóg ustala każde doświadczenie, osiągnięcie, pracę i przywilej na taki czas, który przyniesie Mu chwałę oraz pożytek Jego ludowi (patrz komentarze Manny z 27 października).
Odwołując się do obrazu Przybytku, zauważymy, że słowo „ręka” reprezentuje służbę
kol. 2
(Cienie Przybytku, s. 83; E8, s. 157,323). Znajdujemy to w 3Moj. 9:22, 23, gdy Mojżesz i Aaron weszli do środka Namiotu Zgromadzenia i wyszli z niego. Co zrobili, kiedy wyszli? Błogosławili lud. Pokazuje to nam wspaniałą służbę, jaką ręce są chętne i zdolne wykonać dla tych, którzy są sługami Boga, lub na rzecz ludu Bożego ze strony sług Bożych. Inne stosowne wersety to 2Moj. 17:12; Obj. 13:16; 14:9; 20:4.
Br. Hedman podkreśla: interpretacją Boskiej Ręki w osobach Apostołów i członków gwiazd, którą lubię najbardziej, jest ta mówiąca o służbie – oraz fakt, że ze względu na nas, żyjących obecnie, przy końcu Wieku, Bóg dał im wspaniałą sposobność służby dla Niego. Jest to jeden z powodów, dla których br. Johnson używa tego wyrażenia w odniesieniu do Najwyższego Kapłana działającego poprzez członków gwiazd obecnie, przy końcu Wieku, nadzorujących pracę wykonywaną w związku z ludem Bożym. Podoba mi się ta myśl o służbie – że członkowie gwiazd, zwłaszcza w osobie Anioła Laodycei, mieli przywilej usługiwać nam i składać swoje życie w służbie ludu Bożego.
Sądzę, że nie jesteśmy w stanie w pełni docenić tej myśli – o służbie w wielkich niedostatkach, cierpieniu, hańbie, porażkach, stratach, ograniczeniach, opóźnieniach, rozczarowaniach. Br. Johnson podaje długą listę trudów, które musi znosić lud Boży. O ile bardziej dotyczą one tych, którzy dla nas walczyli, obserwowali wydarzenia, doświadczali odosobnienia i cierpieli w służbie głoszenia prawdy.
CZŁONKOWIE GWIAZD PRZEWODZILI KOŚCIOŁOWI W SŁUŻBIE
Jako przedstawiciele Jezusa członkowie gwiazd doprowadzali do pokuty tych, którzy byli do niej skłonni, a ostatecznie prowadzili ich do poświęcenia i spłodzenia z Ducha oraz oświecali ich i czynili owocnymi w służbie. Było to prawdą w odniesieniu do obydwu Żniw pod wodzą Apostołów i „onego sługi” przy końcu Wieku. Było to także prawdą w odniesieniu do 35 członków gwiazd z okresu między żniwami oraz do Posłańca Epifanii i ich służby wobec jednostek o właściwym stanie serca, które zarówno początkowo, jak i ostatecznie gromadziły się wokół nich w ich służbie i pomagały szerzyć ich nauki.
Teraz przy końcu Wieku mieliśmy wielkiego pioniera, kogoś, kto podczas Żniwa Paruzji dał nam paczkę przewiązaną dookoła wstążką. Tą wstążką było to, co dzisiaj znamy jako prawda Paruzji w streszczeniu. Przedstawił on takie doktryny, jak: restytucja, śmiertelność duszy, sen śmierci, uniwersalne odkupienie (w przeciwieństwie do uniwersalnego zbawienia), zakończenie wejścia pełni pogan w 1878 r., zakończenie czasów pogan w 1914 r., wybór i wolna łaska. Czy mamy coś, czego nie otrzymaliśmy za pośrednictwem tego Posłannika Paruzji?