Teraźniejsza Prawda nr 558 – 2021 – str. 44
szybko awansuje kolejne jednostki na wysokie stanowiska w swojej organizacji. One również będą mieć swoje „pięć minut” i zostaną obalone.
Módlmy się z całą pilnością o Królestwo Wszechmocnego Boga, aby ono wykonało swe dzieło, które musi objąć swym działaniem skompletowanie piątej wyborczej klasy przed-tysiącletniego potomstwa Abrahama. Zauważyliśmy już, że obraz Przybytku ma rzeczywiście progresywny charakter i że musimy uznać ten element progresywności, jeśli pragniemy chodzić w świetle postępującej prawdy (Przyp. 4:18), zgodnie z założeniami wyłożonymi przez Pana za pośrednictwem Jego dwóch członków gwiezdnych w obecnym okresie laodycejskim. Kończymy tę część naszych rozważań wersetem z Łuk. 14:14 (UBG): „A będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić, ale otrzymasz odpłatę przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych”. Werset ten jest skierowany do Poświęconych Obozowców Epifanii! Wynagrodzenie zawiera w sobie następującą myśl: udzielić komuś rekompensaty. Tak, Bóg obdarzy Poświęconych Obozowców Epifanii nagrodą za sumienność w przygotowywaniu się na przywileje, które zostaną im udzielone, gdy zacznie się dzieło restytucji.
Oczywiście, w przypadku każdej klasy ludu Bożego, motywem do poświęcenia się nie jest otrzymanie nagrody. Jednakże, gdy poświęcenie zostaje podjęte, nadzieja na nagrodę jest oczywistą rzeczą, jaką Pan w swej łasce oferuje w zależności od pozycji klasy, do której dana jednostka pretenduje. W czasie wzbudzenia do zmartwychwstania, ci spośród Poświęconych Obozowców Epifanii, którzy zachowają wierność, otrzymają przywilej uczestniczenia w „zmartwychwstaniu sprawiedliwych”. Klasa Poświęconych Obozowców Epifanii będzie prawdopodobne pierwszą skompletowaną klasą podlegającą Godnym, która
kol. 2
obejmie swoje tysiącletnie stanowisko i służbę na mocy Nowego Przymierza. Dzięki postępowi, jakiego dokonała w obecnym życiu, nie trzeba będzie prawdopodobnie wiele czasu, aby znajdujące się w niej poszczególne jednostki weszły na Drogę Świętości i osiągnęły doskonałość władz umysłowych i cielesnych (PT 2002, s. 44 – TP 2002, str. 46, przyp. tłum.).
Antytypicznie, Poświęceni Obozowcy Epifanii, jako tysiącletni Netynejczycy, będą głównymi pomocnikami Lewitów (Starożytnych Godnych, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych). Cóż za wspaniała perspektywa: móc spodziewać się przywileju pomagania podczas Królestwa Wieku Tysiąclecia takim specjalnym jednostkom jak Mojżesz, Dawid, Abraham, Izaak, Jakób i inni książęta!
Jako tym, którzy mają nadzieję na znalezienie się wśród Poświęconych Obozowców Epifanii dane nam jest zrozumienie na temat kolejnej wybitnej klasy – która weszła w relację przymierza z Jehową i która zajmuje wyższy rząd – określanej jako klasa Królowej z Saby. Klasa ta jest powoływana na mocy specjalnego powołania w czasie, gdy grzech ma nadal przewagę, i jej poświęcenie nadal jest aż na śmierć. Jako przed-tysiącletnie potomstwo Abrahama, klasa ta dostąpi zmartwychwstania sprawiedliwych. Jest ona też tymczasowo usprawiedliwiona dzięki wierze w Chrystusa i jest przyjęta przez Boga dzięki poświęceniu (Przyp. 23:26), jako przed-tysiącletnie potomstwo Abrahama na mocy ziemskich zarysów Przymierza Związanego Przysięgą. Klasa ta ma też przywilej modlenia się do Boga i poczucia wspólnoty z Nim. Bóg wielce ją uhonoruje, ponieważ klasa ta dowiedzie swej wierności, pomimo większych prób niż te, jakie mieć będzie ogół restytucjonistów.
PT 2021, s. 39-44
kol. 1
W HOŁDZIE PAMIĘCI PASTORA JOHNSONA
Niniejszy wykład został wygłoszony 31 maja 1947 roku na Generalnej Konwencji w Hotelu Detroit-Leland (w mieście Detroit, w stanie Michigan), sześć miesięcy po zatorze tętnicy wieńcowej, którego br. Johnson doznał 19 listopada 1946 roku. Braterstwo Hedmanowie mieli przywilej uczestniczyć w tej konwencji i wysłuchać tego wspaniałego wykładu. Był to jeden z ostatnich wykładów wygłoszonych przez niego do braci osobiście. Pokazuje on jego zdolności analityczne (pomimo osłabienia) oraz przenikliwe spojrzenie na temat, zwłaszcza że wygłosił ten wykład – jak to miał w zwyczaju – bez notatek lub Biblii pod ręką. Nasz drogi brat Johnson był rzeczywiście umysłowym olbrzymem, napełnionym Duchem Świętym i Słowem Bożym. Potrafił znakomicie przedstawiać i wyjaśniać prawdy biblijne. Przemowa ta, wygłoszona pod koniec jego ziemskiej
kol. 2
służby, ukazała także jego głębokiego ducha poświęcenia i miłości.
Niektóre osobiste uwagi zostały zachowane w artykule. W treści samego artykułu, który jest transkrypcją notatek stenograficznych, dokonano niewielkich zmian. Czytelnik powinien pamiętać, że wykład ten został wygłoszony w 1947 roku, na trzy lata przed śmiercią br. Johnsona, i nie został zaktualizowany. Niechaj jego tekst będzie obfitym błogosławieństwem dla wszystkich naszych czytelników i niech odda cześć i chwałę Bogu i Jego wielkiej miłości.
MINĘŁO 71 LAT OD ŚMIERCI NASZEGO PASTORA W 1950 R.
„Kto ma moje przykazania i zachowuje je, ten mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował mój