ŚCIĘCI Z CHRYSTUSEM

„I widziałem (…) dusze pościnanych dla świadectwa Jezusowego i słowa Bożego”. (Obj. 20:4)

      W całym Piśmie Świętym znaczeniem słowa dusza jest objęta osoba, jako jednostka. Jednak wśród ludzi panują niedojrzałe poglądy co do znaczenia tego słowa. Dzieje się tak głównie z powodu teorii niezgodnych z Prawdą. Kiedyś pewien biskup metodystów próbował opisać duszę. Stwierdził, że nie ma ona powłoki zewnętrznej ani wnętrza, ciała ani kształtu czy części, oraz że milion dusz można by zmieścić w łupinie od orzecha. Jest to dobry opis niczego. Najwyraźniej biskup ten, trzymając się wyznawanej od dawna teorii (1Moj. 3:4,5), posiadał błędne poglądy na temat tego, co oznacza dusza według Słowa Bożego. Termin dusza według użycia biblijnego oznacza osobę. Bóg jest duszą na płaszczyźnie duchowej (Żyd. 10:38). Aniołowie są duszami, gdyż są istotami inteligentnymi. Tak też na płaszczyźnie ziemskiej człowiek został stworzony jako dusza (1Moj. 2:7; Ezech. 18:4, 20). Czytamy, że Chrystus wylał duszę Swą na śmierć jako ofiarę za grzech (Izaj. 53:10, 12). Oznacza to, że oddał Swoje życie, Swoją istotę. Biblia używa słowa dusza w odniesieniu nie tylko do człowieka oraz istot duchowych, lecz także niższych zwierząt (4Moj. 31:28). Pies jest duszą – lecz nie ma duszy.

      Święty Jan w swojej wizji na wyspie Patmos widział między innymi dusze – osoby – które zostały ścięte za Słowo Boże i świadectwo Jezusa. Mówił on o tych, którzy mieli siedzieć z Chrystusem na tronie w czasie tysiąca lat Jego panowania. Wymienieni pod piątą pieczęcią to ci, którzy zostali ścięci za Słowo Boże i świadectwo Jezusowe, i którzy wołali nie głosem, lecz przez swoje cierpienie: „Dokądże, Panie święty i prawdziwy! nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad tymi, którzy mieszkają na ziemi?”. Pod tą pieczęcią są oni pokazani jako oczekujący w komnacie śmierci – pod ziemią (Obj. 6:9-11). Ziemia była ołtarzem, na którym zostało złożone w ofierze ich życie. Nie powinniśmy przypuszczać, że wszyscy, którzy osiągnęli dziedzictwo z Chrystusem w Jego Królestwie, zostali literalnie ścięci. Przytłaczająca większość z nich nie została uśmiercona w ten sposób. Niektórzy, wśród nich święty Piotr, zostali prawdopodobnie ukrzyżowani. Inni, jak brat Russell i Johnson, zmarli z wycieńczenia w służbie Mistrza, itd. A więc „ścięcie” z naszego wersetu musi być symboliczne. Widzimy, że odnosi się ono do Chrystusa – Ciała i Głowy. Nasz Pan powiedział: „Bom zstąpił (…), nie iżbym czynił wolę moją, ale wolę Tego, który mię posłał” (Jan 6:38), tj. rezygnuję z własnej głowy, a przyjmuję Boga za swoją Głowę (1Kor.11:3).

      Podobnie było w przypadku wszystkich, którzy byli Jego wiernymi naśladowcami i którzy obecnie dzielą z Nim tron. Umarli oni w znaczeniu ofiarniczym, poświęcając swoje życie, swoje osobiste, ziemskie sprawy. Wszystkie swoje prawa życiowe w pełni oddali Bogu, inaczej nie mogliby znaleźć się na tronie z Jezusem. W tym znaczeniu wszyscy z nich zostali ścięci – ścięci, ponieważ byli wiernymi naśladowcami Jezusa, a idąc za Jego przykładem, lojalnie składali w ofierze swoje życie; ścięci, ponieważ byli wierni Słowu Bożemu i nie mieli własnej woli, czy też głowy.

      Takie ścięcie było niezbędne, aby stać się współdziedzicem z naszym Panem Jezusem Chrystusem. Tym, którzy byli wierni Bogu, zostały dane niezmiernie wspaniałe i cenne obietnice Słowa Bożego. To właśnie wierność Bogu doprowadzała do tego, że należący do Jego ludu przez cały Wiek stawali się męczennikami, świadkami, jak również ścinali własną wolę i stawali się dla niej

poprzednia strona – następna strona