zobrazowane? W jaki sposób brat Russell był nieobecny? Jak to jest zobrazowane? Czego antytypiczny Saul nie zrobił zauważywszy jego nieobecność, i jak wyjaśnił sobie jego nieobecność? Jak to jest zobrazowane? Co zauważył w czasie późniejszych części uczty? Jak to jest zobrazowane? O co później pytał antytypicznego Jonatana? Jak to jest zobrazowane? Co wtedy zostało dostarczone? Jak to jest zobrazowane? Jaka była odpowiedź? Jak to jest zobrazowane? Czym się okazała ta odpowiedź, gdy chodzi o WUK? Jak to jest zobrazowane? W jaki sposób przede wszystkim wywiodło to ich postawę na światło dzienne? Jak to jest zobrazowane? Po drugie, w jaki inny sposób? Jak to jest zobrazowane? Po trzecie, w jaki jeszcze sposób? Jak to jest zobrazowane? Po czwarte, w jaki jeszcze sposób? Jak to jest zobrazowane?

       (16) Do czego skłoniły antytypicznego Jonatana te cztery oznaki? Jak to jest zobrazowane? Jaki był skutek, gdy chodzi o antytypicznego Saula? Jak to jest zobrazowane? Jaki był w tym udział dra Cooka? Jak to wpłynęło na antytypicznego Jonatana? Jak to jest zobrazowane? Jaki był inny tego skutek? Jak to jest zobrazowane? Jakie dwie sprawy martwiły ich? Jak to jest zobrazowane? Na co przyszła pora? Jak to jest zobrazowane? Kto jedynie był wtedy z Jonatanem? Jak to jest zobrazowane? Jakie polecenie dał im antytypiczny Jonatan? Jak to jest zobrazowane? Co uczynił Jonatan, gdy oni studiowali jego ostre powiedzenia? Co powiedział antytypiczny Jonatan, gdy dotarli oni do tej nauki w swych umysłach? Jak to jest zobrazowane? Co wtedy antytypiczny Jonatan uczynił względem niedojrzałych? Dlaczego? Jak to jest zobrazowane? Jaki skutek miało ich stwierdzenie? Jak to jest zobrazowane?

       (17) Czego niedojrzali nie rozumieli? Jak to jest zobrazowane? Czemu oni nieświadomie służyli? Jak to jest zobrazowane? Co wtedy zrobił antytypiczny Jonatan? Jak to jest zobrazowane? Za pomocą jakiego polecenia? Jak to jest zobrazowane? Co uczynili niedojrzali? Jak to jest zobrazowane? Co wtedy uczynił brat Russell? Jak to jest zobrazowane? Co wtedy uczynił on względem antytypicznego Jonatana? Jak to jest zobrazowane? Jak byli oni wzajemnie usposobieni? Jak to jest zobrazowane? Co czuli rozstając się? Dlaczego? Jak to jest zobrazowane? Czyj smutek był większy? Jak to jest zobrazowane? Dlaczego antytypiczny Jonatan był bardziej rozmowny? Jak to jest zobrazowane?

       (18) Czego życzył mu antytypiczny Jonatan? Jak to jest zobrazowane? Jako co podkreślali oni swoje porozumienie? Jak to jest zobrazowane? Co oni powtarzali? Jak to jest zobrazowane? Jakie dwie rzeczy podkreślali? Jak to jest zobrazowane? Co czyniły obie strony porozumienia w następnych latach? Jak to czynił antytypiczny Jonatan? Brat Russell i jego wierni bracia? W jaki sposób nastąpiło rozstanie? Dokąd udał się brat Russell i antytypiczny Jonatan? Jak to jest zobrazowane? Jaka cecha charakteryzowała rozstanie w typie i anty typie? Jak możemy wejść w to doświadczenie? Jak czuliśmy się na podobieństwo brata Russella w stosunku do antytypicznego Jonatana, gdy ten został pokonany przez modernistów? Jaką myślą musiała się pocieszać klasa Dawida co do tych drogich osób, które pozostały w Babilonie? Gdzie obecnie znajdują się klasy antytypicznego Dawida, Jonatana i Saula? Jakie perspektywy poruszają serca Młodocianych Godnych i Poświęconych Obozowców Epifanii?
PT ’05, 34-45

PRAGNIENIE JEDNEJ RZECZY

„Pan jest światłością moją, i zbawieniem mojem, kogóż się, bać będę? Pan jest mocą żywota mego, kogóż się mam lękać? O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Pańską, i dowiadywał się w kościele jego”

(Psalm 27:1, 4).

       Natchniony Psalmista w najwznioślejszym duchu pobożności i żarliwości podaje tutaj sercom i umysłom poświęconego ludu Bożego uczucia wiary, ufności, miłości i uwielbienia dla Boga, który jest godny wszelkiej chwały. Choć wiele z tych uczuć opierało się na jego burzliwych doświadczeniach, były one wypowiadane pod Boskim natchnieniem, szczególnie dla nauki i zbudowania Kościoła, ale także dla całego Bożego Izraela.

       Tak więc sam Pan wskazuje na uczucia żarliwej pobożności wobec Niego, które powinny wypełniać nasze serca. Patrząc na tę kwestię z tego punktu widzenia dostrzegamy, jak blisko chciałby On przyciągnąć nas do siebie w miłości, wierze i dziecięcej ufności. Chociaż rozum i zdrowy rozsądek jest właściwy i niezbędny w religijnym życiu, osoba, która nigdy nie wznosi się na skrzydłach świętej i żarliwej wiary, która nigdy nie wzrusza się do głębi

poprzednia strona – następna strona