Teraźniejsza Prawda nr 527 – 2013 – str. 61
pokorni i którzy miłują sprawiedliwość. Ci, którzy szukają sprawiedliwości i cieszą się pokorą, będą mieli przewagę nad innymi; ich zrozumienie prawdy, ich sposób życia, ich nadzieje i perspektywy oraz ich odpoczynek wiary uwolni ich od dręczącego strachu i obaw oraz umożliwi im podniesienie głów z radością, gdy zobaczą wypełnianie się proroctw i zdadzą sobie sprawę, że ich wyzwolenie jest bliskie (Łuk. 21:27-31). Nie jesteśmy pewni, czy wśród tych, którzy ocaleją w Czasie Ucisku, znajdą się Poświęceni Obozowcy Epifanii, lecz czujemy się pewni jednej rzeczy, tj. tego, że aby móc być przyjętymi przez Boga w swoim poświęceniu, nawet jeśli nie mają umrzeć w każdym indywidualnym przypadku, muszą oni mieć ducha, który byłby wierny do śmierci.
CZY POWINNI PRZEJŚĆ CHRZEST WODNY?
Pytanie: Czy Poświęceni Obozowcy Epifanii powinni symbolizować swoje poświęcenie przez chrzest wodny?
Odpowiedź: Ponieważ drzwi wejścia do wysokiego powołania zamknęły się jesienią 1914 roku (dowody biblijne zobacz np. nasz Specjalny Sztandar Biblijny Nr 51), nikomu, kto poświęca się po tej dacie, nie przysługuje członkostwo w ciele Chrystusa, by mieć udział w Jego śmierci oraz Jego cierpieniach (1Kor. 12:12, 13, 27; Rzym. 6:3-5; 8:17, 18; Kol. 1:24). Po 16 września 1914 roku, chociaż zdarzały się przypadki, że pewne jednostki, które poświęciły się wcześniej, były chrzczone w wodzie jako symbol przyjścia do Jezusa Chrystusa jako członkowie Jego Ciała, nie było właściwe dla poświęcających się od tamtej pory, by byli tak chrzczeni. Jednak rozumiemy, że do jesieni 1954 roku takim nowo poświęcającym się przysługiwało członkostwo w klasie Młodocianych Godnych (zobacz, np. E4), i było rzeczą właściwą, by także by li chrzczeni w wodzie, jako właściwy symbol ich poświęcenia na śmierć – bycia martwym dla siebie i świata (Mat. 16:24; 10:37, 38) oraz żywym dla Boga. Wielu takich poświęcających się przed rozpoczęciem Bazylei zostało ochrzczonych; inni (np. niektórzy znajdujący się w Babilonie) zostaną ochrzczeni, kiedy dostrzegą, że słuszną rzeczą jest, by to zrobili (E4, s. 410, 411). Rozumiemy także, że ci, którzy poświęcają się po 16 września 1954 roku, lecz przed otwarciem Drogi Świętej, stają się Poświęconymi Obozowcami Epifanii oraz że oni również, tak jak Młodociani Godni, powinni być chrzczeni w wodzie jako właściwy symbol ich poświęcenia na śmierć. Co więcej, wszyscy, którzy będą poświęcać się po otwarciu Drogi Świętej staną się w ten sposób Poświęconymi Obozowcami Tysiąclecia. Chrzest w wodzie będzie właściwą rzeczą także dla nich, lecz z tą różnicą, że w ich przypadku taki chrzest będzie symbolizował ich oczyszczenie z grzechu i powstanie do sprawiedliwego życia, co będzie dwiema częściami wypełniania poświęcenia w wieku Tysiąclecia.
Gdyby zapytano nas o powód biblijny dowodzący, że Poświęceni Obozownicy Epifanii powinni symbolizować swoje poświęcenie przez chrzest wodny, odpowiedzielibyśmy, iż po winni tak czynić z tego powodu, że ich typy praktykowały jego typ – obrzezanie (1Moj. 17:12, 13, 23, 27). Przed daniem Zakonu obrzezanie było znakiem, symbolem pozostawania w relacji Przymierza Abrahamowego (1Moj. 17:10, 11, 13, 14). Nie tylko Izaak i Ismael byli obrzezani, lecz wszyscy męscy domownicy Abrahama, czy to urodzeni w jego domu, czy kupieni jako cudzoziemcy. Izaak jest typem na duchowy Izrael, a Ismael na cielesny Izrael (Gal. 4:22-31). Ta część domu Abrahama, która urodziła się w jego domu, wydaje się być typem na innych, którzy odnoszą korzyść z antytypicznym Abrahamem poprzez Przymierze Abrahamowe, tj. Starożytnych Godnych, Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych; a ci z jego domowników, którzy zostali kupieni za pieniądze jako cudzoziemcy, wydają się być typem na klasę restytucyjną. Czy będziemy rozpatrywać Poświęconych Obozowników Epifanii (1) z punktu widzenia bycia częścią „piątego rzędu nasienia Abrahama” (E12, s. 185; P ’55, s. 21, kol. 1 u dołu), „piątej wybranej klasy” (E12, s. 188, u góry) oraz jako mających swój typ w tych, którzy urodzili się w domu Abrahama, czy też (2) z punk tu widzenia bycia częścią klasy Restytucyjnej i jako mających swój typ w tych z jego domu, którzy zostali kupieni za pieniądze, widzimy, że ich typy przeszły fizyczne obrzezanie będące typem na chrzest wodny. Powinni przejść antytyp obrzezania – chrzest wodny. Obrzezanie serca, jakie przeszli Abraham, Izaak, Ismael i dom Abrahama jest typem na obrzezanie serca, jakie przechodzą ich antytypy, a obrzezanie ciała, jakie przeszli, symbolizuje chrzest wodny, jaki przechodzą ich antytypy.
Oprócz tego Pismo Święte wydaje się wskazywać, że chrzest wodny będzie praktykowany pod Nowym Przymierzem, gdyż pod typicznym Przymierzem Zakonu istniało zarówno symboliczne, jak i prawdziwe obrzezanie (Rzym. 2:28, 29; 3Moj. 12:3; Joz. 5:2-9; Łuk. 1:59; 5Moj. 10:16; 30:6). Te dwa obrzezania pod Przymierzem Zakonu są typem na dwa obrzezania pod Nowym Przymierzem, które będą odpowiednio chrztem wodnym i prawdziwym poświęceniem. Dlatego też,