Pastor Russell był tak wybitny w każdej z powyższych dziesięciu funkcji wyszczególnionych w tym artykule (z pożytkiem moglibyśmy przyjrzeć się mu w jeszcze innych sferach jego działalności, tak wszechstronna była ta nadzwyczajna postać), że słusznie można go uznać za wielkiego człowieka. Jednakże tym, co czyni go geniuszem najwyższego rzędu, jest to, że był znakomity we wszystkich tych dziedzinach, a w niektórych nie miał sobie równego.

      Historia przyzna mu jeszcze miejsce pośród największych ludzi. Gdy się o nim mówi, aby oddać mu sprawiedliwość, konieczne jest używanie superlatywów. Gdybyśmy chcieli zredukować jego zalety do dwóch, to musielibyśmy stwierdzić, że przymiotnikami najtrafniej i najwierniej określającymi go są te, których użył o nim Ten, który powierzył mu to szafarstwo: „WIERNY I ROZTROPNY” (Łuk. 12:42-44). Jego życie było wielkim sukcesem dla niego samego i wielkim błogosławieństwem dla innych. Jego śmierć była wielką stratą, a jednocześnie wielkim zyskiem dla wszystkich, którzy znaleźli się w zasięgu jego służby. Jego pamięć była i jest błogosławieństwem oraz inspiracją dla Bożych Wybrańców, a w słusznym czasie, w Wiekach Przyszłych, będzie błogosławieństwem dla całego rodzaju ludzkiego. „Niech Bóg błogosławi jego pamięć!”
PT '08,42-45

WZRASTANIE GAŁĘZI

„Jam jest ona winna macica prawdziwa, a Ojciec mój jest winiarzem. Każdą latorośl, która we mnie owocu nie przynosi, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby obfitszy owoc przyniosła”. Jana 15:1, 2

     Poniższy artykuł został zaczerpnięty z wykładu, który wygłosił nasz drogi br. Johnson jako pielgrzym br. Russella w Asheville w Północnej Karolinie, w 1913 r. Pokazuje on, że jego zrozumienie Boskiego charakteru i tego, jak możemy wzrastać w łaskach, ma nieprzemijającą, ponadczasową wartość.

WARUNKI WZROSTU

      Tak jak naturalna winna latorośl i jej gałęzie nie mogą rosnąć bez deszczu, tak samo członkowie prawdziwej Winorośli muszą otrzymywać deszcz Świętego Ducha Bożego. Następnie na wzrost naturalnych gałęzi wpływa następowanie po sobie dnia i nocy, dzięki temu gałęzie mogą się rozwinąć i ożywić. Podobnie i chrześcijanie również potrzebują dziennego światła Bożej miłości i nocy utrapień, podczas której mogą odrzucić wszelką nieczystość, tak jak rośliny pobierają tlen podczas dnia, a w nocy wydzielają go. Po skwarze dnia, z powodu którego gałęzie prawie więdną, Bóg zsyła w nocy Swą rosę, która je ożywia. Podobnie Pan dozwala, aby żar pokus spowodował prawie całkowite zwiędnięcie gałęzi Prawdziwej Winorośli, a następnie zapewnia nam rosę Swej opatrzności, tak że ożywiamy się i następnego dnia jesteśmy gotowi na przyjęcie kolejnego doświadczenia. Widzimy więc, że jest pewna liczba uwarunkowań klimatycznych.

TRWANIE W NIM

      Drugim warunkiem jest pozostanie w Winorośli. Nic nie może wzrastać, ani w naturze, ani duchowo, jeśli gałęzie nie pozostają w winorośli. Musimy w Nim trwać. Oznacza to, że nasza wola musi być martwa, a Jego wola musi być w nas ożywiona, od Niego bowiem otrzymujemy wszystkie soki nam potrzebne. Od Pana otrzymujemy nasze myśli i uzyskujemy Ducha Świętego. Trwamy w Nim jako w Tym, który nas usprawiedliwia przykrywając wszystkie nasze niedoskonałości. My jesteśmy niedoskonali, tak więc Bóg zapewnił dla nas Odkupiciela. Główną ideą trwania w Nim jest to, by nasza wola była martwa. Nie przyjmujemy naszej woli, ani woli świata, ale wolę Pańską. Gdy w Nim pozostajemy, jest On naszą sprawiedliwością, mądrością, uświęceniem i wyzwoleniem. W przeciwnym razie nie jesteśmy w stanie rozwinąć owoców Chrystusowych.

SŁOWO I DUCH PANA

      Trzecim warunkiem jest wchłanianie przez nas soków, ponieważ w sokach znajdują się pewne pochodzące z ziemi składniki, zastępujące składniki, które ulotniły się przez korę, i przyczyniają się do dalszego wzrostu. Dlatego też soki muszą pozostać w gałęziach i przez nie przepływać. Rozumiemy, że owymi sokami są Słowo i Duch Pański, które otrzymujemy przez Chrystusa. W poszczególnych porach roku naturalna winna latorośl

poprzednia strona – następna strona