WIEK EWANGELII W STRESZCZENIU – część III

cd z TP’2012,24

Proroctwo Micheasza, rozdziały 4 i 5

    PIĄTY werset piątego rozdziału Księgi Micheasza mówi nam o tym, jak Pan karmi Swoje stadko podczas obecnego Wieku Ewangelii: „I będzie taki pokój, że gdy Asyryjczyk wtargnie w ziemię naszą, i gdy podepcze pałace nasze, tedy wystawimy przeciw niemu siedmiu pasterzy i ośmiu książąt z ludu”. W czasach Micheasza Izraelowi zagrażali Asyryjczycy, a ze strony Babilończyków, będących częścią Asyrii, ludowi Pana groziło wzięcie do niewoli. Dlatego też Micheasz mówi o Asyryjczykach. Jak zobaczymy, mówi o Nemrodzie.

    Werset ten ma symboliczne znaczenie dla duchowego Izraela, bowiem Asyryjczycy reprezentują tych, którzy łupią lud Boży (tak jak w typie, Asyryjczycy najechali Palestynę i złupili lud Boży). Asyryjczycy przedstawiają błądzicieli Wieku Ewangelii, którzy łupią lud Boży. Tak będzie, „gdy Asyryjczyk wtargnie do naszej ziemi”. Co jest naszą ziemią? Naszą ziemią jest sfera Prawdy i jej ducha. Prawda na czasie i duch Prawdy są miejscem zamieszkiwania ludu Pana przez cały Wiek Ewangelii. To ona jest miejscem zamieszkiwania ludu Bożego. Kiedy ci, którzy chcieliby złupić lud Boży „wtargną do naszej ziemi i podepczą pałace nasze”. Czym są nasze pałace? Są nimi najprzedniejsze miejsca zamieszkiwania w ziemi Prawdy i jej ducha, czyli najprzedniejsze doktryny, takie jak okup. Ci, którzy mówią, że nie ma nadziei dla Adama, a wiele z jego dzieci nigdy nie dostąpi szansy uzyskania życia; że, nie będzie przebudzenia zmartwychwstania dla wszystkich niemowląt urodzonych w Sodomie i Gomorze – wszyscy ci depczą jeden z naszych pałaców. Okup jest jednym z naszych pałaców, jednym z naszych drogocennych miejsc zamieszkiwania, tym najcenniejszym; następnie ofiara za grzech; udział Kościoła w ofierze za grzech. O, jak wielu występowało przeciwko temu! Jest to jedna z obietnic Boga. Biblijna nauka o tysiącletnim panowaniu Chrystusa, które rozpoczęło się w 1874 r., jest kolejnym pałacem, podeptanym przez tych, którzy zaprzeczając świadectwu Pisma Świętego z Obj. 20:1-7, jasno mówiącemu, że szatan zostanie związany, i że będzie to jedna z pierwszych rzeczy, jaką Jezus uczyni w Swoim Drugim Adwencie. Przychodzi z nieba, chwyta „smoka, węża onego starego”, i związuje go na tysiąc lat, a na koniec tysiąca lat szatan zostanie rozwiązany na krótki okres. Dokładnie w tym ustępie – Obj. 20:1-7 – Biblia pokazuje, że ci, którzy panują z Chrystusem, nie mogą tego uczynić w ciele: „ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat”. Próby utrzymywania, że ostatni z klasy Chrystusa, który przechodzi za zasłonę, musi panować pełną liczbę tysiąca lat, są niedorzeczne. Biblia w ogóle tak nie mówi. Oni najpierw ożyli. Musieli powstać w pierwszym zmartwychwstaniu. Tylko ci, którzy mają udział w pierwszym zmartwychwstaniu i dopiero po tym, jak dostąpią pierwszego zmartwychwstania, będą panować z Chrystusem tysiąc lat, co zgodnie z Pismem Świętym i biblijną chronologią rozpoczęło się w 1874 r.

    O, jakże pewne jednostki, które posiadały Prawdę przez tyle lat, potrafią obecnie się od niej odwrócić i zaprzeczać Prawdzie w obliczu wersetów Pisma Świętego, którym również przeczą. „Gdy Asyryjczyk wtargnie w ziemię naszą, i gdy podepcze pałace nasze, tedy wystawimy przeciw niemu siedmiu pasterzy i ośmiu książąt z ludu”. Taka była historia Kościoła przez cały Wiek Ewangelii. Wystawił on siedmiu pasterzy, których w rzeczywistości wystawił Pan, ale z tego powodu, że zostali wystawieni spośród jego członków, Kościół mógł powiedzieć, że wystawi siedmiu pasterzy, ma się rozumieć, że oczywiście z łaski Pana.

    Jest rzeczą zrozumiałą, że Bóg ustawia członki w ciele tak, jak Mu się podoba, ale tych siedmiu pasterzy miało być wystawionych spośród Kościoła. Tych siedmiu pasterzy jest pasterzami złożonymi. Niektórzy próbowali interpretować tych siedmiu pasterzy, jak gdyby byli oni siedmioma jednostkami. Nie jest to właściwe. Nasz drogi brat R.G. Jolly miał następujące przeżycie w związku z naszym tematem: „Rozmawiałem z pewnym bratem mieszkającym na zachodnim wybrzeżu USA, bardzo drogim bratem. Bardzo go miłuję, ale nie mogłem miłować błędu, którego nauczał. Z wielką uprzejmością gościł mnie w swoim domu. Omawialiśmy tę kwestię. Powiedział, że siedmiu pasterzy jest siedmioma jednostkami, tak jak nauczają pewne grupy ludu Prawdy. Powiedziałem wtedy: 'O nie, mój drogi bracie. W każdym przypadku siedmiu pasterzy, pasterz składa się z więcej niż jednego członka’. 'O nie’, odpowiedział on. 'Nie masz na to dowodu biblijnego’. Zapytałem wówczas: 'Czy masz jakiś dowód biblijny pokazujący, że jest tylko jeden członek w każdym przypadku, tylko jeden członek gwiezdny w każdej gwieździe?’. Nie, nie miał, ale myślał, że tak jest. Zapytałem wtedy: 'Kto twoim zdaniem był pierwszym posłańcem, pierwszą gwiazdą, pierwszym

poprzednia strona – następna strona