onego złego sługi” (które nie odnosi się do grupy ludzi, lecz do jednostki – Mat. 24:48-51). Był on jednym ze „złych pasterzy” z Zachariasza 11:8, E6 s. 172.

Ruch w Wielkiej Brytanii nadal radośnie i harmonijnie funkcjonuje pod duchowym kierownictwem właściwie naznaczonego Opiekuna Wykonawczego brata R. M. Herziga. Zarządzenia do powoływania na ten urząd zostały zapoczątkowane w 1919 roku i sfinalizowane przez „ostatniego kapłana” w 1948 roku. Te niezbędne „zarządzenia” są tak samo częścią Prawdy Epifanicznej, jak „doktryny”. Buntownicy przeciwko tym zarządzeniom, jeśli są oświeceni Epifanią, znajdują się w poważnym niebezpieczeństwie, nie tylko teraz, ale będzie im jeszcze trudniej w Tysiącletnim Królestwie, gdy będą musieli zmierzyć się ze skutkami swojej autodestrukcyjnej działalności.

Żadne sprawozdanie nie byłoby kompletne bez odniesienia się do zagrożenia, które zacznie coraz bardziej dotykać naszego życia w ciągu najbliższych kilku lat. Jest nim cichy i niestosujący przemocy odłam ruchu rewolucyjnego założony na podstawie pism Marksa i Engelsa. Jego popularna nazwa to „poprawność polityczna”. Chociaż znamy pełne przemocy formy rewolucji (na przykład w Rosji w 1917 roku), ogólnie nie jesteśmy świadomi, jak subtelnie szatan wykorzystuje to ciche rewolucyjne narzędzie do niszczenia chrześcijaństwa. Przebiegłą siłą napędową tej formy rewolucji społecznej jest „szkoła frankfurcka” założona w 1923 roku w Niemczech.

Gdy w 1923 roku powstawała szkoła frankfurcka, składała się z intelektualistów wzorujących się na Instytucie Marksa i Engelsa w Moskwie. Strategia, jaką obmyślili, niszczy komórkę społeczną, jaką jest rodzina, poprzez pomniejszanie roli mężczyzny jako głowy rodziny. Stanowi to oczywiście atak na biblijną naukę o przywódczej roli mężczyzny zarówno w rodzinie, jak i w Kościele, dokonywany poprzez media z wykorzystaniem technik psychologii mas, celem wywołania nieposłuszeństwa dzieci wobec rodziców oraz prowadzenia wojny z rodzajem męskim. Powstanie feminizmu, zachęcanie do sodomii i zażywania narkotyków przyczyniły się do realizacji tego szatańskiego celu.

Jeśli Bóg pozwoli, oczekujemy kolejnego roku Twojego przywództwa, w którym będziemy nadal mogli pracować pod kierownictwem Pana (Jana 8:12), próbując powiększać obóz Epifanii i ukazując jak najlepiej światło Prawdy Paruzji i Epifanii w obecnym wieku ciemności.

Twój brat z Jego łaski,
Pielgrzym R. D. Doidge
(Przedstawiciel Opiekuna Wykonawczego w Wielkiej Brytanii)

POSTĘPUJĄCY OBRAZ PRZYBYTKU

W dniach 14-18 lipca w Chester Springs odbyła się konwencja, na której obecne były 104 osoby. W sympozjum pt. „Postępujący obraz Przybytku” wyjaśniono rozwój obrazu w czterech różnych okresach jako „Poczwórny obraz Przybytku”.

Te cztery obrazy zostały pierwotnie podane przez pastora Russella w „Cieniach Przybytku” wydanych w 1879 roku. Dzieło to od momentu publikacji aż po czasy współczesne jest szczególnym źródłem błogosławieństw dla wielu, pomagając im lepiej zrozumieć typy i antytypy Przybytku oraz wiele zarysów wspaniałego Boskiego planu zbawienia dla Kościoła i świata. Dzieło to pokazuje, jak typiczny układ Przybytku, dziedziniec i obóz na pustyni bardzo dobrze przedstawiają sprawy związane z ludem Bożym Wieku Ewangelii. Lecz to nie wszystko, gdyż jak wykazał brat Russell, typiczny układ Przybytku i obozu, jest postępujący (Przyp. 4:18).

Fakt, że klasy spłodzone z Ducha już zakończyły swój rozwój na ziemi i otrzymały duchową naturę i niebiańskie mieszkanie, wskazuje na ukończenie budowania Przybytku dla tych klas. Dlatego dzieło postępuje obecnie pod kątem wybierania i rozwijania klas ziemskich w celu wypełnienia Boskiego planu zbawienia, aż każdy, „kto chce” spośród świata, otrzyma życie wieczne. Prosimy o zamawianie listownie darmowych egzemplarzy Teraźniejszej Prawdy (w języku angielskim) z września/października 1972 r., nr 521, która omawia postępujący obraz Przybytku.

poprzednia strona – następna strona