Teraźniejsza Prawda nr 529 – 2014 – str. 21
a nie widzeniem (2Kor 5:7) i mówić,” Oto choćby mię i zabił, przecie w nim będę ufał” (Ijob 13:15)
Jezus, jako Ten, który nas oświeca, podaje nam prawdy podstawowe dla wiary wybawiającej, tj. prawdy mówiące o tym, że znajdujemy się w stanie wojny z szatanem, światem i ciałem, walcząc przeciwko naszemu zdeprawowanemu usposobieniu z jego różnymi formami grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, które walczą z naszym nowym sercem, umysłem i wolą. Jezus pokazuje nam, że On, Duch i Słowo są naszymi wodzami. Pokazuje nam jak, dlaczego i czym mamy walczyć, jak również to, że musimy doprowadzić do tego, by nasze różne formy prawdy, sprawiedliwości, miłości i mocy wraz z innymi łaskami kontrolowanymi po przez ich działanie walczyły przeciw naszym wrogom. Ponadto Jezus zachęca nas obietnicą przed stawianą naszej wybawiającej wierze po to, aby mogła się jej uchwycić, mówiącą, że jeśli będziemy walczyć wiernie i wytrwale, to Boska przysięga gwarantuje nam zwycięstwo – „odziedziczy nasienie twoje bramy nieprzyjaciół swoich”.
Podczas gdy uświęcająca wiara jednostki jedynie częściowo kroczy zupełnie bez widzenia, wiara wybawiająca kroczy zupełnie bez widzenia. Podczas gdy uświęcająca wiara działa pośród łatwych, miłych, przyjemnych, przyjaznych i sprzyjających doświadczeń, gdy jednostka wzrasta w wiedzy, łasce i służbie, wiara wybawiająca musi zachować tę wiedzę, łaskę i służbę pośród i pomimo ciężkich, niemiłych, nieprzyjemnych, nieprzyjaznych i niesprzyjających doświadczeń oraz wśród pokus, jak również zachować swoją własną, jej przynależną wiedzę, łaskę i służbę, bowiem wiara wybawiająca musi zachować wszystkie osiągnięcia usprawiedliwienia i uświęcenia pośród ostrych konfliktów przy pokusach szatana, świata i naszego ciała, jak również zachować te rzeczy, które przynależą wyłącznie do niej. Jest to wiara pola walki, wartowniczego czuwania, twardej kampanii i śmiertelnych zmagań. I jest to wiara, która czyni nas zwycięzcami w każdej chwili, godzinie i dniu, jak również zapewnia nam ostateczne zwycięstwo, ponieważ wybawienie jest procesem przeprowadzania nas po przez konflikty do zwycięstwa
POKÓJ POŚRÓD NIESPRZYJAJĄCYCH WARUNKÓW
Wybawiająca wiara ma swój szczególny rodzaj pokoju. Widzieliśmy, że wiara usprawiedliwiająca, jako swój odpoczynek, daje pokój z Bogiem i że uświęcająca wiara, jako swój odpoczynek, daje pokój Boży pośród warunków sprzyjających, przyjemnych, miłych, pomyślnych i łatwych. Jednakże odpoczynek, jaki daje wiara wybawiająca, chociaż jest pokojem Bożym, jest tym pokojem (nawet przynoszącym radość) pośród warunków nie sprzyjających, nieprzyjemnych, niemiłych, niepomyślnych i trudnych, którym towarzyszą walki i pokusy ze strony diabła, świata i ciała (Jak. 1:2; Rzym. 5:3-5; 2Kor. 4:16-18; 7:4).
W sercu Boga Jego pokój panuje pośród warunków pomyślnych i niepomyślnych, bowiem nie powinniśmy uważać, że doświadczenia Boga są tylko doświadczeniami pomyślnymi. Są one również niepomyślne, a towarzyszą im zewnętrzne nie wewnętrzne – walki z szatanem i światem. Szatan systematycznie sprzeciwia się Bogu w realizacji Jego Planu, bowiem nienawidzi tego Planu, jego celów, narzędzi, przedstawicieli, nauk, metod oraz ducha i z całych sił usiłuje je zniszczyć. Między jego imperium a Królestwem Boga trwa walka.
W tej walce już nieraz wydawało się, że szatan zwycięża, np. w żydowskich i pogańskich prześladowaniach, w papieskim panowaniu ciemności i w triumfie sekciarstwa w protestantyzmie.
Lecz zwycięstwa szatana są tylko pozorne, bowiem co do realizacji swoich celów Boski Plan od samego początku pomyślnie się rozwija. Jednakże wśród tych nieprzyjaznych warunków, Bóg w ogóle nie jest zaniepokojony, zirytowany, a tym bardziej zaskoczony. Pozostaje On w zupełnym odpoczynku, spokoju, pokoju, nie martwiąc się o nic, bowiem wie, że z Jego Planu i walki z szatanem wyłoni się zupełne zwycięstwo, a szatana przez cały czas używa jako nieświadomego narzędzia wykonywającego Boskie zamierzenia, jako kamienia szlifierskiego do naostrzenia Swego miecza, jako młota i dłuta do usuwania tego, co zbyteczne w Jego poświęconym ludzie, będącym Jego żywymi kamieniami, a także jako ognia wypalającego żużel ze złota Jego ludu. Jehowa, wiedząc, że Jego Plan odniesie sukces we wszystkich swych zamierzeniach (Izaj. 55:11), jest pogodny, spokojny, pełen pokoju, nieporuszony, nie zaniepokojony czymkolwiek, co czyni szatan i jego słudzy. Takim zatem jest pokój, który Bóg posiada w Swym sercu pośród burzowych doświadczeń.
Takim jest pokój, jakiego udziela wiara wybawiająca tym, którzy ją posiadają. Częściowo, tak jak Bóg, muszą oni walczyć – walczyć wewnętrznie i zewnętrznie z diabłem, światem i swoim własnym ciałem. Czasami ich walki dochodzą do etapu krytycznego. Jednakże ich wiara i nadzieja są pewne i stałe, wiedzą oni, że pod Boską kontrolą wszystkie rzeczy współdziałają dla ich dobra (Rzym. 8:28). Wiedzą, że gdy przychodzi odpowiedni czas, każdy zarys Planu Bożego, w którym mają przywilej uczestniczyć, kończy się powodzeniem. Wiedzą, że wynikiem tej wojny będzie całkowite obalenie szatana i wszystkich jego sług oraz grzechu, błędu,