w Abak. 3:17, 18. Artykuł ten ukazał się w stosownym momencie, dzięki czemu mógł stanowić prawdziwą pomoc dla oświeconego ludu Bożego w jego doświadczeniach rozczarowania i zniechęcenia wynikających z powodu pozornych opóźnień w wypełnianiu się pewnych zarysów antytypicznego widzenia przy końcu Czasów Pogan jesienią 1914 r. oraz w późniejszym okresie.

      W samych dwóch słowach tytułu tego artykułu, mianowicie „bliskie wypełnienia”, br. Russell dał nam klucz, czy też wskazówkę, jak rozumieć czas szczególnego zastosowania tego proroctwa. Pokazał on, że w momencie publikacji tego artykułu, na początku 1914 r., proroctwo to jeszcze się nie wypełniło, ale że wkrótce zacznie się wypełniać. Ci, którzy żyją w okresie Epifanii, począwszy od jesieni 1914 r., są świadkami jego wypełniania się. Zrozumieliśmy, że wówczas pełna liczba członków Oblubienicy została skompletowana, ostatnia osoba została spłodzona z Ducha, chociaż proces gromadzenia do spichlerza zakończył się dopiero w 1950 r., a Kościół pierworodnych nie został zgromadzony w niebie aż do 1979 r.

      W pewnych kwestiach oraz w związku z pewnymi innymi klasami w Boskim Planie, owocność, której się spodziewał br. Russell oraz inni wierni strażnicy, mająca nadejść jesienią 1914 r. albo krótko potem, jeszcze nie nadeszła. Jednak wśród tych nieprzychylnych i bezproduktywnych doświadczeń, ci, którzy są właściwie poinstruowani oraz rozwinięci, nie trwożą się ani się nie zniechęcają, lecz nadal radują się w Panu wiedząc, że owocność ta okaże się w czasie właściwym u Boga.

      Na początku artykułu podanego w R 5383 br. Russell pokazuje, że z uwagi na to, iż słowa te występują w rozdziale, który jest „wysoce symboliczny”, „wydaje się całkiem rozsądnym, iż słowa proroctwa Abak. 3:17, 18, takie jak: winnice, oliwa, itd., powinny być interpretowane zgodnie z kontekstem, w jakim występują, i że powinniśmy uważać, iż poprzez nie prorok wyraża pewne głębokie prawdy. Biblia w znacznej mierze posługuje się językiem przenośnym”. Chociaż br. Russell podał pewne myśli dotyczące rzeczy wymienionych w w. 17, to jednak nie podał on pełnego wyjaśnienia. Nie powinno to nas dziwić, ani nie powinniśmy obwiniać za to br. Russella, ponieważ wypełnienie się tego proroctwa należało do przyszłości, a tak jak on sam nauczał w związku z inną kwestią (Książka Pytań, str. 690): „każdy zarys antytypu i proroctwa należący do przyszłości jest mniej lub więcej niepewny, aż do momentu kiedy się wypełni. Innymi słowy, Bóg nie podał proroctw i typów z wyprzedzeniem, po to, byśmy na ich podstawie snuli spekulacje, lecz po to, byśmy mogli je poznać, kiedy staną się prawdą na czasie”. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy wiążą się z nimi próby charakteru, przez które lud Boży musi przejść (E3, s. 68; E4, s. 157-159).

      W numerze letnim będziemy kontynuować analizę „drzewa figowego”. Mamy nadzieję, że dotychczasowa analiza proroctwa Abakuka była błogosławieństwem dla wszystkich badaczy Biblii.
BS ’10, 4-7.

WYKŁAD BRATA JOHNSONA WYGŁOSZONY W MONCEAU-SUR-SAMBRE W BELGII

8 SIERPNIA 1933 r. DRUGIE ZEBRANIE (3 Rozdz. Księgi RUTY)

      OKRES objęty drugim rozdziałem to lata od 1881 r. do 1916 r., podczas gdy trzeci rozdział obejmuje sześć miesięcy – od grudnia 1918 r. do czerwca 1919 r. Abyście mogli bez przeszkód zrozumieć wersety od 1 do 5, wyjaśnię, jaka była sytuacja w Towarzystwie w 1918 roku. Zwolennicy Towarzystwa twierdzili, że wysokie powołanie zostało zamknięte podczas Święta Przejścia w 1918 roku. Jest pewne, że zostało ono zamknięte trzy i pół roku wcześniej, ale fakt ten nie był wtedy znany – chociaż przez dwa lata brat Russell trzymał się myśli, że wysokie powołanie zostanie zamknięte w październiku 1914 roku. Dopiero we wrześniu 1916 roku jego pogląd na ten temat się zmienił. Lecz w 1918 roku wodzowie Towarzystwa mieli trudności związane z Prawdą. Rząd zabronił im rozprowadzania tomu VII i zakazał wydawania czasopisma o tytule „Wiadomości Królestwa”. Rząd wstrzymał także ich metody publicznego dawania świadectwa. Społeczeństwo również było przeciwko Towarzystwu, ponieważ Towarzystwo było przeciwne wojnie. Dlatego z powodu niesprzyjających nacisków nie mogło wykonywać pracy

poprzednia strona – następna strona