Teraźniejsza Prawda nr 483 – 2002 – str. 61
Pytanie: Chociaż nie jesteśmy spłodzeni z ducha, często używamy takich słów jak ,,próbny” oraz „prospektywny” wyrażając różne pojęcia odnoszące się do nas, takie jak „próbne usprawiedliwienie „, Jezus jako nasz ” próbny Orędownik”, otrzymujemy ” próbne przypisanie zasługi Chrystusa „, a Bóg jest naszym prospektywnym Ojcem. Czy można wyrazić te pojęcia w jakiś inny mniej oschły i techniczny sposób?
Odpowiedź: Jako Epifaniczni Badacze Biblii posiadamy swoje własne słownictwo, w którym słowa i terminy takie jak powyższe są używane zarówno w mowie jak i w druku. W naszych badaniach Słowa Bożego, te terminy wyrażają pewne biblijne pojęcia umożliwiające nam lepsze zrozumienie Jego Słowa.
Chociaż używanie tych terminów w rozmowach z tymi, którzy są z nimi zaznajomieni jest właściwe, nie powinniśmy przesadzać. Dodatkowo, powinniśmy być ostrożni, kiedy rozmawiamy z nowo zainteresowanymi, którzy nie są zaznajomieni z terminami takimi jak:
(1) typiczne usprawiedliwienie stosuje się do narodu Żydowskiego podczas Wieku Żydowskiego;
(2) próbne (poczytane) usprawiedliwienie stosuje się także do pewnych klas wierzących w różnych wiekach. To właśnie dzięki takiemu uporządkowaniu Bóg może sprawiedliwie mieć społeczność ze wszystkimi, którzy przybliżają się do niego poprzez wiarę w Chrystusa, nawet zanim zasługa krwi Chrystusa zostanie im rzeczywiście przypisana lub za nich zastosowana.
(3) usprawiedliwienie ożywione stosuje się do spłodzonych z ducha podczas Wieku Ewangelii, dla których nastąpiło zastosowanie, rzeczywiste przypisanie zasługi Jezusa;
(4) rzeczywiste (lub zastosowane) usprawiedliwienie dla klasy Restytucyjnej, ukończone przy końcu Tysiąclecia (E 15,261-262).
Problem z angielskim słowem „Próbny” polega na tym, iż jest ono powszechnie definiowane jako „niepewny, wahający się” . Jeśli używając tego słowa zaczynamy myśleć o nim w tym świetle, możemy równie dobrze patrzeć na różne aspekty naszego chrześcijańskiego życia w sposób niepewny lub bojaźliwy. Ścisła definicja słownikowa podkreśla takie aspekty jak „tymczasowy” lub „doświadczalny”, ale my używamy tego słowa w bardziej pozytywnym sensie. Z pewnością nie chcemy stwarzać wrażenia, iż nasze poświęcenie jest w jakikolwiek sposób tylko częściowo szczere, bez przekonania.
Krótko mówiąc, czasami jest rzeczą stosowną mówić o: „byciu usprawiedliwionym z wiary, Jezusie jako naszym orędowniku, przyjęciu przypisania zasługi Chrystusa oraz Bogu jako naszym Ojcu”, tym sposobem pomijając słowa takie jak próbny, prospektywny oraz inne. Duch zdrowego zmysłu pomoże nam zachować właściwe wyobrażenie w umyśle, a jednocześnie pozwoli nam nie być nazbyt restrykcyjnymi w języku jakiego używamy.
Pytanie: W letnim numerze Teraźniejszej Prawdy, w Pytaniach, na stronie 47, pierwsza kolumna, drugi paragraf od dołu można przeczytać odnośnie typu Królowej Saby: ” W końcowym obrazie wszyscy z klasy królowej Saby będą poświęconymi i wszyscy oni będą wtedy zawarci w klasie Poświęconych Obozowników Epifanii. Z drugiej strony, nie wszyscy Poświęceni Obozownicy Epifanii będą z klasy królowej Saby. Powodem tego jest to, iż wielu w Babilonie poświęci się i będzie wiernymi do śmierci jako Poświęceni Obozownicy Epifanii w ogóle nie wchodząc w kontakt z Prawdą Paruzji lub Epifanii”.
Czy byłoby właściwą rzeczą, jako rozwinięcie ostatniego zdania, powiedzenie, ” iż wielu (lub pewne jednostki) w innych grupach Prawdy poświęci się i będzie wiernych do śmierci jako Poświęceni Obozownicy Epifanii w ogóle nie wchodząc w kontakt z Prawdą Epifanii”?
Odpowiedź: Pan podał prawdę Paruzji oraz fundament dla Prawd Epifanii przez br. Russella, Posłańca Parauzji, a nadbudowę Prawd Epifanii podał przez br. Johnsona, Posłańca Epifanii. Jest wiele różnych grup ludu Prawdy, według obrazu Przybytku Epifanii. Jako grupy Prawdy określamy wszystkich tych, którzy, w ogólności, przyjmują Prawdę Paruzji oraz br. Russella jako Pańskiego przedstawiciela w jej dawaniu. Oczywiście poszczególne jednostki w każdej grupie różnią się w swoim stopniu znajomości i zrozumienia Prawdy Paruzji.
Przyjście do Prawdy Epifanii oznacza w ogólności przyjęcie Prawdy Epifanii oraz br. Johnsona jako Pańskiego przedstawiciela w jej dawaniu. Tak samo jak w poprzednim przypadku poszczególne jednostki różnią się w swojej znajomości i zrozumieniu Prawdy Epifanii. Poświęceni Obozownicy Epifanii składają się z tych chrześcijan, wewnątrz oraz poza ruchem Epifanii, którzy poświęcają się podczas czasu obrazu Obozu Epifanii