Teraźniejsza Prawda nr 473 – 2000 – str. 89

Najwyższy Kapłan On jest przedstawiony jako służący podczas Wieku Ewangelii na Dziedzińcu i zajmujący się Kozłem Pańskim, człowieczeństwem Maluczkiego Stadka. Członkowie Ciała współpracują z Chrystusem jako Najwyższym Kapłanem Świata w tym dziele (T 50, u dołu strony, 51, par. 1; Cienie Przybytku, str. 50, 51, wyd. 1992) i także przy końcu tego Wieku w zajmowaniu się Kozłem Azazela, człowieczeństwem Wielkiej Kompanii.

      Lecz Najwyższy Kapłan Świata zajmuje się obecnie również Młodocianymi Godnymi i Poświęconymi Obozownikami Epifanii. Jest Najwyższym Kapłanem dla wszystkich łącznie z antytypicznymi Izraelitami. Chociaż zarówno Głowa, jak i Ciało są teraz w Boskiej naturze, połączeni z Niebiańskim Ojcem, wciąż nie są w antytypicznych szatach chwały i piękności (P ‘57, s. 12). Nie mają oni jeszcze całej ich Tysiącletniej Pośredniczącej władzy, prerogatyw, przywilejów, własności i działów służby, które są włączone do antytypicznych szat, i które otrzymają dopiero po zastosowaniu za świat zasługi krwi Jezusa (Z 80, kol. 2, par. 2-4; 245, odpowiedź brata Russella; 3709, kol. 2, par. 1-3; 4602, kol. 1, par. 1, 2).

Chociaż Jezus osobiście na zawsze jest z Bogiem w Świątnicy Najświętszej, jako Najwyższy Kapłan On jest przedstawiony jako służący podczas Wieku Ewangelii na Dziedzińcu i zajmujący się Kozłem Pańskim, człowieczeństwem Maluczkiego Stadka.

      Najwyższy Kapłan Świata działa wobec Młodocianych Godnych od 1881 roku, a wobec reszty „Poświęcających się między wiekami”, Poświęconymi Obozownikami Epifanii, od jesieni 1954 roku. Właściwie, ten Najwyższy Kapłan działa również wobec niepoświęconych próbnie usprawiedliwionych (E 4, s. 69). Wszyscy tacy poświęcający się są przedtysiącletnim nasieniem Abrahamowym, są tymi, którzy się poświęcają przed rozpoczęciem się Tysiącletniego Pośredniczącego Panowania (E 11, s. 293, Ter. Pr. ‘49,39).

      Poświęceni Obozownicy Epifanii są uważani przez Boga za wcześniej „przynoszących” lub składających ofiary Najwyższemu Kapłanowi Świata przy Bramie Dziedzińca, chociaż ten typ nie wypełni się w rzeczywistości przed rozpoczęciem się Pośredniczącego Panowania, gdy wszyscy antytypiczni Izraelici przyniosą swe ofiary. Będąc usprawiedliwieni z wiary, Poświęceni Obozownicy Epifanii będą mieli udział w zmartwychwstaniu sprawiedliwych, ale nie w „lepszym zmartwychwstaniu”, które jest tylko dla Starożytnych i Młodocianych Godnych (P ‘73, s. 60 u dołu strony, 61).

      Poświęceni Obozownicy Epifanii tworzą główną część antytypicznej Miriam i będą mieli zaszczytne stanowisko po Tysiącleciu pośród restytucjonistów na doskonałej ziemi. (E11, s. 293, Ter. Pr. ‘49,39).

NIE MA EMBARGA NA ZASŁUDZE

      Pytanie: Czy „Poświęcający się między wiekami” mają embargo na zasłudze Okupu Jezusa, aby mogli istnieć?

      Odpowiedź: Ani Młodociani Godni, ani Poświęceni Obozownicy Epifanii nie mają embarga na zasłudze Chrystusa. Lecz nie spodziewamy się, że Bóg zastosuje zasługę za świat zanim Młodociani Godni nie skończą swojego biegu do śmierci (E 15, s. 251, par. 1, 252, Ter. Pr. ‘81,36, 37). Fakt, iż Poświęceni Obozownicy Epifanii nie mają embarga na zasłudze Chrystusa nie jest przeszkodą dla ich istnienia obecnie w większym stopniu niż podobny fakt, że Starożytni Godni nie mieli embarga na zasłudze nie stanowił przeszkody dla ich istnienia. Starożytni Godni mieli wiarę poczytaną im za sprawiedliwość i ich usprawiedliwienie – w odróżnieniu od tego, które miały nowe stworzenia Wieku Ewangelii – które było próbne, a nie ożywione (Rzym. 4:1-3).