Siostra Lila Lemanski, żona brata Stevena W. Lemanskiego, zmarła 15 grudnia. Miała 43 lata. Córka Jana i Stefanii Iwaniczków obecnie znanych jako John (Ewangelista LHMM) i Stefania Evans urodziła się w Dzierżoniowie, w Polsce, w październiku 1957 r. Wyszła za mąż za Stevena w 1978 r. Lila była pielęgniarką wpisaną do rejestru i pracowała w służbie zdrowia przez 14 lat.

      Kochano ją bardzo a jej śmierć, w tak młodym wieku, była szokiem dla jej rodziny i wielu innych, którzy ją znali i cenili. Usługa pogrzebowa odbyła się 20 grudnia wykonana przez ewangelistę brata Toma Cimburę ze zboru w Minneapolis. Kilkoma utworami muzycznymi oddano hołd jej pamięci.

      Przeżył ją jej mąż, Steven, syn Mateusz, córka Jennifer D., jej rodzice oraz brat Eugeniusz Iwaniczko.

      Modlimy się o Pańską pocieszającą miłość dla jej dotkniętej bólem rodziny oraz krewnych.

      Lila Lemanski

MODLITWA I ODPOWIEDŹ NA NIĄ

      Jest pewna liczba wersetów w Piśmie Świętym, które oznajmiają, że Pan udzieli odpowiedzi na prośby chrześcijanina. Oto niektóre z tych wersetów:

      Mat. 18:19: „Zasię powiadam wam: Iż gdyby się z was dwaj zgodzili na ziemi o wszelką rzecz, o którąby prosili, stanie się im od Ojca mego, który jest w niebiesiech. „

      Mat. 21:22: „I wszystko, o cobyściekolwiek prosili w modlitwie wierząc, weźmiecie. „

      Jan 14:13, 14: „A o cokolwiek prosić będziecie w imieniu mojem, to uczynię, aby był uwielbiony Ojciec w Synu. Jeśli o co będziecie prosić w imieniu mojem, ja uczynię. „

      Jan 15:7: „Jeśli we mnie mieszkać będziecie i słowa moje w was mieszkać będą czegobyściekolwiek chcieli, proście, a stanie się wam. „

      Jan 16:23: „A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam. „

      Jeśli niektórzy chrześcijanie dochodzą do wniosku, że nie zawsze otrzymują odpowiedzi na swoje prośby, to jak my powinniśmy rozumieć wymienione wersety?

      Istnieje niemało rzeczy, które powinniśmy zachować w pamięci, aby odpowiedzieć na to pytanie. Po pierwsze, istnieją różne uwarunkowania modlitwy, z jakimi się spotyka proszący, niektóre z nich są wymienione w powyższych wersetach. Po drugie, są też pewne modlitwy, które są możliwe do przyjęcia a inne nie.

      Wstępny warunek jest taki, że osoba modląca się powinna zapytać siebie, czy on lub ona podjęli kroki niezbędne do ofiarowania modlitwy nadającej się do przyjęcia. Osoba taka winna przedtem podjąć kroki pokuty i wiary w Chrystusa jako jedynego Zbawiciela i poświęcić swoje życie Bogu.

      Przyjmując, że te kroki zostały podjęte następnie pytamy, czy zostały spełnione warunki dla modlitwy możliwej do przyjęcia. Na przykład, osoba taka powinna udać się do Pana w modlitwie przyjmując postawę czci w żywej wierze i z czystym sumieniem (Mat. 21:22; 5:23, 24). Taka postawa nie pozostawia miejsca dla samolubnych modlitw, gdyż to byłoby „złym proszeniem” (Jak. 4:3).

      Innym warunkiem do przyjęcia jest, że proszący chrześcijanin powinien trwać w Chrystusie, a słowa Chrystusa powinny mieszkać w nim (Jan 15:7). Gdy słowa Pańskie mieszkają w kimś, to oznacza miłość do nich i nasuwa myśl o pilnym studiowaniu, aby te słowa poznać i wyrażoną w nich wolę Pańską. Ponadto mieszkać w Nim znaczy być lojalnym wobec Jego woli i pragnąć, aby Jego wola się spełniła a nie swoja własna. To nie tylko oznacza, że ktoś się poświęcił Panu, ale że on wiernie wykonuje to poświęcenie się. Innym jeszcze warunkiem jest, że o jakiekolwiek potrzeby prosimy, czynimy to w imieniu Chrystusa (Jan 14:13, 14). Prosić w imieniu Chrystusa znaczy więcej niż wzywać Jego imienia na zakończenie modlitwy. To znaczy zawsze mieć w swoim umyśle wiedzę, że stanowisko chrześcijanina – i także przywilej dostępu do Pana w modlitwie jest wyłącznie skuteczne w okupowej ofierze i Jego służbie na rzecz każdego wierzącego.

      Pan już wcześniej obiecał zaspokoić doczesne potrzeby swego ludu, nie ma więc potrzeby proszenia o więcej niż On przewidział w tym zakresie (Mat. 6: 7, 8; Izaj. 33:15, 16). Pan życzy sobie, aby Jego poświęcony lud prosił o te rzeczy, które należą do nowego serca, umysłu i woli – o większą miarę Ducha Świętego (Łuk. 11:13).

      Kolejnym ważnym czynnikiem do rozważenia jest fakt, że odpowiedzi na prośby wyrażone w modlitwie są udzielane na wiele różnych sposobów, niektóre z nich nie są takie jasne. Często odpowiedzią na modlitwę jest „Tak”, czasem jest „Nie”. Być może, że Pan w swej mądrości

poprzednia strona – następna strona