Teraźniejsza Prawda nr 486 – 2003 – str. 40
Mat 24:28: „Bo gdziekolwiek będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły”. Rozszerzone Komentarze Biblijne do tego wersetu wyjaśniają, iż gdziekolwiek jest Prawda, tam będą symboliczne orły. Z czego jest znany orzeł? Dobry wzrok, daleki zasięg widzenia. Gdziekolwiek jest ścierw, tam zbiorą się razem orły, by zdobyć pokarm Prawdy na czasie, zwłaszcza przy końcu Wieku.
Myślimy, iż orzeł przedstawia mądrość. Oczywiście podaliśmy sobie tę słynną czteroczęściową informację w 1Kor. 1:30, iż ” Chrystus … stał się nam mądrością”. W Ef. 1:18 „oczy myśli waszej”, innymi słowy oko, reprezentuje mądrość.
A idąc dalej, pamiętacie, iż mamy tekst Manny z 1 lipca, Ef. 5:8,10, który mówi o chodzeniu w światłości. Jest to drugorzędne znaczenie tego słowa, mądrości. Mamy mądrość Bożą, znajomość Boga, symbol mądrości reprezentowany w oku, przykład tego drugorzędnego zastosowania – przykład samej Biblii. To jest „Słowo twe jest pochodnią,… i światłością” (Ps. 119:105). (Patrz E 15, str. 664) Ps. 32:8 – „Dam ci radę, obróciwszy na cię oko moje”. Według P '57,2 oraz komentarzy Manny z 23 lutego pokazuje to nam, iż mądrość Boża będzie kierować naszym postępowaniem.
Jednakże ja chciałbym skupić się nad trzecim zastosowaniem przedstawionym w E 6 str. 458 oraz E 8 str. 456. Zostało ono zaczerpnięte z Zach. 4:10: „te siedem oczów Pańskich przechodzących wszystkę ziemię”. Wierzę, iż to przede wszystkim z tego wersetu br. Johnson zaczerpnął myśl o oku, ręce i ustach Pana – w szczególności o oku w tym przypadku. Jest to bardzo dobry urywek – jeden z moich ulubionych wersetów Biblii. Stąd czerpiemy myśl, iż członkowie gwiezdni odbywają figuralną podróż. Oczy Pana podróżowały po całej ziemi. Tak więc tutaj widzimy oczy Pana działające przez tych siedem oczów – siedmiu aniołów do Chrześcijańskiego Kościoła.
Daniel jest dobrą ilustracją w tej kwestii. Pamiętacie, że w E 9 Posłaniec Paruzji, rozdział 7, br. Johnson wywodzi myśl, iż Daniel w osobie onego „wiernego i roztropnego sługi” naprawdę widział i obserwował pewne rzeczy. Na ich podstawie podał nam wiele informacji. Podał nam wspaniałe przepowiednie o tym, co wydarzy się tutaj przy końcu Wieku. Nie muszę ich wymieniać, znacie je tak dobrze jak ja sam. Ale on widział dla nas. Gdy br. Russell i członkowie gwiezdni odbywali figuralne podróże, widzieli oni te rzeczy, które Bóg chciał, by zobaczyli.
Stróżowie okiem w oko ujrzą
Chciałbym zacytować wam dwa inne wersety Pisma Świętego. Jednym jest Izaj. 52:8 {Patrz E 7, str. 308): „Stróżowie twoi… okiem w oko ujrzą”. Jest to jeden z wersetów, których używamy, by pokazać nasz osąd – oparty na tym wersecie oraz innych wersetach – iż nie jesteśmy już w okresie wysokiego powołania. Pamiętacie, iż br. Johnson wywodzi w artykule o czasie żęcia, iż to pokazuje, że pomiędzy stróżami była jednomyślność; ci, którzy czuwali na naszą rzecz i ci, którzy widzieli – obserwowali – dla nas, iż zobaczą, kiedy Pan „zasię przywiódł Syon”. Innymi słowy zanim miał nastać Czas Ucisku, mieli oni widzieć i podzielać ten sam punkt widzenia. Co wydarzyło się od 1914 r. i od 1916 r.? Stróżowie nie widzą już okiem w oko, co jest przeciwnym dowodem na to, iż Pan zasię przywiódł Syon.
W Abak. 2:1 Pan mówi nam, iż będziemy na straży – iż będziemy na baszcie patrzyli przed siebie. Pokazuje to nam, iż tutaj przy końcu Wieku antytypiczny Abakuk – on ” wierny i roztropny sługa” – oraz wszyscy inni stróże będą stać na straży na naszą rzecz (Patrz P '57,36).
Tak więc oko Pana jest członkami gwiezdnymi działającymi jako obserwator dla Jezusa i dla Jehowy oraz przy okazji jako obserwator dla nas. Czyż nie możemy powiedzieć, drodzy przyjaciele, iż otrzymaliśmy obfite błogosławieństwa i skorzystaliśmy z tej wspaniałej służby, ponieważ oni obserwowali dla nas i badali Pismo Święte oraz znaki czasów, a potem w wyniku wszystkich takich obserwacji i całej tej wiedzy przedstawiali nam sprawozdanie z tych kwestii?
RĘKA PANA
Czas teraz na drugą część wyrażenia Oko, Ręka i Usta Pana – Ręka. Uznajemy fakt, iż jest wiele różnych znaczeń słowa ręka. Jestem pewien, iż jesteśmy zaznajomieni z myślą, że ręka jest używana po pierwsze, by symbolizować główną łaskę i moc. W Filip. 2:9-11 jest mowa o wielkim wywyższeniu Jezusa Chrystusa. Pokazuje to nam główną łaskę i moc, jaką Chrystus ma w odniesieniu do Ojca. Innymi wersetami Pisma Świętego są Ps. 16:8; Ef. 1:20; Żyd. 1:3.
Jeśli cofniemy się do obrazu Przybytku, stwierdzimy, iż słowo to reprezentuje służbę (Cienie Przybytku, str. 83; E 8, str. 157, 323). Znajdujemy to w 3Moj. 9:22, 23, gdy Mojżesz i Aaron weszli do wnętrza Namiotu Zgromadzenia i wyszli z niego. Co zrobili, kiedy wyszli z niego? Błogosławili lud. Pokazuje to nam wspaniałą służbę, jaką ręce są chętne zapewnić i mogą zapewnić dla tych, którzy są sługami Boga, lub na rzecz ludu Bożego ze strony sług Bożych. Innymi wersetami są 2Moj. 17:12; Obj. 13:16; 14:9; 20:4.
Następnie słowo moc jest ponownie używane w związku ze słowem ręka. W 2Moj. 4:2 Bóg zapytał Mojżesza: „Cóż jest w ręce twojej?”. Co możesz uczynić w swojej mocy w związku z moją