Teraźniejsza Prawda nr 547 – 2018 – str. 55
innymi, jest On nazwany Słowem Żywota i Słowem Bożym (1Jana 1:1; Obj. 19:13). Jego przedludzki tytuł „Logos” – „Słowo” – także jest związany z tą myślą, ponieważ przedstawia Jezusa jako Usta Boże (Jana 1:1-3, 14), co jest jednym z Jego biblijnych tytułów (Psalm 45:1, 2; Izaj. 1:20). Stosownie do tego prawda jest tylko opisem Jego osoby, charakteru, nauk, dzieł i relacji, gdyż jest On również Jej Objawicielem. Zatem podwójna definicja antytypicznej manny podana wyżej – (a) prawda, Słowo Boże i (b) Chrystus jako nasz duchowy pokarm – jest prawidłowa.
CZTERY CECHY PRAWDY
Powiedzieliśmy wyżej, że cztery cechy prawdy są przedstawione typicznie w 4Moj. 11:7: „A manna była jak nasienie kolendry, a jej kolor jak kolor bdellium” (UBG). Nasienie kolendry jest aromatyczne w zapachu i chroni przed zepsuciem, co obrazuje wartość i zbawienność Słowa Bożego. Prawda przede wszystkim jest w swej naturze i skutkach wartościowa, a to dlatego, że jest natchniona przez Boga (2Tym. 3:15-17), czysta (Ps. 12:6), doskonała i wypróbowana (2Sam. 22:31), skuteczna (Izaj. 55:10, 11), sycąca duszę (Ijoba 23:12) i wieczna (Ps. 119:144). Jest ona także – jak to przedstawia druga cecha nasienia kolendry – w swej naturze i skutkach zbawienna. Wynika to z faktu, że czyni człowieka mądrym ku zbawieniu (Ps. 119:98-100), wyrabia łaski (Rzym. 15:4) i zbawia (Rzym. 1:16). Takie są zalety prawdy przedstawione w mannie jako nasieniu kolendry – jest to piękny typ.
Bdellium według najlepszych znawców należy do najczystszych kamieni szlachetnych – diamentu. Cechy prawdy przedstawione przez barwę manny podobną do bdellium to przejrzystość i blask. Tak samo prawda, gdy jest podawana na czasie, jest przejrzysta i pełna blasku jak diament. Nie mamy przez to rozumieć, że Biblia jest jasna i zrozumiała, ponieważ Bóg celowo uczynił Biblię najbardziej niezrozumiałą z ksiąg, jak to już nieraz podkreślaliśmy (Izaj. 28:9-13). Jednak prawda na czasie jest wspaniale jasna dla świętych (Kol. 1:27) i w odpowiednim czasie będzie taką dla świata (Obj. 22:1). Ta jasność wynika z logiki Bożych myśli (Iz.aj 1:18). Jej blask sprawia, że jest oświecająca – odbija światło pochodzące od Pana. Następujące teksty podkreślają zalety prawdy jako podobnej do diamentu: Ps. 19:9; 119:105, 130; 2Piotra 1:19. Widzimy zatem, że w mannie jako podobnej do nasienia kolendry i diamentu Pan ukazał nam cztery wspaniałe cechy prawdy. Zwróćmy uwagę na mądrość wyrażającą się w poetyckiej formie użytej przez Boga poprzez wykorzystanie tych przedmiotów ze świata natury, aby pokazać nam lekcję duchową.
Czynności Izraelitów z manną przedstawiają czynności duchowego Izraela w stosunku do prawdy. Jego procesy umysłowe i uczuciowe względem Słowa Bożego są przedstawione typicznie w w. 8. Postępowanie Izraelitów z manną przedstawia poświęcanie uwagi Słowu Pana przez antytypicznych Izraelitów, zarówno prywatnie, jak i w społeczności przez rozmowy i badania zborowe. Zbieranie przez Izraelitów manny przedstawia pozyskiwanie przez duchowych Izraelitów zrozumienia znaczenia prawdy. Mielenie jej w żarnach lub tłuczenie w moździerzach przedstawia analityczne procesy, w których dzieli się ją na coraz mniejsze części: najpierw na główne części prawdy – czyli doktryny, przykazania, obietnice, napomnienia, proroctwa, historie i typy – a następnie na mniejsze części, czyli różne zagadnienia podlegające pod tamte główne części, oraz ich zawartość. Przykładem ogólnego podziału tematów prawdy może być temat o Bogu jako część składowa działu doktryn. Temat o Bogu może z kolei być podzielony na następujące części: Jego istota, charakter, nauka i dzieła. Każda z nich może następnie być także podzielona, np. przedmiot o Boskiej istocie może być podzielony na zagadnienia Jego egzystencji, natury, zdolności i przymiotów. Każde znów z tych zagadnień może być dalej dzielone na coraz drobniejsze części. Ten sam proces może być zastosowany do każdej innej doktryny lub też do każdego innego z głównych działów prawdy przedstawionych wyżej. Pieczenie lub gotowanie manny przez Izraelitów przedstawia procesy udowadniania prawdy, poprzez które na podstawie dowodów z Pisma Świętego, rozumu i faktów dowodzi się jej prawdziwości ku własnemu zadowoleniu. Robienie placków z manny przedstawia przystosowywanie prawdy do przyjęcia przez serce w celu rozwoju i naprawy charakteru własnego i innych, indywidualnie lub w grupach, jak również w celu rozwoju w doktrynie i obalaniu błędów (2Tym. 3:15, 17). Spożywanie placków przedstawia przyswajanie prawdy Pańskiej w celu takiego osobistego rozwoju w Bożym Słowie, Duchu i dziele. Wiemy, że takie właśnie rzeczy były dokonywane w czasie Żniw, były i są dokonywane w Epifanii i na pewno były dokonywane w smyrneńskim, pergamońskim, tiatyrskim, sardejskim i filadelfijskim okresie rozwoju Kościoła.
Smak (w. 8) tych placków był jak smak świeżej oliwy. Po tym, jak próbowało się starej i nieco zjełczałej oliwy, świeża oliwa smakuje bardzo dobrze. Sugeruje to wyśmienity smak dobrego Słowa Bożego. Smakuje ono bardzo dobrze umysłowi i sercu, ponieważ jego obfita prawda, harmonia, logika, piękno, wzniosłość, wystarczalność i praktyczność zadowalają zarówno umysł jak i serce. O, jak ten „smak” oświeca, zadowala, zachwyca i podnosi w Duchu Świętym! Duch Święty tego Słowa (oliwa) sprawia, że smakuje ono tak wybornie naszemu własnemu Duchowi Świętemu. Tak też i było poprzez cały Wiek – od Jordanu aż do dziś i będzie aż do zakończenia Epifanii dla prawdziwych duchowych