Teraźniejsza Prawda nr 513 – 2010 – str. 22
Fares był książęciem w domu Izraela, ponieważ pochodził od Dawida. Fakt, że lud i starsi życzyli sobie, by Booz, wykupiwszy Rutę, ustanowił dom taki jak Faresa, wskazuje na to, że w antytypie lud życzył sobie, by Jezus, wykupiwszy klasę Młodocianych Godnych, wzbudził książąt w Tysiącleciu (Ps. 45:17).
Booz biorący sobie Rutę za żonę jest typem Pana przyłączającego klasę Młodocianych Godnych do Siebie, aby wzbudzić spośród niej wodzów; a fakt, że Booz i Ruta doczekali się syna, wskazuje na to, że Jezus z Młodocianymi Godnymi wzbudził wodzów Młodocianych Godnych.
Kobiety mówiące do Noemi: „Błogosławiony Pan, który cię dziś nie chciał mieć bez powinowatego”, są typem poświęconego ludu Bożego gratulującego członkom Wielkiej Kompanii, poprzez wskazanie im, że mają następcę spośród wodzów Młodocianych Godnych, którzy zostali rozwinięci zaraz po tym, jak Jezus przyłączył do Siebie Młodocianych Godnych w celu wzbudzenia syna. Ich oświadczenie, że dziecko to będzie pomocą nawet dla sędziwych wiekiem przedstawia poświęconych zapewniających członków Wielkiej Kompanii, że Młodociani Godni znalezieni w późniejszym okresie będą dla nich pociechą. Kobiety mówiące: „albowiem synowa twoja, która cię miłuje, porodziła go, którać daleko jest lepsza, niżeli siedem synów”, wskazują na to, jak poświęceni zapewniali członków Wielkiej Kompanii, że Młodociani Godni miłują Wielką Kompanię.
Wzięcie dziecka przez Noemi pokazuje, że Wielka Kompania miłowała wodzów Młodocianych Godnych. To, że położyła je sobie na piersi i je piastowała, wskazuje na to, jak Wielka Kompania karmiła mlekiem Słowa wszystkich nowych Młodocianych Godnych pozyskanych przez Jezusa. Kobiety mówiące Noemi, że narodził się jej syn, są typem poświęconych mówiących Wielkiej Kompanii, że właśnie odziedziczyła syna poprzez swych towarzyszy z Młodocianych Godnych, aby zajął miejsce Mahalona w typie i w antytypie. Nazwanie dziecka przez kobiety Obedem (Obed znaczy sługa) wskazuje na to, że Młodociani Godni są klasą sług względem Wielkiej Kompanii. Sugestia, że są oni sługami dla Lewitów, jest również pokazana w imieniu Abed-Nego, które znaczy „posłaniec sługa”; wskazuje to także, że Młodociani Godni mają służyć Maluczkiemu Stadku jako Boskiemu posłańcowi kapłańskiemu oraz Wielkiej Kompanii jako Boskiemu posłańcowi lewickiemu.
Opis na tym się kończy, ponieważ reszta tego rozdziału to genealogia. Przeanalizowaliśmy Księgę Ruty; jest to cudowna księga i mam nadzieję, że okaże się błogosławieństwem zarówno dla naszych serc, jak i umysłów. Ponieważ tu, w Charleroi w Belgii, jesteście Młodocianymi Godnymi, pomyślałem, że będziecie bardzo zadowoleni dowiadując się, że Biblia o was mówi. Dlatego powiedziałem ten temat. Oczywiście mówiąc o Rucie będącej typem na Młodocianych Godnych należy pamiętać o wielu rzeczach, o ich lojalności względem ludu Bożego i Prawdy, o ich pokorze i zaufaniu pokładanym w Panu. Wszystko to są chwalebne stwierdzenia dla Młodocianych Godnych. Błogosławione przywileje, jakie Bóg zarezerwował dla antytypicznej Ruty, powinny zachęcić wszystkich, którzy mają nadzieję znalezienia się w klasie Młodocianych Godnych, do wypełniania swojego poświęconego biegu i stania się zwycięzcami. Amen.
TP ’10, 18-22
PROROCTWO ABAKUKA
Abak. 3:17-19
DRZEWO FIGOWE
Uważamy, że od czasu śmierci br. Russella różne części tego proroctwa stały się jasne dla wiernych strażników dzięki temu, że używają oni kluczy przez niego podanych i rozważają jego oczekiwania na rok 1914 i na czas przypadający krótko po 1914 r. w odniesieniu do różnych klas pokazanych w Planie Bożym i w związku z wypełnianiem się wielkiej obietnicy Abrahamowej.
„CHOĆBY FIGOWE DRZEWO NIE ZAKWITNĘŁO”
Chociaż w artykule w Strażnicy (Przedruki Strażnicy R 5383) br. Russell nie wyjaśnił, że drzewo figowe przedstawia naród żydowski – cielesny Izrael, to jednak wykazał to w wielu innych miejscach w swoich pismach w oparciu o Biblię (Mat. 21:19, 20; 24:32, 33; Mar. 11:13, 14, 20; Łuk. 21:29, 30).