HISTORIA WIEKU TYSIĄCLECIA W PROROCTWIE

Izaj. 25:1-12, UBG

      Ten rozdział składa się z trzech odrębnych części. Wersety 1-5 wyrażają chwałę i dziękczynienie dla Boga, szczególnie za zniszczenie Babilonu i wyz­wolenie Jego ludu przymierza. Wersety 6-9 obiecują szczególną łaskę i obfite błogosławieństwa od Boga dla wszystkich ludzi, zarówno Żydów jak i pogan, pochodzące z góry Syjon. Wersety 10-12 zapowia­dają haniebne zniszczenie, jakie ma dotknąć Moab. W szerszym zastosowaniu Izaj. 25 zawiera cudowne proroctwo o Wieku Tysiąclecia.

      W wersecie 1. nasz Pan – Głowa uwielbionego Chrystusa, występuje w roli mówcy (patrz P5, s. 45, 46). Podsumowuje swe Tysiącletnie dzieła: „PANIE [Jehowo], ty jesteś moim Bogiem; będę cię wywyż­szać [czcić] i wysławiać twoje imię [nie tylko imię własne „Jahwe”, ale również Jego cudowną naturę, charakter, reputację, cześć, urząd, cele, plany, słowo i dzieła – patrz komentarze Codziennej niebiańskiej manny z 8 listopada; E6, s. 532 itp.], bo [wskazując na to, co w tym kontekście oznacza Jego imię i dla­czego powinno być wysławiane] uczyniłeś cudow­ne rzeczy; twoje postanowienia, z dawna powzięte [Twoje dobroczynne cele i plany, powzięte „przed założeniem świata” – 1Piotra 1:20; Obj. 13:8; Cie­nie Przybytku, s. 126], są wiernością i prawdą [a za­tem Jego proroctwa i obietnice mają pewność wy­pełnienia w oznaczonym czasie, za pośrednictwem Jego Pomazańca, antytypicznego Cyrusa (Izaj. 44:28; 45:1-4; P6, s. 176; E12, s. 642; E13, s. 709; PT 1946, s. 14), nazywanego także Wiernym i Prawdziwym (Obj. 3:14; 19:11), który jako Namiestnik Boga po­konuje ciemiężcę i wyzwala uciemiężonych]”.

      Taki będzie chwalebny rezultat Tysiącletnie­go Panowania Chrystusa – Głowy i Ciała – a przy jego końcu wszystkie rzeczy będą znów podlegały Jehowie, gdy podda Mu je Jego moc działająca przez Pomazańca (1Kor. 15:22-28; Efez. 1:10). Mesjasz przybywa na ziemię jako potężny Sługa i Namiestnik Jehowy, Immanuel („Bóg z nami”), i będzie wysła­wiał imię Jehowy, nauczając ludzkość prawdy o Nim – Jego przymiotach istoty i charakteru, Jego mądrym i miłosiernym planie oraz Jego cudownych dziełach wobec ludzkich dzieci (Jana 6:45; Izaj. 11:9; Jer. 31:33, 34; Mal. 1:11).

      Izaj. 25 łączy się logicznie i chronologicznie z Izaj. 24. Prorok powiedział właśnie (24:23, UBG), że Jehowa „[…] będzie królować na górze Syjon [w duchowej sferze swego Tysiącletniego Królestwa], w Jerozolimie [w sferze ziemskiej; P1, s. 296, 297], i wobec swoich starszych w swej wielkiej chwale”, a teraz przechodzi do szczegółów.

OBALENIE BABILONU

      Obalenie imperium Szatana w sferze religij­nej i ziemskiej, jakie ma miejsce w czasie ucisku, pod koniec Wieku Ewangelii i na początku Wie­ku Tysiąclecia – w okresie nachodzenia na siebie tych dwóch Wieków – zostało opisane w Izaj. 24. Izaj. 25:2 przedstawia jedno z cudownych Tysiąc­letnich dzieł Boga, za które Chrystus będzie wysławiał Jego imię – zniszczenie systemu wielkiego Antychrysta: „Bo obróciłeś miasto [Babilon; Obj. 14:8; 16:19; 17:8; 18:8; E5, s. 422-431] w rumowisko [Jer. 51:37], miasto obronne [umocniony rząd reli­gijny] w ruiny [stos gruzu]. Pałac [lub wysokie miej­sce] cudzoziemców [obcych, napływowych; dumne hierarchie papieskie i protestanckie przyniosły do

poprzednia strona – następna strona