Teraźniejsza Prawda nr 470 – 2000 – str. 44
sercach niezapomniane chwile spędzone w gościnnym domu braterstwa Ernesta i Ewy Maschyk. [Br. Maschyk potem umarł; zob. nasz numer Styczeń-Luty – Redaktor].
INTERNET
W ostatnich miesiącach wzrosło zainteresowanie naszymi stronami WWW. Umieszczona jest tam literatura paruzyjna i epifaniczna w języku polskim. Od lipca 1998 r. do października 1999 r. te strony odwiedziło 1260 osób, w tym:
z Polski 820
z Litwy 151
z Niemiec 57
z USA 28
z Kanady 9
z Australii 5
z Francji 3
z Wlk. Brytanii 2
z Czech 2
z innych 183
Postrzegamy internet jako jeszcze jedną formę głoszenia Prawdy, nie rezygnując z pozostałych. A oto inne dające się zauważyć zalety internetu, związane z rozpowszechnianiem nauk paruzyjnych i epifanicznych:
– dostęp do stron WWW przez 24 g. na dobę na całym świecie;
– tekst ze stron WWW można pobrać w ciągu kilku minut i wydrukować, wybierając dowolną wielkość czcionki;
– gwałtownie wzrasta liczba użytkowników internetu, co daje okazję do przedstawiania Prawdy coraz większej liczbie ludzi (w niedługim czasie prawie każdy będzie miał dostęp do internetu – w domu, w szkole, w pracy);
– internet umożliwia dostęp do naszych publikacji osobom nieśmiałym, obawiającym się z różnych przy czyn otwarcie okazać zainteresowanie lub nie mającym innej możliwości kontaktu z literaturą;
– osoby mające pytania lub wątpliwości mogą kontaktować się z Ruchem przez pocztę elektroniczną (email);
– koszt utrzymania stron WWW jest niewielki, a daje możliwość darmowego rozpowszechniania literatury.
Aktualnie na stronach WWW jest dostępna Manna, l. Tom paruzyjny, kilka Sztandarów Biblijnych, 18 traktatów i 8 broszur. Planujemy umieścić pozostałe broszurki wydane w języku polskim i w miarę możliwości umieszczać Sztandary Biblijne wcześniej wydane, na bieżąco umieszczać nowe Sztandary Biblijne i ogłoszenia o wykładach publicznych. Brat Augustyn Bochniak, brat Tomasz Kładź, brat Radosław Broda, oraz inni, kontynuują współpracę w powiększaniu liczby stron WWW.
Kończę zapewnieniem naszej gorącej miłości do Brata, Siostry Berty i do członków rodziny duchowej Domu Biblijnego oraz do wszystkich Twoich współpracowników, jak również Braci i Sióstr na całym świecie. Nasi drodzy Bracia i Siostry w Polsce i na Wschodzie trwają w modlitwach za Tobą i Twoimi pomocnikami w pracy Pańskiej, w których siostra Teresa i ja współuczestniczymy. Życząc obfitych łask i błogosławieństw Bożych, pozostaję w miłości braterskiej,
Piotr Woźnicki,
(pielgrzym i przedstawiciel w Polsce i Europie Wschodniej).
PYTANIA BIBLIJNE
Pytanie: Jaką jest wiara, o której uczy Słowo Boże i przez którą grzesznik zostaje usprawiedliwiony w oczach Boga?
Odpowiedź: Wiara w „odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie”, jest tą wiarą, która usprawiedliwia grzesznika. Lecz znaczy ona o wiele więcej, niż mogłoby się pozornie wydawać – znacznie więcej, niż wielu przypuszcza. Oto co ona oznacza:
Grzesznik uznaje swój własny stan niedoskonałości, grzechu, oddzielenia od Boga i ciążący na nim wyrok, nawet jeśli nie rozumie całkowicie i właściwie, że karą za grzech jest śmierć – zniszczenie. To oznacza wiarę, ponieważ przyznanie, że Bóg przygotował odkupienie nasuwa wniosek, że ze strony grzesznika istniała potrzeba odkupienia i że potępienie sprawiedliwie ciążyło na grzeszniku.
Wiara w odkupienie znaczy, że grzesznik potrafi, przynajmniej do pewnego stopnia, zauważyć na czym polega grzeszność grzechu i że pragnie uniknąć nie tylko srogiej kary za grzech – śmierci, zniszczenia – ale także innych cech, takich jak jego własna niedoskonałość i poczucie wyobcowania wobec Boskiego umysłu. Taka wiara przywodzi więc na myśl pokutę – pragnienie powrotu do Boga i sprawiedliwości. Oznacza zatem niezadowolenie wywołane grzechem i tęsknotę za upragnioną sprawiedliwością, która jest gotowa – tak, rada – skorzystać z Boskiego zabezpieczenia w Chrystusie. Dlatego też wiara ta wiąże się nie tylko z pragnieniem otrzymania odpuszczenia „przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości Bożej” (Rzym. 3:25), ale też z pragnieniem prowadzenia życia świątobliwego, prawego i trzeźwego, a więc życia, w którym o ile możliwe unika odtąd wszelkiego grzechu.