MOJŻESZ,  MIRIAM  I  AARON TYP  ORAZ  ANTYTYP – Część II

cd z TP 2013,44

      (10) 4Moj. 12:3 jest wersetem, do którego wyżsi krytycy podchodzą z wielką pomysłowością i używają go jako dowodu na to, że Mojżesz nie mógł napisać Pięcioksięgu. Utrzymują oni, że gdyby Mojżesz sam o sobie napisał, że jest najpokorniejszym człowiekiem na ziemi, byłoby to karygodne; lecz nawet gdyby rzeczywiście tak było, jedyną rzeczą, jaką można by na tej podstawie stwierdzić, jest to, że nie po winien był napisać tego wersetu. Nie powinni oni ze swoich stwierdzeń wyciągać wniosku, że z te go powodu nie mógł on napisać Pięcioksięgu. Uważa ją oni, że Mojżesz nie mógł napisać tych słów o sobie, nie popełniając przy tym grzechu pychy oraz że nie ma usprawiedliwienia dla kogokolwiek, kto by tak o sobie mówił, bowiem, jak mówią, samochwalstwo jest grzechem. U podstaw ich twierdzeń leży prze konanie, że nikt nie może mówić o sobie tak pochlebnie, jednocześnie nie grzesząc. Uważa my, że ich twierdzenia nie są prawdą. Utrzymujemy, że jeśli dobre rzeczy, jakie ktoś mówi o sobie, są prawdą, i jest rzeczą konieczną, ze względu na sprawiedliwość i miłość, dobrze o sobie mówić, i jeśli ktoś po trafi to czynić bez pychy, nie jest grzechem mówić o sobie pochlebnie. Prawdą jest, że dla naszego dobra Bóg w Biblii wyraża się o Sobie w samych superlatywach. W Biblii nazywa Siebie największym w dobroci, mocy, mądrości, sprawiedliwości, miłości oraz każdym innym dobrym przymiocie. Mówi o Sobie, że będąc lepszym i ponad wszystkimi innymi, jest Sam dla Siebie klasą. Jednakże czyni to bez cienia pychy lub innego zła, ponieważ jest to prawdą, a przekazanie nam tej informacji służy nam ku dobremu. Następnie, będąc poddany Bogu, Jezus wyraża się o Sobie w sposób w najwyższym stopniu pochlebny. Mówi o Sobie, że jest dobry, że jest Drogą, Prawdą i Życiem – jedyną drogą dostępu do Ojca. Apostoła Pawła natchnął do tego, by powiedział o Nim, że Jego imię jest ponad każde inne imię, a innych pisarzy Biblii natchnął, by mówili o Nim jak najbardziej pochwalne rzeczy. Dlaczego nie było to złą rzeczą z Jego strony? Bowiem rzeczy te są prawdą, a Jezus powiedział je lub sprawił, by zostały wypowiedziane z wszelką pokorą oraz uczynił to dla naszego dobra. Co więcej, w swoich listach, a zwłaszcza w 2 Liście do Koryntian, święty Paweł wyrażał się pochlebnie o swojej osobie, charakterze i urzędzie. Czynił to, bowiem było to prawdą i było konieczne ze względu na braci, i czynił to bez najmniejszej pychy. Nasz Pastor mówił o swoim urzędzie onego Sługi”, który pod urzędem Pana oraz obok niego był najbardziej odpowiedzialnym urzędem kiedykolwiek sprawowanym przez istotę ludzką, a mówiąc o posiadaniu tego urzędu, wspominał o swoich zaletach mądrości i wierności. Nie mówił o tych rzeczach z powodu pychy, lecz wymieniał je dlatego, że były prawdą i było koniecznym, by lud Pański dowiedział się o nich. Mojżesz na pisał słowa 4Moj. 12:3 nie z powodu pychy, ale dlatego, że były prawdą i potrzebnym było, by Izrael się o nich dowiedział. Mógł napisać i napisał te słowa o sobie bez pychy, dlatego też nie dowodzą one, ani nie potwierdzają tego, że nie napisał on Pięcioksięgu ani tych słów.

poprzednia strona – następna strona