Teraźniejsza Prawda nr 559 – 2021 – str. 51
wodzą Pana, jak i większej wierności niż u reszty członków Maluczkiego Stadka, żyjących w poszczególnych okresach czasu. Byli to bowiem przede wszystkim ci bracia, którzy powiększyli swoją jedną grzywnę do dziesięciu grzywien oraz swoich pięć talentów do dziesięciu talentów. Ponieważ są oni Okiem, Ręką i Ustami Pana Jezusa, stosuje się do nich w najbardziej szczególny sposób myśl z Łuk. 10:16: »Kto was słucha, mnie słucha, a kto wami gardzi, mną gardzi. Kto zaś mną gardzi, gardzi tym, który mnie posłał« (UBG). Urząd ten nie czyni ich jednak panami nad Boskim dziedzictwem”.
OKO PANA (TRZY ZASTOSOWANIA)
5Moj. 34:7 to werset, którego br. Johnson używał, by przypominać nam, że wzrok Mojżesza „[…] nie był przyćmiony i jego siła go nie opuściła” (UBG). Jak pamiętacie, zauważył on, iż reprezentuje to fakt, że nawet pod koniec swojego życia (br. Johnson) nie stracił zrozumienia prawdy i zachował ją zarówno w jej podstawowych, jak i głębszych zarysach, teraz, przy końcu Wieku. (Cytowałem ten werset krótko po śmierci br. Jollyego. Zauważyłem tę samą rzecz u niego. Jego oko się nie przyćmiło – jego siła mogła go opuścić, ale wciąż posiadał zrozumienie prawdy aż do samej śmierci).
Mat. 24:28 (UBG): „Bo gdzie jest padlina, tam się zgromadzą i orły”. Expanded Biblical Comments (w jęz. ang.) do tego wersetu wyjaśnia, że gdziekolwiek jest prawda, tam będą symboliczne orły. Z czego słynie orzeł? Z dobrego, przenikliwego wzroku. Gdziekolwiek jest padlina, tam orły zbiorą się razem, by zdobywać pokarm prawdy na czasie, zwłaszcza przy końcu Wieku. Słowo Boże oznacza mądrość.
Tekst Manny z 1 lipca, Efez. 5:8, 10, mówi o chodzeniu w światłości. Mamy mądrość Bożą, wiedzę o Bogu, symbol mądrości reprezentowany przez oko, a przykładem tego drugorzędnego zastosowania jest sama Biblia. „Słowo twe jest pochodnią […] i światłością […]” (Ps. 119:105, BW; patrz E15, s. 664). Ps. 32:8 – „[…] dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje”. Zgodnie z PT 1957, s. 2 oraz komentarzami Manny z 23 lutego widzimy, że mądrość Boża będzie kierować naszym postępowaniem.
E6, s. 458 oraz E8, s. 456. Skupmy się na zastosowaniu zaczerpniętym z Zach. 4:10 (BW): „[…] to oczy Pana; one to przepatrują całą ziemię”. Myślę, że to przede wszystkim z tego wersetu br. Johnson wydobył myśl o „Oku, Ręce i Ustach Pana” – w szczególności o Oku w tym przypadku. Jest to bardzo piękny fragment – jeden z moich ulubionych wersetów Biblii. Stąd czerpiemy myśl, że członkowie gwiezdni mieli odbywać symboliczną podróż. Oczy Pana miały przemierzać całą Ziemię. Widzimy tu więc oczy Pana działające przez
kol. 2
tych siedmioro Oczu – siedmiu aniołów do Kościoła chrześcijańskiego.
Dobrą ilustracją tej myśli jest Daniel. Jak pamiętacie, w E9, w rozdziale 7., br. Johnson wywodzi myśl, że Daniel w osobie „wiernego i roztropnego sługi” naprawdę rozumiał i zauważał pewne rzeczy. Na ich podstawie podał nam wiele informacji. Podał nam wspaniałe przepowiednie o tym, co wydarzy się teraz, przy końcu Wieku. Nie muszę ich wymieniać, znacie je tak dobrze jak ja. Ale on widział te rzeczy dla nas. Gdy br. Russell i członkowie gwiezdni odbywali figuralne podróże, widzieli rzeczy, które Bóg chciał, by zobaczyli.
Chciałbym zacytować wam inne fragmenty Pisma Świętego. Jednym z nich jest Iz. 52:8 (UBG): „Twoi stróże […] oko w oko ujrzą […]” (patrz E7, s. 308). Jest to jeden z wersetów, których używamy, by pokazać nasz osąd – oparty na tym wersecie oraz innych – że nie żyjemy już w okresie wysokiego powołania. Pamiętacie, że br. Johnson w artykule o czasie żęcia podkreśla, iż to wskazuje na jednomyślność wśród tych stróżów. Ci, którzy czuwali w naszym imieniu i ci, którzy widzieli – obserwowali – dla nas, zobaczą, kiedy Pan „przywróci Syjon” (Jego Małe Stadko). Innymi słowy, zanim miał nastać czas ucisku, mieli oni widzieć to samo i podzielać ten sam punkt widzenia. Co wydarzyło się w latach 1914-1916? Stróżowie nie widzą już „oko w oko”, co jest pośrednim dowodem na to, że Pan przywrócił Syjon.
Tak więc Oko Pana to członkowie gwiazd działający jako obserwatorzy dla Jezusa i dla Jehowy oraz przy okazji dla nas. Czy nie możemy powiedzieć, drodzy przyjaciele, że otrzymaliśmy obfite błogosławieństwa i skorzystaliśmy z tej wspaniałej służby, ponieważ oni wypatrywali dla nas i badali Pismo Święte oraz znaki czasów, a potem w wyniku wszystkich takich obserwacji i całej tej wiedzy przedstawiali nam sprawozdanie z tych kwestii?
W tym momencie chcielibyśmy włączyć do rozważań taką myśl: pamiętajmy, że otrzymaliśmy prawdę także od sług niebędących członkami gwiazd. Br. Johnson wskazywał na tę służbę, na przykład wtedy, kiedy mówił o snach i widzeniach niektórych starszych i sług ogólnych w E9, s. 108-110, 112, 113. Ponadto w E10, s. xxiv, wspomina, że „ogólnie mówiąc, prawda typiczna w swoim pierwszym odbiorze jest ograniczona do członków gwiezdnych. Mat. 13:52, UBG: „[…] Dlatego każdy uczony w Piśmie, który jest pouczony o królestwie niebieskim, podobny jest do gospodarza, który wydobywa ze swego skarbca nowe i stare rzeczy”. Tak, inni, niebędący członkami gwiazd, tj. inni nauczeni w Piśmie, wyćwiczeni w Królestwie Niebieskim od czasu do czasu otrzymywali przywilej wyniesienia czegoś nowego ze spichlerza, Biblii (kursywa nasza).