Teraźniejsza Prawda nr 483 – 2002 – str. 50
UPRZEJMOŚĆ, POKORA I CIERPLIWOŚĆ MIŁOŚCI
„Bóg jest miłością” -1Jana 4:8
Artykuł niniejszy został zaczerpnięty z przedruków Strażnicy, strony 5124-5125 [1 listopada 1912]. Dokonano niewielkich zmian w celu dopasowania do naszego obecnego stylu oraz usunięto kilka niejasnych słów. Artykuł został napisany z myślą o Nowym Stworzeniu i powinien być czytany w tym świetle oraz w kontekście tamtych czasów.
W Piśmie Świętym słowo miłość jest używane, aby wyrazić kompletną całość wspaniałych i chwalebnych cech, które składają się na doskonałość Jehowy. Bóg jest uosobieniem miłości. Każdy posiada podobieństwo w charakterze do Boga w takim stopniu, w jakim posiada tę zaletę Miłości. O każdym, kto ma pełnię podobieństwa do Boga można powiedzieć, iż jest Miłością, gdyż Miłość jest wspaniałą zasadą, która najpełniej reprezentuje Boski charakter.
„Bóg jest miłością”, nasz Pan Jezus jest Miłością, a gdy kościół będzie doskonały, każdy członek Ciała również będzie Miłością. Ta wspaniała zasada będzie w pełni kontrolowała wszystko, co będziemy robić i mówić, tak jak obecnie sprawuje ona kontrolę w sercach ludu Pańskiego pomimo słabości w ciele, które przeszkadzają pełnemu jej wyrażaniu. Kiedy wszelkie niedoskonałości zostaną zabrane, ci, którzy otrzymają nagrodę naszego chwalebnego wysokiego powołania będą mieć obraz Boga, obraz Pana. Nadzieja osiągnięcia podobieństwa Boskiego charakteru jest wielką ambicją, która zachęca nas do wierności w wysiłkach.
Nawiasem mówiąc można by zauważyć, że wiara, nadzieja i miłość są owocami ducha świętego. Chociaż każdy dobry i doskonały dar pochodzi od Ojca (Jakub 1:17), to jednak istnieje różnica pomiędzy „darem” a „owocem”. W posiadanie daru można wejść natychmiast, lecz owoc wymaga czasu, w którym można by się rozwinąć. Tak jest z owocami ducha świętego.
Widzimy tu uwidaczniającą się Mądrość Boga. Rozwój jest dziełem stopniowym. U tych, którzy posiadają to szczere pragnienie i zdecydowaną gorliwość ku sprawiedliwości, którą Bóg życzy sobie, by posiadali, każde słowo i każdy czyn ma coś wspólnego z rozwojem tej zalety miłości. Nasz Niebiański Ojciec nie oczekuje od nas, byśmy osiągnęli doskonałość miłości w ciele, gdyż jego słabości i niedoskonałości nie pozwolą nam tego uczynić, lecz spodziewa się znaleźć w tych, którzy będą członkami Ciała Chrystusa tę żarliwość ducha i wierne wysiłki, które wskazują, że gdyby mieli doskonałe ciała, zawsze okazywaliby miłość.
Aby osiągnąć ten stopień rozwoju charakteru nie możemy żyć według ciała, starego stworzenia, lecz musimy ćwiczyć nasze umysły tak, by pragnęły tylko tych rzeczy, które są prawdziwe, czyste, miłujące i dobre. W tym tego słowa znaczeniu mamy być Kopiami naszego Pana Jezusa Chrystusa.
UPRZEJMOŚĆ NIE ZAWSZE MIŁOŚCIĄ
Naśladowcy Chrystusa poświęcili swoją własną wolę i zostali spłodzeni z ducha świętego, który jest duchem miłości, gdyż jest duchem Boga, który jest