ŻYCIORYS SIOSTRY NORMY HERZIG

      Siostra Norma, żona brata Ralpha M. Herziga, zmarła 20 października zeszłego roku.

      Norma Carolyn Bruhjell urodziła się w Minneapolis w Minesocie 6 kwietnia 1925 roku w rodzinie imigrantów norweskich. Była córką Olafa i Oławy Saugestad Bruhjell. Norma była dumna ze swego norweskiego dziedzictwa, szczególnie jeśli chodzi o jego silny chrześcijański wpływ i środowisko.

      Ojciec Normy Olaf wywodził się z długiego szeregu pastorów luterańskich z obu stron rodziny. Tę linię rodową można prześledzić wstecz aż do 1692 roku. Jego dziadek ze strony matki, Herald Ulrich Sverdrup napisał pomoce do Małego Katechizmu Lutra, który został wydany w 1874 roku i do roku 1923 osiągnął nakład 600 000 egzemplarzy. Był zawsze gorąco miłowany w swojej kongregacji. Herald i jego żona Karolinę mieli ośmioro dzieci – pięciu synów, z których wszyscy zostali teologami i trzy córki, z których wszystkie poślubiły pastorów. (Jedna z tych córek, Karolinę Metella Sverdrup, była matką ojca Normy i jej babką. Najstarszy syn Heralda Jacob Sverdrup został biskupem luterańskim. Inny jego syn, George Sverdrup przybył do Stanów Zjednoczonych razem z profesorem Svenem Oftedalem. Razem założyli Augsburskie Seminarium Teologiczne, obecnie Augsburg College w Minneapolis.

      Rodzice Normy, Olaf i Olava czuli się nieco zduszeni przez doktryny Kościoła Luterańskiego i przyjęli koncepcję wolności religijnej, jaka istniała w Stanach Zjednoczonych. Około roku 1916 oboje przeczytali pierwszy tom Wykładów Pisma Świętego i stopniowo zapoznawali się z pismami brata Russella. Poznali Prawdę na temat świadomości umarłych, piekła i nieśmiertelności duszy. Po podziale po śmierci pastora Russella nie wiedzieli gdzie się zwrócić po Prawdę. Około roku 1923 matka Normy dowiedziała się o pismach brata Johnsona i przyjęła Prawdę epifaniczną. Z drugiej strony, ojciec Normy, początkowo przyjmując Prawdę Paruzyjną, z nadejściem różnych błędów wielu grup przeżył rozczarowanie – potem religia stała się źródłem niezgody w domu. Z upływem czasu jej rodzice złagodnieli pod tym względem i zyskali więcej szacunku dla siebie nawzajem. Faktycznie, kiedy przyszedł czas dyskutowania sprawy ich pogrzebu, oboje zdecydowali, by usłużył brat Tom Cimbura ze zboru w Minneapolis.

      Norma dorastała podczas Wielkiego Kryzysu w rodzinie z sześciorgiem dzieci – czterema chłopcami i dwoma dziewczynkami. Brakowało pieniędzy i dóbr materialnych. Jej ojciec, zegarmistrz, znalazł w tych latach jedynie pracę w niepełnym wymiarze godzin. Jej matka pracowała w szkolnej stołówce, by pomóc związać koniec z końcem. Niemniej jednak jej lata dziecięce zawierały wiele radosnych doznań wśród rodziny i przyjaciół z sąsiedztwa. Była to muzykalna rodzina i Norma uczyła się grać na skrzypcach. Często spędzali czas wolny grając i śpiewając, czasem ku rozrywce sąsiadów.

      Normie jako małej dziewczynce na drodze chrześcijańskiej pomagała matka – razem badały pisma brata Russella. Norma uczęszczała na zebrania w zborze w Minneapolis. Siostra Olive przekazywała wszystkim swoim dzieciom swoje zrozumienie Biblii, a Norma zawsze interesowała się sprawami Biblii. Kiedy miała dwanaście lat, brat Johnson odwiedził Minneapolis w podróży pielgrzymskiej. Dała mu znać, że chce zostać ochrzczona jako symbol swego poświęcenia. Miał on wrażenie, że jest ona za młoda i poradził jej zaczekać rok, kiedy to planował powrócić. Tutaj także Pan tak pokierował, że musiała czekać trzy lata, by kolejny pielgrzym odwiedził Minneapolis. I wtedy została zanurzona przez brata Eschrich w wieku piętnastu lat.

      Po ukończeniu szkoły średniej w Minneapolis w 1944 roku, Norma zaczęła pracę na kolei. Z powodu Drugiej Wojny Światowej brakowało mężczyzn do pracy i została zatrudniona otrzymując męską pensję. Chciała kontynuować edukację na uniwersytecie, lecz było to niemal wykluczone w tamtych czasach dla kobiety z jej klasy społecznej i ekonomicznej. Była wraz z matką obecna na wielu konwencjach, a w 1949 roku poznała swego przyszłego męża, brata Ralpha Herziga. Rozpoczęli poważny związek począwszy od Bożego Narodzenia 1952 roku i zaręczyli się w lutym 1953 roku. W swych Cennych Chwilach – wspomnieniach napisanych dla wnuków Bethany i Jacoba, napisała: „Dziadek przysłał mi piękny bukiecik orchidei, abym wzięła go do zboru, aby wszyscy wiedzieli, że należę do niego. Dał mi brylant w kwietniu, gdy odwiedziłam go w Massachusetts.” Większość ich zalotów odbywała się przez pocztę Stanów Zjednoczonych – jednego dnia otrzymywała pięć listów od niego. Ralph i Norma pobrali się w domu jej rodziców 18 lipca 1953 roku. Brat Alex Wayne z Des Moines w Iowa przeprowadził uroczystość, a siostra Normy, Leona Duncan grała na pianinie. Starościna wesela a zarazem jej szwagierka Mildred Bruhjell powiedziała: „To była piękna uroczystość i wszystko poszło gładko”.

      Para zamieszkała w Pittsfield w Massachusetts gdzie Ralph pracował jako stolarz. Spędzili jeden rok pracując w Domu Biblijnym w Południowej Filadelfii.

poprzednia strona – następna strona