Teraźniejsza Prawda nr 497 – 2006 – str. 22
z Chrystusem, osoby, które nazywamy Młodocianymi Godnymi nie istniały jako (1) jednostki pewnej klasy, lecz od tamtej pory zaczynają istnieć (2) jako taka i dowodzą swego istnienia (3) jako taka klasa. O tak, nie bylibyśmy zaskoczeni, gdyby wkrótce stali się bardzo wyraźni (4) jako klasa, odrębna i odmienna od Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii. Powodem, dla którego istnieją (5) jako klasa, choć niedostrzeżona do tej pory (6) jako taka jest to, że odkąd w 1881 roku zakończyło się ogólne powołanie, więcej osób poświęcało się Bogu, niż było dostępnych koron i dlatego nadliczbowi poświęcający się nie byli spładzani z ducha. Wydaje się, że Pan trzymał ich w rezerwie i w miarę jak od czasu do czasu częściowo niewierni tracili korony, wybierał najwierniejszych z nich (Młodocianych Godnych) i posiadających najlepsze kwalifikacje do wzięcia zwolnionych koron poprzez spłodzenie z ducha.”
Nacisk w tym fragmencie jest położony na to, że Młodociani Godni pojawili się jako klasa w 1881 roku. Ponieważ logicznym jest, że ich istnienie jako jednostek musi poprzedzać ich pojawienie się jako klasy, musiało to być w 1878 roku.
Przeanalizujmy powyższe punkty w paragrafie opisującym Młodocianych Godnych jako klasę w sześciu następujących przypadkach: (1) jednostki pewnej klasy, (2) teraz zaczynają istnieć się jako taka (jako klasa), (3) jako taka (jako klasa), (4) wkrótce bardzo wyraźna jako klasa, (5) zaczynająca istnieć jako klasa, (6) jako taka. Fragment ten wskazuje, że to w 1881 roku Młodociani Godni po raz pierwszy pojawili się jako klasa, dlatego logicznie ich początek jako jednostek miał miejsce przed rokiem 1881, w roku 1878.
Następny cytat pochodzi z Tomu Epifanicznego 5, s. 62-64, a nasze komentarze chcemy skupić na stronie 63, par. 60.
„(60) Oprócz tych Starożytnych Godnych, którzy żyli przed Przymierzem, lecz którzy byli przez Boga z wyprzedzeniem traktowani jako znajdujący się pod tym Przymierzem, pierwszymi, którzy faktycznie weszli do antytypicznej Arki – Przymierza – byli Abraham i Sara. Stąd Starożytni Godni jako klasa po raz pierwszy weszli do antytypicznej Arki w osobach Abrahama i Sary w 2045 p. n. e. Ostatnia ze wszystkich klas, które mają wejść do antytypicznej Arki to Młodociani Godni. Jako klasa po raz pierwszy weszli oni do antytypicznej Arki w 1881 roku, kiedy zakończyło się ogólne powołanie i w wyniku tego nadwyżka poświęcających się stała się klasą inną niż wszystkie inne klasy. W ten sposób pomiędzy kwietniem 2045 p. n. e. a październikiem 1881 r. n. e. cztery klasy wyborcze w sposób rzeczywisty, a reszta w sposób przewidywany weszły pod Przymierze i dlatego sądzimy, iż okres ten jest antytypicznym rokiem potopu, według zasady, że typy w swoich zarysach czasowych dają nam początki antytypów.”
Nacisk w powyższym fragmencie jest położony na to, że Młodociani Godni pojawili się jako klasa w 1881 roku, a nie w 1914. Dlatego też, ponieważ ich istnienie jako jednostek musi logicznie poprzedzać ich pojawienie się jako klasy, musieli pojawić się w 1878 roku.
Następny artykuł omawia typiczną i antytypiczną historią Mardocheusza (brata Russella), Hadassy (Młodocianych Godnych) i Estery (Nowych Stworzeń), zaczerpniętą z Tomu Epifanicznego 10, s. 284 i 285.
„W swym stanie w antytypicznym Cysie poszedł do niewoli babilońskiej poprzez przyjęcie błędów nominalnych kościołów w latach swej młodości jako badacz Biblii (przeniesiony, w. 6) w niewoli poprzedzającej ostateczną niewolę Epifanii (Jechonijasz [Jehowa utwierdza]), podstępnie do tego nakłoniony przez Szatana (Nabuchodonozor [posłannik boga ognia]). Brat Russell karmił ((chował [dosłownie karmił], w. 7) Młodocianych Godnych (Hadassę [mirt], Neh. 8:15), którzy później stali się Nowymi Stworzeniami (Estera [gwiazda]) po tym, jak będący Nowymi Stworzeniami wodzowie kościołów nominalnych (stryja), którzy doprowadzili ich do poświęcenia jako ich symboliczny ojciec, zostali jako antytypiczny Saul odrzuceni, jak również kościół nominalny, jako ich symboliczna matka jako rzecznik Pana został odrzucony (nie miała ani ojca ani matki). Po opuszczeniu kościoła nominalnego jako Młodociani Godni od 1878 roku i przyjściu do Prawdy, zostali oni jako klasa przyjęci przez brata Russella za symboliczną córkę. Należy tu zaznaczyć, że Mardocheusz z księgi Estery przedstawia obu członków Posłannika Laodycei, przy czym pierwszy członek działał jako antytyp Mardocheusza do 18 wersetu włącznie, potem, przez jakiś czas w tej księdze pierwszy, a następnie drugi działa jako jego antytyp do księgi Estery 3:5 włącznie, potem jako jego antytyp działa jedynie drugi członek Posłannika Laodycei.”
Prawdopodobnie zauważyliście podobieństwo pomiędzy antytypem tej typicznej historii przedstawionej w Tomie Epifanicznym 10, gdzie jest napisane: „Po opuszczeniu kościoła nominalnego jako Młodociani Godni, od 1878 roku i przyjściu do Prawdy, zostali oni jako klasa przyjęci przez brata Russella