Teraźniejsza Prawda nr 497 – 2006 – str. 19

     Odwołajmy się do informacji znajdujących się w rozdziale na temat Ruty w 4 tomie epifanicznym, s. 374-376. Komentarze w nawiasach są redaktora. Proszę odnaleźć stronę 374 u góry, cytujemy: „Jej bardzo wzruszające słowa w wersetach 16. 17, w których wyrażone jest jej postanowienie, by za wszelką cenę trzymać się Noemi, jej ziemi, jej narodu i jej Boga, aż do śmierci, są typem aktu poświęcenia klasy Ruty, (Młodocianych Godnych) który jest postanowieniem, by trzymać się Pana, Prawdy, jej ducha i braci z obu poświęconych klas do śmierci. Decyzja Ruty uczyniła ją cudzoziemskim członkiem narodu izraelskiego, i w ten sposób od tej decyzji jest ona typem na tych wiernych próbnie usprawiedliwionych, którzy poświęcają się, lecz nie są spładzani, typem na Młodocianych Godnych; tak jak Kanaan jest typem na sferę Prawdy i jej ducha, a ci, którzy się urodzili w ziemi są typem na spłodzonych w Prawdzie i jej duchu, tak samo ci, którzy mieszkali w ziemi, lecz się w niej nie urodzili, są typem na tych, którzy zamieszkują w Prawdzie i jej duchu, ale nie są spłodzeni z ducha – typem na Młodocianych Godnych.”

      Jak ktokolwiek może twierdzić, mówiąc o tych dwóch klasach w ich podróży do antytypicznego Betlejem, że poświęcająca się wówczas próbnie usprawiedliwiona klasa Ruty, nie była klasą Młodocianych Godnych, kiedy jest powiedziane dwa razy w tym jednym paragrafie, że byli oni Młodocianymi Godnymi? Jedynym możliwym wyjaśnieniem jest, że jesteśmy nieuważni i przez to nie czytamy dokładnie tego, co jest tam powiedziane lub że nie bierzemy pod uwagę tego, co jest tam napisane. Obecnie przestudiujmy następny fragment w paragrafie (5), (s. 374 i 375).

      „Noemi opłakująca swój zubożały stan jako chłosty od Pana (w. 21) jest typem na słowa i czyny klasy Noemi (utracjuszy koron), gdy powróciła ona do klasy Świątnicy do Prawdy Paruzji i jej ducha. Werset 22 jest podsumowującym powtórzeniem stwierdzeń z wersetów 19-21, celem ich podkreślenia, co jest typem na to, jak Pan podkreślił fakt, iż niektórzy bracia, którzy odpadli od klasy Świątnicy oddzielonej od Babilonu w latach od 1844 do 1874, powracali do swej pierwszej miłości i od roku 1878 przyprowadzali ze sobą wierną klasę niespłodzonych poświęconych.”

      Jak ktokolwiek może mówić, analizując te stwierdzenia w tym artykule, że Młodociani Godni nie istnieli przed 1881 rokiem? Czy tekst nie mówi: „i od roku 1878 przyprowadzali ze sobą wierną klasę niespłodzonych poświęconych”? Niektórzy mogą twierdzić, iż nie mówi on o roku 1878, ale o 1881. Drodzy bracia, czy dobrze to odczytuję? Czy mówi 1878, czy nie? A teraz rozważmy informacje zawarte w podanym poniżej fragmencie paragrafu (6) (s. 376):

„A zatem przyjście Noemi i Ruty do Betlejem na początku, ale nie na samym początku żniwa jęczmiennego, jest typem na niektórych utracjuszy koron kiedyś znajdujących się w Prawdzie ruchu Millera, a następnie porzucających ją przez powrót do Kościoła nominalnego, powracających do teraźniejszej Prawdy i przyprowadzających ze sobą od 1878 roku do 1881 roku niespłodzonych poświęconych. Tak więc przyszli oni do Prawdy w okresie pierwszego powołania – 1874r. do 1881r., co było na początku antytypicznego żniwa jęczmiennego, ponieważ jak wskazuje nasz Pastor, zupełność pogan weszła w 1878 roku (B 213, por. 218,1; 223,3). Odtąd te jednostki były próbowane do roku 1881, kiedy to niektóre korony zostały utracone, co sprawiło, że od 1881 roku konieczne były specjalne powołania, co dowodzi, że w 1881 roku zupełnie zakończyło się ogólne powołanie. Stąd dla poświęcającej się i przychodzącej do Prawdy pomiędzy rokiem 1878 a 1881 klasy Ruty nie było już koron. W późniejszym okresie nadal jest ona typem na tych, którym nie przydzielono koron, ponieważ

poprzednia stronanastępna strona