Teraźniejsza Prawda nr 527 – 2013 – str. 62

skoro chrzest wodny jest wskazany jako właściwy symbol do praktykowania jako świadectwo prawdziwego poświęcenia pod Nowym Przymierzem, wydaje się jasne, że Poświęceni Obozowcy Epifanii, którzy poświęcają się jeszcze przed rozpoczęciem działania tego przymierza, powinni być chrzczeni w wodzie.

      Zauważa my w tym miejscu niektóre słowa brata Russella (R-1113), napisane w 1889 roku w odpowiedzi na pytanie o właściwość chrzczenia tych, którzy poświęcali się po ustaniu ogólnego wysokiego powołania w 1881 roku, i dla których z tego powodu mogło zabraknąć miejsca w Ciele Chrystusa: „Właściwym jest, by wszyscy, którzy przychodzą do znajomości Pana poświęcali się Jemu w pełni. To zawsze będzie właściwym postępowaniem, czy będą przychodzić pod „wysokim powołaniem”, czy pod innym, późniejszym powołaniem (kursywa nasza), nie tak bardzo zaszczytnym i chlubnym. Nic mniej od pełnego poświęcenia nigdy nie będzie właściwe, choć wkrótce, gdy będzie panować Królestwo naszego Pana i kiedy nagroda będzie mniejsza, zachowanie tego poświęcenia nie będzie kosztowało samozaparcia, oprócz rzeczy prawdziwie grzesznych. Nie będzie już cierpienia dla sprawiedliwości jak teraz. Dlatego skoro właściwym jest się poświęcać – i dokonywać prawdziwego chrztu – musi również być na miejscu wykonywanie jego symbolu w wodzie.

      Podobne pytanie powstało odnośnie tego, czy właściwy jest chrzest wodny po październiku 1914 roku, a brat Russell napisał tak (R-5965):„Nie widzimy powodu, dla którego poświęcenie Bogu nie miałoby być symbolizowane przez chrzest wodny, gdyż rytuał ten przedstawia poddanie i pogrzebanie woli jednostki w woli Pana, a jest to właściwe postępowanie dla każdego. Nie może my sobie wyobrazić innego postępowania dla wszystkich w czasie Wieku Tysiąclecia. Różnica będzie polegała na tym, że Pan nie przyjmie ich wtedy do zmiany natury, lecz do swej łaski pod przywilejami restytucji tej dyspensacji – podniesienie do doskonałej ludzkiej natury na ziemi. (…) Rodzaj ludzki stanie się dziećmi Chrystusa przez poświęcenie siebie samych. Wolą Ojca dla nich nie będzie natura duchowa, lecz ludzka restytucja do wszystkiego, co zostało utracone w Adamie. Z wszystkich tych powodów widzimy, że właściwym jest, by obecnie nie robić różnicy ani w symbolicznym chrzcie, ani w języku używanym w związku z nim. Uważamy go za właściwy obraz poświęcenia Bogu i służby Jemu bez względu na to, na jakiej płaszczyźnie życia ktoś spędzi wieczność – duchowej czy ziemskiej”.

CZY POWINNI UCZESTNICZYĆ W PAMIĄTCE?

      Pytanie: Czy Poświęceni Obozowcy Epifanii powinni uczestniczyć w emblematach podczas Pamiątki Wieczerzy Pańskiej?

      Odpowiedź: Chociaż tak jak Wielka Kompania i Młodociani Godni nie mają przywileju uczestnictwa w Wieczerzy Pańskiej w celu symbolizowania śmierci z Chrystusem jako uczestnicy czy towarzysze w Jego ofierze za grzech, tak jak miało przywilej to czynić Maluczkie Stadko (1Kor. 10:16, 17), wierzymy, że mogą uczestniczyć w emblematach Wieczerzy Pańskiej (1) aby symbolizować Jego śmierć jako Baranka Bożego (1Kor 5:7; 11:24-26) oraz (2) aby symbolizować swoją wiarę w sposób tymczasowy przyswajającą usprawiedliwienie przez Jego śmierć za nich (Mat. 26:26-28). Spoglądając wstecz na typ corocznej Wieczerzy Pańskiej, tj. corocznej Paschy, widzimy, że w baranku mieli udział nie tylko pierworodni, ale również później zrodzeni. Wszyscy Izraelici z rozkazu Bożego i za Jego zgodą (2Moj. 12:24-27; 4Moj. 9:1-14; Joz. 5:10; 2Kron. 35:1-19) brali udział w corocznej Passze. Jest to typem na to, że ostatecznie wszyscy wierzący (łącznie z obecnymi Poświęconymi Obozowcami Epifanii) mogą obchodzić Wieczerzę Pańską. Przed Pięćdziesiątnicą Apostołowie wzięli udział w pierwszej wieczerzy będąc poświęconymi, lecz znajdując się w stanie tymczasowego usprawiedliwienia. Poświęceni Obozowcy Epifanii, choć w przeciwieństwie do Apostołów nie są perspektywicznymi członkami Ciała Chrystusa, pod innymi względami są w nieco podobnej sytuacji przed Panem, jak Apostołowie przed Pięćdziesiątnicą, gdyż (również jak Młodociani Godni) są poświęceni i znajdują się w stanie tymczasowego usprawiedliwienia. Dlatego na podstawie powyższych wersetów oraz na zasadzie analogii wyciągamy wniosek, że Poświęceni Obozowcy Epifanii powinni brać udział w emblematach Pamiątki Wieczerzy Pańskiej.

DWA OKREŚLENIA, KTÓRE NIE SĄ IDENTYCZNE

      Pytanie: (1955) Czy istnieje jakaś różnica pomiędzy klasą Poświęconych Obozowców Epifanii a klasą Królowej Saby? Jeśli tak, jaka to różnica?

      Odpowiedź: Chociaż te dwa terminy są czasem używane synonimicznie, nie są identyczne. Innymi słowy, choć mają podobne znaczenie, nie są dokładnie tym samym, nie oznaczają dokładnie tego samego. Rozumiemy, że Poświęceni Obozowcy Epifanii jako klasa w ostatecznym obrazie obejmuje wszystkich, którzy poświęcają się Bogu

poprzednia stronanastępna strona