Teraźniejsza Prawda nr 511 – 2009 – str. 77
na Młodocianych Godnych jako chętnych do zbierania pokłosia w antytypicznym żniwie. Noemi zachęcająca Rutę do zbierania pokłosia przedstawia Wielką Kompanię zachęcającą Młodocianych Godnych do zbierania pokłosia. W Izraelu biedni i cudzoziemcy zbierali pokłosie. Biedni – Wielka Kompania – byli tymi, którzy utracili swoje korony od ostatniego jubileuszu. Cudzoziemcy przedstawiają Młodocianych Godnych. Fakt, że nie urodzili się oni w ziemi, wskazuje na to, że nie są oni spłodzeni z Ducha, a fakt, że zamieszkują w ziemi, potwierdza, że są w Prawdzie i w duchu Prawdy. Ruta zbierająca pokłosie pokazuje, że w antytypie Młodociani Godni brali udział w żniwie. Nadejście Booza z Betlejem pokazuje, że w czasie przed jego nadejściem Pan zaprzestał karmienia Swego ludu, a fakt jego przyjścia do żniwiarzy przedstawia to, że Pan zamierzał obserwować żniwo. Jego słowa: „Pan z wami” wypowiedziane do żniwiarzy pokazują, że Pan życzył sobie, by dzieło to było błogosławione. Sługa przedstawia naszego Pastora, który był postawiony nad żniwem. Brat Russell dobrze wiedział, że „zupełność pogan” weszła w 1878 roku i że nikt z nich nie utracił korony do 1881 roku. A więc wiedział, że w tym okresie, kiedy nikt nie odpadł, wszyscy, którzy się poświęcali nie byli spładzani z Ducha Świętego. Ponadto dowiódł tego, że na miarę potrzeb zachodzą specjalne powołania, dzięki czemu wiedział, że ogólne wysokie powołanie zakończyło się w 1881 roku. Dostrzegał on, że było o wiele więcej poświęcających się niż dostępnych koron, a fakt, że w swoim umyśle zdawał sobie sprawę, że ci, którzy przyszli w latach 1878 do 1881 nie są spłodzonymi, wskazuje na to, że w jego umyśle znajdowało się pytanie postawione przez Booza swojemu słudze: „Czyjaż to dzieweczka?”. Odpowiedź sługi: „Ta dzieweczka jest Moabitką, która przyszła z Noemi z ziemi Moabskiej”. Przedstawia to pogląd brata Russella wyrażony wtedy, kiedy udzielił takiej odpowiedzi na pytanie w pewnym artykule w Strażnicy, później przedstawił go w innych artykułach w Strażnicy oraz w tomach paruzyjnych 3. i 6. Zauważmy, że sługa postawiony nad żniwiarzami odpowiadając na pytanie Booza wyraził się pochlebnie o Rucie. Wytłumaczył, z jaką pokorą dzieweczka ta zwróciła się do niego z prośbą: „Niech proszę zbieram i zgromadzam kłosy między snopami za żeńcami”. Powiedział mu także o jej wytrwałości w pracy: „a przyszedłszy bawi się tu od samego poranku aż dotąd, a bardzo mało w domu siedzi”. Wytłumaczył, jak bardzo pracowitą jest ta dzieweczka i jak krótką miała przerwę w pracy. W języku hebrajskim jest także pokazane, że nie odpoczywała nawet w domu, co wskazuje na jej aktywność. Booz zwracający się do Ruty przedstawia przesłanie podane klasie Ruty przez Pana Jezusa. Mówił do niej w miły sposób zarówno w typie, jak i w antytypie, co miało być dla niej zachętą zarówno w typie, jak i w antytypie. Następnie polecił jej: „Nie chodź zbierać kłosów na insze pole”, co w antytypie oznacza: nie angażuj się w działalność w zgromadzeniach kościoła nominalnego ani w dzieło reformowania ludzi, ani w działalność charytatywną i nie bierz udziału w takich rzeczach – dobrych uczynkach społeczeństwa. Właśnie na tym polega zbieranie kłosów z innego pola niż pole Pańskie. W pismach brata Russella znajdujemy wzmianki, że napomnienia takie zostały dane, i że poprzez nie Pan przemówił używając pastora Russella za Swe narzędzie: „Nie opuszczajcie dzieła żniwa, lecz pozostańcie tutaj obok moich kobiet i gorliwie pracujcie w dziele, które przypadło wam w udziale aż do końca żniwa”. Wyrażenie „pilnuj tego pola” z wersetu 9. oznacza zajmij się nim. „A chodź za nimi”. Fakt, że ostrzegł sług, by jej „nie tykali”, przedstawia to, jak Pan nakazał pielgrzymom i starszym, by nie byli kamieniami obrażenia dla tej klasy. Pragnienie przedstawia szukanie Prawdy; a woda, którą słudzy czerpali, przedstawia Prawdę, którą pielgrzymi i starsi wyciągali z Biblii; naczynia, które napełniali, przedstawiają wydawane publikacje i wykłady przez nich wygłaszane. Fakt, że Ruta została zaproszona do picia, przedstawia zaproszenie dane Młodocianym Godnym, aby korzystali z tych wykładów i publikacji po to, by mogli ugasić swoje pragnienie Prawdy. Werset 10 pokazuje wpływ, jaki te słowa miały na Rutę, zarówno w typie, jak i w antytypie: „tedy ona upadła na oblicze swoje, a ukłoniła się aż do ziemi”. Wskazuje to na pokorne przyjęcie przez Młodocianych Godnych tego, co przypadło im w udziale.
Zdziwienie z powodu otrzymania takich przywilejów, pomimo bycia cudzoziemką, okazane przez Rutę, wskazuje na zdziwienie Młodocianych Godnych odnośnie tego, dlaczego Pan zwraca na nich uwagę, chociaż nie są spłodzeni z Ducha. Odpowiedź Booza jest typem na odpowiedź Jezusa do Młodocianych Godnych. „Powiedziano mi zapewne