Teraźniejsza Prawda nr 473 – 2000 – str. 83
Dawid na onym zamku; dla tego nazwano go miastem Dawidowem. I zbudował miasto w około, od Mello aż w okrąg; a Joab pobudował ostatek miasta. A tak Dawid im dalej, tem więcej rozmnażał się, i rósł; albowiem Pan zastępów był z nim „. Dowiadujemy się tu nieco o Salem, mieście, którego Melchizedek był królem.
JEBUZ
1Moj. 15:21: ” (…) Amorejczyka, i Chananejczyka, i Gergezejczyka, i Jebuzejczyka” byli to rdzenni mieszkańcy ziemi Kanaan. U Jozuego 18:28 lud Jebuz jest wymieniony ponownie: „I Sela, Elef, i Jebuz (które jest Jeruzalem)”. Występuje tutaj utożsamienie miasta Jebuzejczyków z Jeruzalem.
U Jozuego 15:63 czytamy o „Jebuzejczyku mieszkańcu Jeruzalem”. Jebuz było pierwotną nazwą Jeruzalem. Nazwa uległa zmianie na Jeruz, gdy była połączona z Jeruzalem zamiast Jebuzalem. W 1Kron. 11:4, 5 czytamy, jak Dawid podbił Jebuz. Jeruzalem zostało później podbite przez Nabuchodonozora, potem przez różne narody pogańskie, włączając Rzymian pod panowaniem Tytusa, przy końcu żniwa Wieku Żydowskiego.
Jebuz znaczy „podeptany”. Miasto zostało podeptane za czasów Melchizedeka i Abrahama, podbite przez Jozuego, uciskane za czasów Sędziów – nie było ono zbyt spokojne. Mieszkańcy tego Melchizedekowego miasta byli buntowniczy. Patrząc na antytyp, Jezus jako antytypiczny Melchizedek będzie miał trudne czasy wyprowadzając pokój z buntowniczego rodu ludzkiego znajdującego się pod klątwą i rządami szatana.
Można się zastanawiać, czy Pan mógł mieć na myśli znaczenie Jebuz, gdy powiedział: „(…) będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan” (Łuk. 21:24). Tutaj użył definicji tej nazwy. To podbicie Jeruzalem już jest zakończone. Możemy teraz mówić do Izraela słowa pociechy (Iz. 40: 1, 2), mówiąc mu, iż jego walka się skończyła, że Bóg przywraca mu wzrok.
NOWE JERUZALEM
W Psalmie 76:3 czytamy: „W Salemie jest przybytek jego, a mieszkanie jego na Syonie.” Bóg wybrał to miasto Dawidowe na swoje szczególne miejsce mieszkania; reprezentuje ono Kościół w chwale. „I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące (…)” (Obj. 14:1). Kościół jest tu pokazany jako antytyp Syjonu.
Jezus ze swoją Oblubienicą, Kościołem, będzie nowym Jeruzalem, które zstąpi, jak czytamy w Obj. 21:2, 3: „A ja Jan widziałem ono święte miasto, Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od Boga zgotowane, jako oblubienicę ubraną mężowi swemu. (…) Oto przybytek Boży z ludźmi (…)”. To „zstępowanie” zaczęło się w czasie Drugiego Adwentu Pana. Nasz Pan przyszedł na ziemię, a Kościół przyszedł z nim. W odpowiednim czasie Przybytek Boga zostanie ustanowiony między ludźmi.
KAPŁAŃSTWO MELCHIZEDEKOWE NAJWYŻSZE
Ap. Paweł do Żyd. 7:3 mówi, iż Melchizedek był „Bez ojca, bez matki, bez rodu, ani początku dni, ani końca żywota nie mając, ale przypodobany będąc Synowi Bożemu, zostaje kapłanem na wieki”. Melchizedek nie miał rodziców? W jaki sposób to może być prawdą?
Żydzi byli bardzo skrupulatni w zachowywaniu swojej genealogii, lecz nie ma żadnych zapisów na temat ojca lub matki Melchizedeka – bez rodu, bez matki, bez ojca, bez dzieci (por. Nech. 7:64). Nie ma żadnych danych na temat daty urodzin ani śmierci Melchizedeka. Lecz „przypodobany będąc Synowi Bożemu, zostaje kapłanem na wieki”. Paweł chce tu pokazać kapłaństwo wyższe niż kapłaństwo Lewickie. Jezus jako Najwyższy Kapłan, nie miał poprzednika, ani następcy, jego kapłaństwo było bez początku i nie ma końca (por. Żyd. 7:4).
KOŚCIÓŁ PŁACI DZIESIĘCINĘ
Żyd. 7:5: „A ci, którzy są z synów Lewiego, urząd kapłański przyjmujący, rozkazanie mają, aby brali dziesięcinę od ludu według Zakonu, to jest, od braci swoich, choć wyszli z biódr Abrahamowych.” Kapłani Lewiccy, pochodzący od Abrahama, otrzymywali dziesięcinę od swoich własnych braci. Lecz Jezus – antytypiczny Melchizedek – który nie był z linii Lewiego, wziął dziesięcinę od Abrahama (werset 6).
Nasienie Abrahama reprezentuje przede wszystkim Maluczkie Stadko (Gal. 3:29). Jest to więc klasa kapłańska, 144.000. Od niej Jezus jako większy Melchizedek otrzymał