Teraźniejsza Prawda nr 511 – 2009 – str. 80
Ta szczególna liczba – 1845 lat – odpowiada tym oto czterem zestawom dat w żniwie Wieku Ewangelii:
29 r. + 1845 = 1874 – rozpoczęcie wtórej obecności Chrystusa.
33 r. + 1845 = 1878 – odrzucenie nominalnego chrześcijaństwa.
36 r. + 1845 = 1881 – zakończenie ogólnego powołania.
69 r. + 1845 = 1914 – początek wielkiego Czasu Ucisku (Dan. 12:1).
Celem literalnego żniwa jest przetworzenie stojącego w polu zboża po tym, jak zakończy się okres jego wzrostu, na co w czasach biblijnych składało się siedem różnych etapów. Żęcie, które obejmowało pokłosie, gdyż miały one miejsce jednocześnie, wiązanie w snopy, suszenie, młócenie, odwiewanie, przesiewanie, i zwożenie do spichlerza. Czterdziestoletnie okresy żniwa w obu przypadkach polegały głównie na żęciu i pokłosiu klasy pszenicy wśród chrześcijan. W żniwie Wieku Żydowskiego zostali oni zobrazowani jako pszenica oddzielana od plew, a w żniwie Wieku Ewangelii jako pszenica oddzielana od kąkolu. Po tym, jak pszenica została zżęta (odcięta od łodyg, tj. jej poprzedniego miejsca wzrostu, którym było nominalne chrześcijaństwo) poddawano ją tym siedmiu procesom.
Wiązanie w snopy – zbieranie w zbory, jak to widzieliśmy za czasów brata Russella. We wczesnym żniwie te małe grupki zgromadzały się w różnych miejscach na całym świecie. Były to małe grupki składające się z kilku osób, a w niektórych przypadkach z 20 lub 30 osób. Do końca żniwa Wieku Ewangelii niektóre z tych zborów rozrosły się do znacznych rozmiarów. Weźmy na przykład najważniejsze miasta stanu Ohio i przeanalizujmy sprawozdania z Pamiątki z lat 90. XIX wieku, a zobaczymy, że zbory w Columbus, Toledo, Cleveland i Cincinnati, itd. miały po dwudziestu lub trzydziestu kilku członków, a do 1914 roku każdy z nich powiększył się do około dwustu członków.
Suszenie – próbowanie na punkcie wierności; (pszenica i każde zboże, które nie jest odpowiednio wysuszone (tj. poddane wpływowi ciepła) przed przechowywaniem (zwiezieniem do spichlerza) po prostu zgnije i stanie się bezużyteczne.
Młócenie – oddzielanie plew (zewnętrznej powłoki lub skórki) od ziarna reprezentuje te doświadczenia, które Pan daje, by odłączyć klasę pszenicy od jej światowego towarzystwa i instytucji.
Odwiewanie – kolejny proces, w którym oddzielone od ziarna plewy są usuwane. Chrześcijanie niełatwo odchodzą od tych, którzy okazują się niewierni. … Tak jak pokazuje to przykład króla Saula podany w Starym Testamencie, gdy powiedziano mu, by zniszczył Amalekitów, oszczędził najlepsze sztuki z ich stad i trzody, zamiast zniszczyć je wedle rozkazu.
Przesiewanie – oddzielanie prawdziwych chrześcijan (pszenicy) od fałszywych chrześcijan (plew).
Zwożenie do spichlerza – przemienianie przez śmierć do niebiańskiej nagrody w Królestwie.
Ufamy, że to wyjaśnienie żniwa doprowadzi do lepszego zrozumienia tego tematu.
TP ’09, 79.
PAMIĘTAMY
Siostra Helene Meus ze zboru w Krakowie zmarła 13 grudnia 2009 r. w wieku 84 lat.
Siostra Maria Duda ze zboru w Szczecinie zmarła 3 października 2009 w wieku 80 lat.
Brat Andrzej Najbar ze zboru w Krośnie zmarł 4 sierpnia 2009 r. w wieku 101 lat.
Brat Bronisław Suski zmarł 1 grudnia 2008 r.
Brat Stanisław Kazimierczak zmarł 30 maja 2007 r.