Teraźniejsza Prawda nr 551 – 2019 – str. 55
Młodocianych Godnych dobiegła już końca. Zgodnie z tym rozumiemy, że dzisiaj Bóg powołuje piątą wybraną klasę, składającą się z oświeconych Duchem i niespłodzonych z Ducha poświęconych jednostek. Są one obecnie przygotowywane do ważnej roli specjalnych pomocników Godnych w pracy przyprowadzania restytucjonistów do właściwego zrozumienia w czasie Tysiącletniego Pośredniczącego Panowania Chrystusa, tak aby mogli oni zdobyć życie wieczne na udoskonalonej ziemi.
Choć termin „Poświęceni Obozowcy Epifanii” nie występuje w Piśmie Świętym, jego trzy składowe słowa są oparte na Biblii. Poświęceni = stan serca; Obozowcy = miejsce przebywania; Epifania = okres! Tak jasne oznaczenie tłumaczy nazwę tej klasy, której członkowie wywodzą się z ludu Bożego, antytypicznego obozu Izraela. Stają się poświęconymi naśladowcami Jezusa po tym, jak „prawdziwie wybrani” Wieku Ewangelii już zostali skompletowani, ale jeszcze przed ukazaniem się lub objawieniem światu Chrystusa w drugiej obecności jako niszczyciela imperium Szatana i tego, który ustanawia Królestwo Boże. Klasa ta dostąpi przywileju „zmartwychwstania sprawiedliwych” (Łuk. 14:14). Określenie to odróżnia ich także od tych, którzy poświęcą się podczas okresu, gdy otwarta zostanie Droga Święta. Tych ostatnich moglibyśmy stosownie określić jako Poświęconych Obozowców Tysiąclecia (PT 2002 s.43; TP 2002, s. 46).
Wszyscy oświeceni Duchem, niespłodzeni z Ducha poświęceni, znajdują się pod wodzą Chrystusa i nie powinni ośmielać się, by Go pouczać, lecz cieszyć się z przywileju uczenia się od Niego. Zgodnie z tą myślą bracia powinni podtrzymywać zwyczaj pozostawiania odkrytych głów na zebraniach i tylko oni powinni służyć jako nauczyciele na zebraniach zborowych. Siostry zaś powinny cieszyć się przywilejem pomagania braciom w zachowywaniu przez nich (i przez siebie) pokory i zupełnego poddania się naukom Pańskim poprzez przykrywanie swoich głów na zebraniach zborowych oraz powstrzymywanie się od nauczania na zebraniach doktrynalnych. Dają w ten sposób cudowne i bardzo potrzebne „kazanie” w formie pantomimy – przez swoje uczynki.
To bardzo właściwe, aby te zwyczaje były kontynuowane. Choć symbole Głowy i Ciała odnoszą się głównie do Kościoła, ta sama zasada ma zastosowanie do wszystkich zborów obecnie poświęconego ludu Bożego, ponieważ one wszystkie są częścią Kościoła (gr. ecclesia – wezwanych) w szerszym znaczeniu. Nie zapominajmy, że nie tylko Małe Stadko jest zobrazowane jako będące w związku małżeńskim z naszym Panem Jezusem. Ruta jako żona Boaza jest typem wczesnych Młodocianych Godnych w symbolicznym małżeństwie z Jezusem (Ruty 4:10-13; E4, s. 394, 395).
ZASTOSOWANIE DO KLASY POE
Nauki Jezusa i Apostołów o głębszym znaczeniu Dziesięciu Przykazań oraz o innych kwestiach wspomnianych w kazaniu na Górze (Mat. 5:1-12), o małżeństwie i rozwodzie (Mat. 19:1-9), o wyborze starszych (Dz. 14:23; Tyt. 1:5), o nakrywaniu głowy przez siostry na zebraniach zborowych i nie-nauczaniu przez nie podczas zebrań doktrynalnych itd. dotyczą poświęcających się pomiędzy Wiekami tak samo, jak dotyczyły Małego Stadka i Wielkiej Kompanii. Uczniowie Chrystusa, którzy poświęcają się między wiekami nie mają sądzić, że te pouczenia stosowały się tylko do spłodzonych z Ducha, a do nich nie, albo że do nich stosują się w mniejszym stopniu. Jest tylko jeden rodzaj poświęcenia – zupełne poświęcenie się Bogu, aby czynić Jego wolę – dla całego przedtysiącletniego potomstwa Abrahama i tylko ci, którzy podejmują i utrzymują takie poświęcenie, otrzymają uprzywilejowane miejsca w Królestwie jako antytypiczni Lewici i Netynejczycy (PT 1982, s. 94).
Powinniśmy także pamiętać, że Bóg (jak wykazano w PT 968, s. 44-46) nigdy nie odbierze łaski swojemu wiernemu ludowi czy to spośród swych spłodzonych z Ducha dzieci, czy swych poświęconych, oświeconych Duchem, ale niespłodzonych z Ducha sług i przyjaciół z okresów przed wysokim powołaniem i po jego zakończeniu. Młodociani Godni, przebywający na antytypicznym Dziedzińcu i Poświęceni Obozowcy Epifanii w antytypicznym Obozie, są obecnie próbnie usprawiedliwieni przez wiarę, mają „pokój z Bogiem” i „pokój Boży”, należą do epifanicznego domu wiary, są przyjaciółmi Boga i jego prospektywnymi synami, mają społeczność z Nim i przywilej modlitwy do Niego jako swego prospektywnego Ojca. Czy utracą tę błogosławioną relację z Bogiem, gdy znajdą się pod Nowym Przymierzem i jego Pośrednikiem i kiedy podlegać będą usprawiedliwieniu przez uczynki, a nie przez wiarę? Na pewno nie!
Ustanawiając jeden prawdziwy Kościół, Jehowa wielce wynagrodzi Poświęconych Obozowców Epifanii, gdyż dowiedli oni swojej wierności na większej próbie niż ta, której podlegać będzie ogół restytucjonistów. Otrzymają oni przywilej stania się specjalnymi pomocnikami Godnych i będą bardzo zdolnymi pomocnikami dla ludzkości, gdy będą razem kroczyć Drogą Świętą. Podkreślmy jeszcze raz, że Poświęceni Obozowcy Epifanii są klasą odrębną i różną od klas spłodzonych z Ducha, czyli Wielkiej Kompanii (patrz E4, s. 115-117) i Kościoła, który jest Ciałem Chrystusowym, składającym się tylko ze 144 000 członków (Obj. 7:1-4; 14:1).
PRAWDZIWA BIBLIA
Dotąd w tym artykule użyliśmy słowa „prawda” 23 razy. Rozważmy teraz kwestię pochodzenia tej postępującej prawdy. Bez cienia wątpliwości może