Teraźniejsza Prawda nr 556 – 2021 – str. 11
poświęcenia się woli Bożej. Tylko w ten sposób możemy odzwierciedlać sprawiedliwość, szlachetność, łaskawość i miłosierdzie Boga naszego przymierza. Związani z Nim przez nasze osobiste przymierze poświęcenia, zyskujemy prawo, by żyć ufnością – nie zaufaniem w nas samych, lecz w Bożą obietnicę dla nas, że nigdy nas nie zaniecha ani nie opuści. Jako słudzy Boga naszego przymierza, starajmy się okazywać tę samą stałość oddania i lojalności wobec tych, którzy są wokół nas, wszystko to czyniąc na chwałę Bogu (1Kor. 10:31).
Co za wspaniały przywilej być jednym z drogich dzieci Bożych, mieć społeczność z Bogiem (1Jana 1:3), wiedzieć, że On zawsze czuwa nad nami dla naszego najwyższego dobra i że my jako poświęcone dzieci Boże możemy odczuwać ciepło Jego miłości, stawiając się codziennie w Jego służbie! Oddaliśmy samych siebie w poświęceniu, obiecując, że będziemy czynić wolę Bożą. Jednym z moich ulubionych fragmentów Pisma Świętego dotyczących naszego małego wszystkiego jest 1Kor. 10:31: „Przetoż lub jecie lub pijecie, lub cokolwiek czynicie, wszystko ku chwale Bożej czyńcie”. Stwierdzenie „cokolwiek czynicie” zawiera w sobie wszystko.
„GŁOS CICHY I WOLNY”
O, w tym niespokojnym świecie jest wiele głosów, w większości skażonych: wiadomości z całego świata, Twitter, Facebook, Snapchat, WhatsApp, YouTube itd. Te słowa nie znajdują miejsca w umyśle, sercu i woli poświęconego chrześcijanina, ponieważ nie można dokonać mądrego wyboru na ich podstawie. Dzięki niech będą Bogu za to, że oprócz tych głosów jest jeszcze jeden, choć słyszany przez niewielu. Większość ludzi słyszy tylko nierozumny głos z wieży Babel. Dowody wskazują, że ci powołani i wierni słuchają Słowa Pańskiego świadczącego o tym: że wielki Stwórca wszystkich rzeczy jest sprawiedliwy, mądry, miłujący i mocny; że obecny stan ludzkości – moralne i fizyczne zepsucie, jest wynikiem grzechu pierworodnego i jest w rzeczywistości wykonaniem jego wyroku – wyroku śmierci wydanego na rodzaj ludzki; że nie ma żadnej nadziei na zupełne uzdrowienie z tych niekorzystnych warunków, chyba że sam Bóg udzieli pomocy. Poselstwo przedstawione w Bożym Słowie mówi, że chociaż Jego sprawiedliwość potępiła rodzaj ludzki jako całość, to jednak Jego miłość spełniła wymagania sprawiedliwości. Syn Boży opuścił chwałę Ojca, stał się członkiem naszego rodzaju i jako taki odkupił go od wyroku śmierci i umożliwił ludziom nie tylko wzbudzenie z grobu, ale także zupełne przywrócenie do pierwotnej doskonałości, do obrazu i podobieństwa Bożego, utraconego przez ojca Adama i przez nas wszystkich w wyniku jego nieposłuszeństwa. Głos cichy i wolny przez to samo Słowo Boże mówi nam, że Boska mądrość kontroluje tę sprawę i ustanowiła Wiek Tysiąclecia w przyszłości jako czas, w którym wszechmoc będzie używana do uwalniania świata z jego niewoli grzechu i śmierci oraz przywrócenia go do Boskiej łaski.
Jozue, który wypowiedział słowa naszego tekstu: „Wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć […] lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu”, właściwie rozumiał siebie jako głowę swych domowników – ich przedstawiciela według Boskiego zarządzenia. Jego poświęcenie się oznaczało więc przeniesienie wpływu poświęconego człowieka na każdego członka jego ufającego domostwa. Znaczyło to, że jako właściwy ojciec, on będzie miał wielki i dobry wpływ na wszystkich członków swej rodziny i że ten wpływ będzie zwrócony ku Panu – na sprawiedliwość we wszystkich sprawach rodziny. To z pewnością oznaczało, że Jozue będzie odtąd czcił Pana wychwalając go w swoim domu, a także we wszystkich swoich czynach będzie uznawał Jehowę. Oznaczało to, że cały dom oddawał cześć wszystkiemu, co wiązało się z religią. Oznaczało to wpływ głowy rodziny wraz z Wszechmocnym w prowadzeniu swej rodziny do podobnego poświęcenia się Panu każdego z jej członków. Podobny sposób postępowania jest odpowiedni dla każdego z nas. Przede wszystkim musimy przejrzeć nasze własne serca, podjąć stanowczą decyzję, pojednać się z Bogiem, znaleźć się pod wpływem Jego błogosławieństwa i opieki, a także pod działaniem obietnicy Jego Słowa przez Chrystusa. Następnie naszą życiową działalnością powinno być przyprowadzenie naszych rodzin, sąsiadów i wszystkich, na których mamy wpływ – którzy mają uszy do słuchania i serca zdolne do oceniania Boskiego poselstwa – do podobnego porozumienia, do podobnego poświęcenia.
Dokonajmy mądrego wyboru, drodzy przyjaciele, zdecydujmy dziś, jeśli jeszcze nie zdecydowaliśmy się na odpowiedź na to najważniejsze ze wszystkich pytań. Jeśli w przeszłości nasz sposób postępowania był niezdecydowany, niech tak nie będzie w przyszłości. Jeżeli w przeszłości wybieraliśmy niegodne, samolubne albo głupie ambicje, oparte na własnych lub cudzych domysłach, to nie zadowalajmy się nimi. Zdając sobie sprawę z podstaw prawdy i łaski, wybierajmy mądrze, oddając nasze sprawy w ręce Tego, który jest w stanie wprowadzić porządek tam, gdzie jest zamęt, i mówić słowa pokoju naszym strapionym duszom. Oddajmy nasze sprawy w ręce Tego, który jest w stanie wprowadzić harmonię w naszym niezadowolonym życiu i którego poselstwo w końcu spowoduje uśmierzenie wszystkich burz namiętności i chciwości, obecnie szalejących na świecie i który wprowadzi wieczny pokój, jaki został przez Pana obiecany pod panowaniem Księcia Pokoju.
Niektórzy z braci zadają nam pytanie: czy mamy spodziewać się dalszego rozwijania konstruktywnej postępującej prawdy, jako „pokarmu na czas słuszny”? Tak, konstruktywna postępująca prawda odnosi się do nauk opartych na wcześniej ustalonej prawdzie, które są przedstawiane i stosowane w szczegółach w stosunku do poświęconych dzieci Bożych. Głównym czynnikiem tego postępu jest proces rozwoju, który ma szczególną wartość dla obecnie żyjących, jest on konstruktywny, pomocny i zachęcający. Innymi słowy, jest to „prawda na czasie”