Teraźniejsza Prawda nr 522 – 2012 – str. 44

pasterzem, pierwszym aniołem do pierwszego okresu Kościoła?’. Odpowiedział, że Paweł. Powiedziałem: 'O nie bracie, nie uważasz tak’. 'O tak, tak właśnie uważam’. Powiedziałem mu: 'Wybacz bracie, że ci zaprzeczam, ale nie uważasz tak i mogę to udowodnić na podstawie twojej własnej Biblii’. Przyniósł swoją Biblię i powiedział: 'Masz! Udowodnij mi to!’. Przekartkowałem jego Biblię przez Nowy Testament i powiedziałem: 'Nie, bracie. Nie uważasz, że jedynie Paweł był aniołem do pierwszego okresu Kościoła’. Powiedział wówczas: 'Skąd wyciągasz myśl, że jest więcej niż jeden członek w każdej gwieździe?’. Odpowiedziałem: 'Widzę, że masz Księgę Mateusza w swojej Biblii. Mateusz był jednym z dwunastu Apostołów. Tak jak powiedział Pan, dwunastu Apostołów było w pełni uprawnionymi, natchnionymi nauczycielami, to, co związaliby na ziemi, miało pozostać związane w niebie. To, co rozwiązaliby na ziemi, miało pozostać rozwiązane w niebie, a szósty tom wyjaśnia Ci, że z tego właśnie powodu, byli oni natchnieni, a ich nauki możemy przyjmować z przekonaniem, że są natchnione przez Boga. Nie, masz Mateusza w swojej Biblii. Jeśli naprawdę uważasz, że aniołem do pierwszego okresu Kościoła był wyłącznie Paweł, dlaczego nie wyrwiesz Mateusza ze swojej Biblii? Zauważam, że masz także Księgi Judy, Jakuba, Piotra i Jana. Dlaczego nie wyrwiesz ich wszystkich, z wyjątkiem Pawła, z Biblii. Nie czynisz tego, ponieważ uważasz, że oni także byli częścią światła, anioła, gwiazdy pierwszego okresu Kościoła. Tak więc, bracie, udowodniłem ci z twojej własnej Biblii, że jesteś albo hipokrytą, albo szczerze nie uważasz, że Paweł był jedynym członkiem gwiazdy Kościoła Efeskiego’. Bardzo przyjemnie spędziliśmy wspólnie czas. Miłuję tego brata i starałem się przedstawić Prawdę w uprzejmy sposób, tak by jedynie lekko nim potrząsnąć, by mógł się obudzić. W końcu musiał przyznać, że uzyskuje trochę światła od Piotra oraz od Jana, a nie tylko od Pawła”. Dwunastu Apostołów było aniołem do Kościoła w Efezie, a Paweł był księciem. Zwróćmy uwagę na to, że nasz werset z Miche. 5:5 mówi: „tedy wystawimy (…) siedmiu pasterzy i ośmiu książąt z ludu” (pierwszego pasterza – dwunastu Apostołów). Księciem Okresu Efeskiego Kościoła, wybitną gwiazdą dla Kościoła w Efezie, był Paweł, Apostoł Paweł. Napisał trzynaście listów w Nowym Testamencie, więcej niż wszyscy pozostali wzięci razem. O tak, to on był księciem.

    Obecnie przechodzimy do Smyrny, drugiego okresu Kościoła, Smyrneńskiego Okresu Kościoła. Okres Smyrneński Kościoła miał kilku członków gwiezdnych, takich jak: Ignacy, Polikarp oraz inni, lecz Jan, Apostoł na wyspie Patmos był księciem po tym, jak zakończył się Okres Efeski Kościoła (Okres Efeski zakończył się w 69 r.n.e. Był to czterdziesto letni okres żęcia Żniwa Wieku Żydowskiego, który zachodził w tym okresie na Wiek Ewangelii. Można go nazwać okresem Kościoła Żniwa. Tym był Okres Efeski Kościoła zakończony w 69 r.n.e.). Następnie dochodzimy do Smyrneńskiego Okresu Kościoła, w którym to około 90 r.n.e. Jan napisał Księgę Objawienia podyktowaną mu przez Jezusa. Tak więc Jan był księciem składającej się z kilku członków gwiazdy dla Kościoła Okresu Smyrneńskiego. Następnie nadszedł Pergamoński Okres Kościoła i on także miał kilku członków gwiezdnych, lecz Ariusz był jego księciem. Czwartym okresem Kościoła była Tiatyra, która podobnie miała kilku członków gwiezdnych, ale jej księciem był Klaudiusz z Turynu. Następnie mamy piąty, Sardeski Okres Kościoła, który podobnie miał kilku wybitnych sług Bożych podających odrobiny światła na czasie dla Kościoła, mających mu dopomóc w owym czasie, a jego księciem był Marsyliusz. Jest to omówione w ósmym tomie. Dochodzimy do szóstego okresu Kościoła, do Filadelfii. W szóstym okresie księciem był Jan Wessel. Uważajmy, by nie pomylić Jana Wessela z Janem Wesleyem. To Jan Wessel, a nie Jan Wesley był tym, który wyłożył cztery fundamentalne doktryny Reformacji. Luter walczył o nie. Luter był bardziej wojowniczym członkiem gwiezdnym niż niektórzy z pozostałych. Jan Wesley był jednym z członków gwiezdnych Filadelfijskiego Okresu Kościoła, a towarzyszyli mu Hubmeier, Zwingli, George Fox, Cranmer oraz William Miller, który był ostatnim członkiem gwiezdnym tego okresu. O tak, było kilku członków gwiezdnych w Filadelfijskim Okresie Kościoła, lecz Jan Wessel był jego księciem, tym, który wyłożył fundamentalne zasady Reformacji w głównych doktrynach. Siódmy, Laodycejski Okres Kościoła omówimy w następnym numerze.
PT ’12, 42-44.

poprzednia strona – następna strona