Teraźniejsza Prawda nr 513 – 2010 – str. 26
NAUKI ORAZ PRAKTYKI „WINNICY” TOWARZYSTWA
„Winnica” Towarzystwa krótko po śmierci br. Russella dostała się pod złe kierownictwo J. F. Rutherforda. Bezprawnie usunął on czterech z siedmiu dyrektorów mianowanych przez br. Russella i uzurpował sobie władzę na różne inne sposoby. Po kampanii przeprowadzonej przez niego w 1917 roku został wybrany na prezesa Towarzystwa, a statut uchwalony wówczas w wersji zaproponowanej przez niego, dał mu kontrolę nad naukami i działalnością Towarzystwa. Nauka br. Russella mówiąca, że Towarzystwo jest finansowym kanałem, czyli funduszem, udogodnieniem do prowadzenia działalności, itd. (E6, s. 103, 128, 130), została wkrótce odrzucona. W miejsce tej nauki J.F.R. i jego zwolennicy zaczęli nauczać błędu, że Towarzystwo jest „jedynym i wyłącznym przewodem, którego Pan stale używa do udzielania Prawdy od początku okresu Żniwa” (R 6414). Podnieśli oni wielką wrzawę krzycząc, że „Eliasz musi wejść do wozu [organizacji Towarzystwa] i unieść się do Niebios”. Zgromadzili wielu wokół siebie w dużej mierze przez strach. Ten sam kierunek nauczania i postępowania jest kontynuowany i nasilił się aż do tego stopnia, iż obecnie wodzowie Towarzystwa wszędzie nauczają publicznie, że tylko ci przeżyją Armagedon i otrzymają przywilej pomagania w ponownym zaludnieniu ziemi, którzy wskakują do wozu Towarzystwa, podczas gdy wszyscy inni zostaną zniszczeni w Armagedonie.
J.F.R i jego zwolennicy zaczęli także wkrótce nauczać (w czasopiśmie Nowiny Królestwa z lutego 1918 r. i w broszurce pt. Miliony) swoją własną nowo wynalezioną 'Ewangelię Królestwa”, że „Miliony Obecnie Żyjących Nigdy Nie Umrą” po 1925 roku. Pomimo tego, że na długo przed rokiem 1925 br. Johnson oraz inni wykazywali im, że opierają tę naukę na błędnym zastosowaniu cyklów jubileuszowych i że ponad wszelką wątpliwość spotka ich rozczarowanie i niepotrzebnie ściągną krytykę na lud Prawdy (E6, s. 282, 391), obstawali oni jednak przy głoszeniu swego błędu, rozpowszechniając go wszędzie wśród ogółu społeczeństwa. Rozczarowanie nastąpiło tak, jak zostało przepowiedziane, a w ślad za nim pojawiła się zła reputacja. Odbiło się ono niekorzystnie nawet na br. Russellu, któremu po dziś dzień często przypisuje się odpowiedzialność za tę błędną naukę.
Promowanie błędu J. F. Rutherforda o Milionach, itd. doprowadziło do odrzucenia innego ważnego zarysu Prawdy – nauki br. Russella mówiącej, że Wielka Kompania jest klasą duchową (R 5138, 5731). Nauka ta znajduje potwierdzenie w Piśmie Świętym, które pokazuje, że członkowie Wielkiej Kompanii są antytypicznymi pierworodnymi, a jako Lewici nie mają dziedzictwa w ziemi, więc z konieczności muszą być klasą niebiańską (E4, s. 115-117). Natomiast J.F.R. i jego zwolennicy nauczali, że Wielka Kompania jest klasą ziemską – ich milionami, które nigdy nie umrą.
Coraz większy nacisk kładziono na służbę, angażowanie się w różne akcje, do których nawoływało Towarzystwo. Rozwój charakteru na podobieństwo Chrystusa odkładano coraz bardziej na drugi plan, aż w końcu J.F.R. i jego zwolennicy całkowicie odrzucili tę naukę Pisma Świętego (E6, s. 345-352); a przecież powinni byli nadal przyznawać należne jej miejsce jako jednemu z siedmiu kroków na drodze chrześcijanina, obok zapierania samego siebie, czujności, modlitwy, badania Słowa Bożego, rozpowszechniania Słowa Bożego i cierpienia z powodu wierności Słowu Bożemu.
Ponadto, wkrótce potem, J.F.R. i jego zwolennicy zaczęli odrzucać naukę Pisma Świętego podaną przez br. Russella mówiącą, że ostateczne rozdzielenie owiec i kozłów (Mat. 25) nastąpi w Małym Okresie, a zaczęli nauczać, że ma ono miejsce przy końcu tego Wieku (E6, s. 248-262). W wyniku tego nauczali, że kler i przełożeni trzody, z których wielu nie jest spłodzonych z Ducha i dlatego nie może znajdować się obecnie na próbie do życia, idzie na wtórą śmierć przy końcu obecnego Wieku. W ten sposób zaczęli oni podważać Okup – naukę mówiącą, że śmierć Jezusa stanowi cenę okupu za Adama i całą jego rasę, będącą w jego biodrach w czasie, gdy zgrzeszył i sprowadził śmierć na samego siebie i rodzaj ludzki, i że na skutek śmierci Jezusa Adam jest odkupiony, a każdy członek jego rasy otrzymuje jedną zupełną sposobność zbawienia. Ten ogólny kierunek nauczania przeciwko Okupowi utrzymał się, a nawet tak się nasilił, iż obecnie wodzowie Towarzystwa otwarcie nauczają, że Adam nie został odkupiony i że Jezus umarł tylko „za wierzących i posłusznych ludzi na ziemi”. Na skutek tego nie nauczają oni więcej, że Jezus Chrystus skosztował śmierci „za wszystkich” (Żyd. 2:9; odsyłamy do broszury Nauki Świadków Jehowy zbadane w świetle Pisma Świętego).
W wydawanych przez siebie książkach, poczynając od Skończonej Tajemnicy (którą do tej pory odrzucili wraz z innymi książkami wydanymi później, z powodu coraz większego pogrążania się w błędzie), źli wodzowie „winnicy” Towarzystwa odrzucili Prawdę i jej zarządzenia na wiele innych sposobów, a zastąpili je błędnymi naukami i zarządzeniami (o wiele więcej przykładów jest podanych w E6). Jednakże przytoczyliśmy wystarczająco