Teraźniejsza Prawda nr 528 – 2014 – str. 9
zarządzeń, postanowionych dla ludu Bożego podczas Wieku Ewangelii. Dlatego Pan pouczył ich, aby przez całą Paruzję i Epifanię, w harmonii z Boskim zarządzeniem, nadal postanawiali starszych, diakonów, ewangelistów do służby w lokalnym zborze oraz Pielgrzymów, Pomocniczych Pielgrzymów i ewangelistów, aby służyli kościołowi powszechnemu (Sędziowie i urzędnicy… we wszystkich bramach twoich, 5Moj. 16:18); a ci słudzy mają postępować sprawiedliwie, nie jako klerykałowie, zarówno w odniesieniu do doktryny, jak i osobistego zachowania.
Nikt, a szczególnie ci, którzy mają stanowiska przywódcze, nie powinni składać Bogu żadnej ofiary, której niedoskonałości nie są przykryte przez uznanie zasługi okupu Jezusa, czyniącej go doskonałym w Boskich oczach (Mat. 5:48: „Bądźcie doskonałymi, jako i Ojciec wasz, który jest w niebie, doskonały jest”), ponieważ taka ofiara jest odpychająca dla Boga. „Nie będziesz ofiarował PANU Bogu twemu żadnego wołu ani owcy, które miałyby jakąkolwiek skazę lub wadę; gdyż jest to obrzydliwością PANU Bogu twemu” (5Moj. 17:1).
Czasami okazuje się, że wśród ludu Bożego pewne silniejsze jednostki poważnie występują przeciwko swemu przymierzu z Bogiem w doktrynie i postępowaniu, uparcie oddając się chwytaniu po władzę, klerykalizmowi, panowaniu nad innymi oraz sekciarstwu, a to wszystko jest przeciwne Boskim instrukcjom, szczególnie dla generalnych przywódców kościoła. Gdy takie postępowanie sługi nadużywającego swej władzy zostanie ujawnione lub poddane uwadze wodza, to jego pierwszym obowiązkiem jest właściwe zbadanie złych czynów i wyraźne rozpoznanie tej sprawy; potem powinno być podjęte odpowiednie działanie w celu poinformowania czyniącego zło oraz naprawy popełnionego zła (2Kor. 13:5), ponieważ takie grzeszące osoby mogą stracić swoje stanowisko przed Bogiem.
Od czasu do czasu wśród braci powstają kontrowersje w odniesieniu do zajęcia stanowiska za oskarżeniem lub przeciw oskarżeniu, a problemy stają się zbyt trudne do rozwiązania oraz podjęcia słusznej decyzji w harmonii z Pańską wolą i Jego instrukcjami (Mat. 18:15-17). Jezus udziela następnie instrukcji Swemu ludowi, że powinni skorzystać z Jego dalszych zarządzeń – powinni zwrócić się o pomoc do głównych wodzów wśród Boskich sług, to znaczy generalnych starszych, a szczególnie generalnego starszego służącego jako specjalny rzecznik w tym czasie. Generalni słudzy mają być poinstruowani w sprawie Boskiego orzeczenia w takich przypadkach, zgodnego z Jego Słowem, Duchem i zarządzeniami. Ścisłe przestrzeganie zarządzeń Boskiego Słowa w doktrynie i postępowaniu podczas ich służby jest podkreślone w Słowie Bożym, tak jak to zostało podane przez wiernego Sługę oraz tych wybranych przez Boga, którzy postępują Jego drogą. Aroganckie i uporczywe samowolne odrzucanie wyraźnego zrozumienia nauk Boskiego Słowa prowadzi do pozbawienia danej osoby stanowiska przed Bogiem.
Jezus poucza Swój lud okresu Paruzji i Epifanii odnośnie tego, co powinni czynić po wejściu w sferę Prawdy (na czasie) i jej Ducha, czyniąc ją swoją własnością, znajdując w niej odpoczynek, a następnie odczuwać potrzebę widzialnego wodza dla nich w ogólności, podobnie jak ludzie w świecie poszukują widzialnych przywódców. Oni powinni zwracać się do Boga o Jego przewodnictwo i przyjąć jako swego generalnego wodza tylko taką osobę, którą On wskaże, że została przez Niego wybrana i wyznaczona na ten urząd. Zaakcentujmy, że Bóg Jehowa będzie wybierał spomiędzy braci, którzy są generalnymi starszymi w Prawdzie (na czasie), a nie tego, który nie jest bratem w Prawdzie i generalnym starszym w najpełniejszym znaczeniu tego słowa, ponadto, jeśli ten uprzywilejowany sługa przestanie zachowywać zgodność z Boskimi zarządzeniami, to z pewnością utraci swoje stanowisko w domu Bożym!
Widzialny przywódca, którego „Bóg wybierze” w jakimkolwiek czasie dla Swego ludu, ma skrupulatnie trzymać się Prawdy (na czasie) (Przyp. 4:18) i jej Ducha oraz (a) nie rozpowszechniać fałszywych doktryn dla swej własnej korzyści. On (b) nie ma prowadzić ludu Bożego z powrotem do społeczności z teraźniejszym złym światem (Jak. 4:4; 1Jana 2:15). On (c) nie ma odwracać swego czasu i uwagi od PAŃSKIEJ służby (aby jego serce nie odwróciło się); i (d) nie ma wynajdywać i rozpowszechniać dla siebie (niech wiele nie nabywa) nowych nauk jako prawdziwych (srebra) i potwierdzonych przez Boga (złota) – jest to zakaz, którego różne klasy przesiewawczych wodzów oraz inni lekceważą. Sprawując swój urząd, ma być dokładnie zaznajomiony i zwracać swą szczególną uwagę na Prawdę, Boskie Słowo. Słowo Boże ma być stale przy nim, aby mógł coraz bardziej uczyć się czci dla Boga oraz poddania i posłuszeństwa Jego naukom i zarządzeniom. Wówczas będzie chroniony przed pychą i samowywyższeniem oraz jakimkolwiek odstępowaniem od ścieżki prawdy i sprawiedliwości (Izaj. 30:21); a jeśli on [widzialni wodzowie naszego ruchu] przestrzega tych instrukcji, to Bóg będzie zachowywał go w jego urzędzie, a jego zwolennicy będą się pomyślnie rozwijać.
Przenieśmy się do czasu, w którym antytypiczni Kapłani – Maluczkie Stadko i Wielka Kompania; oraz Lewici – Starożytni i Młodociani Godni