„Bo któryż większy jest? Ten, co siedzi, czyli ten, co służy? Izali nie ten, co siedzi? Alem ja jest w pośrodku was jako ten co służy.” Łukasz 22:27

ilustruje, że gorzkie doświadczenia i próby jakie na nas przychodzą, jeśli zostajemy przez nie właściwie wyćwiczeni, sprawiają, iż udajemy się do Mistrza, abyśmy mogli bardziej pokrzepiać się Jego zasługą i miłością. Ci z nas, którzy jeszcze sprawują swoje zbawienie, niech karmią się cennymi, danymi przez Boga obietnicami oraz perspektywą udoskonalenia w Królestwie, co sprawi, że zapomnimy o goryczy prób i będziemy się radowali wielką radością, dziękując, że dozwolono nam przeżyć próby, które czynią nasze radości przyjemniejszymi.

       Ktoś mógłby zapytać: czy powinienem się powstrzymać od uczestnictwa w tej Pamiątce z powodu trudności jakie przeżywam w związku z pewnym bratem? Nasza odpowiedź byłaby następująca: jeśli to możliwe, postaraj się doprowadzić do pojednania poprzez przedyskutowanie różnic w duchu miłości. Dokonaj pojednania, jeśli to możliwe, a jeśli nie możesz, zbadaj własne serce i zadbaj o to, by nie było w nim goryczy. Jeśli wyrządzono ci krzywdę, postaraj się dobrowolnie ją odpuścić, tak jak Pan odpuszcza nam – a potem idź i obchodź święto. Jak zostało wyjaśnione powyżej, wszyscy, którzy w pełni poświęcili się Panu powinni uczestniczyć w Pamiątce. Jeśli ktoś się poświęcił, a nie okazał tego przez zanurzenie w wodzie, niech to uczyni przy najbliższej rozsądnej okazji. Jednakże sam fakt, że ktoś nie został ochrzczony po poświęceniu się nie powinien dyskwalifikować go od uczestniczenia w Pamiątce.

       Pamiętajmy wszyscy o tym, że „wszystkiemu się koniec przybliża. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić.” (1Piotra 4:7). Jakże uradowane powinny być nasze serca, że doszliśmy do końca tej ciemnej nocy, i że już wkrótce światło Pana napełni całą ziemię! Zwróćmy też uwagę na następne napomnienie świętego Piotra (w. 8): „a nade wszystko miejcie uprzejmą miłość jedni ku drugim; albowiem miłość zakryje mnóstwo grzechów”. Mając tę miłość, pokryjemy wady jedni drugich, a przedstawiona nam nadzieja błogosławionego Królestwa, jeśli jest pielęgnowana właściwie i z oddaniem, uzdolni nas do osiągnięcia tej miłości i zachowania jej we wszystkich warunkach. Niech nas Bóg obficie błogosławi w czasie tej Pamiątki, a błogosławieństwa z niej wyniesione niech zbliżą nas bardziej do Boga i Chrystusa i do siebie nawzajem w więzach chrześcijańskiej miłości!
PT '06,2-08

NASZE 86. ROCZNE SPRAWOZDANIE – 2005

       Coraz trudniejsze staje się podzielenie różnych wydarzeń na świecie na grupy zależnie od ich znaczenia. Wszystko, co się dzieje, wydaje się w sposób naturalny trafiać do centrum uwagi. Przy końcu roku wydawało się, że został przypuszczony bezpośredni atak na ziemię i środowisko. Zazwyczaj nie uważamy przemian klimatycznych i niszczycielskich huraganów za część niezbędnych prac budowlanych koniecznych do doprowadzenia planety do stanu jej ostatecznego wykończenia i udoskonalenia, co uczyni ją zreorganizowanym domem dla milionów powracających w wielkim wzbudzeniu zmarłych z całej ziemi jako przygotowanie do celów Restytucji, lecz najwyraźniej tak właśnie jest. Oprócz tego widzimy jak imperium Szatana w jego wielu zróżnicowanych sferach – rządowej, finansowej, militarnej, religijnej, itd. otrzymuje wciąż nowe ciosy ze wszystkich stron i w miarę jak widzimy jak to się uwidacznia na arenie międzynarodowej, wielce się radujemy.

NOWEGO PAPIEŻA CZEKAJĄ TRUDNE DECYZJE

       Nowy właściciel starego domu – nowo wybrany biskup Rzymu – odziedziczył zadanie naprawienia obecnego zdegradowanego systemu. Kościół Katolicki od swojego powstania w 513 r. n. e. stacza się co do Pisma Świętego i moralności, a jego nowa głowa nie jest jedyną, która usiłowała uleczyć jego bolączki. To przywodzi na myśl przypowieść Naszego Pana o wstawianiu „łaty sukna nowego w starą szatę” (Mat. 9:16). Wielu zastanawia się, gdzie nowy papież rozpocznie dzieło oczyszczania. „Jednym z miejsc, którym należy się przyjrzeć, są seminaria, które niebawem mają zostać poddane gruntownej watykańskiej kontroli w odpowiedzi na kryzys nadużyć seksualnych i spadającej liczby powołań. Stało się to mniej więcej wtedy, gdy zakończyły się raporty o wynikach trzyletniego dochodzenia wielkiej ławy przysięgłych. Raport ten ujawnił, iż archidiecezja

poprzednia strona – następna strona