Teraźniejsza Prawda nr 469 – 2000 – str. 24
Gdzie zatem mamy ulokować Etiopię z 1Mojżeszowej? Wskazówkę do rozwiązania tej trudności znaleźliśmy w E 9, The Parusia Messenger, str. 89-91. Pisząc o psujących się wzajemnych kontaktach Miriam, siostry Mojżesza, i Zefory, jego żony, br. Johnson tak napisał:
„Mojżesz … był obwiniany za to, że wziął Zeforę za swoją żonę, której przybycie do Mojżesza i Izraela, ze swym ojcem, Jetrem, i jej dwoma synami, miało miejsce około jednego roku przed przybyciem do góry Synaj (2Moj. 18:2, 5, 6); a jej pozostanie z nim okazało się od tego czasu przykrym doświadczeniem, szczególnie dla Miriam i również dla Aarona. Zefora … jest nazywana Etiopką, dosłownie Kuszytką. Istniały wówczas dwa rodzaje Kuszytów: jedni byli murzynami i mieszkali w Afryce 1850 km na południe od terytorium Madianitów z Horebu, drudzy, natomiast, którzy byli brązowo biali, mieszkali w synajskiej Arabii (2 Kron. 21:16). Widocznie Zefora należała do drugiego rodzaju Kuszytów”.
Dlatego określenie „Etiopia”, być może, było rozumiane w starodawnym kontekście a nie w nowoczesnym. Rzeka Gihon była w kraju Kusz. (Tego nie należy mylić z Gihonem blisko Jerozolimy, gdzie Salomon został pomazany na króla – 1Król. 1:33, 38, 45; 2Kron. 32:30; 33:14). W The New Bibie Dictionary (Nowy słownik biblijny) pod hasłem Gihon, czytamy:
1. Jedna z czterech rzek z Edenu… którą identyfikowano różnie z Oxusem, Araxesem, Gangesem, Nilem i licznymi innymi rzekami. Identyfikacja z Nilem powstała na podstawie wypowiedzi, że ona „okrążała całą ziemię murzyńską” (1Moj. 2:13), którą identyfikuje się z Etiopią, ale jest bardziej prawdopodobne, że Kusz tutaj odnosi się do obszaru na wschód Mezopotamii, z której Kuszyci później się wywodzili. Jeśli tak jest, że jakaś rzeka płynęła do Mezopotamii ze wschodnich gór, być może z Diyala lub Kerkha, jest możliwe, że istnieje szansa zmian zarysów geograficznych i wtedy identyfikacja jest wątpliwa.
– New Bibie Dictionary, InterVarsity Press, Copyright 1962, Wspólnota InterYarsity
CZTERY RZEKI – ICH ANTYTYPY
Główna rzeka wypływała z Edenu i rozszczepiła się na cztery rzeki. To jest ważne z antytypicznego punktu widzenia. Słowo Eden znaczy „przyjemny” lub „zachwyt”. Ta rzeka wypływając z Edenu wskazuje na stan usprawiedliwienia przez wiarę – bardzo przyjemny stan dla usprawiedliwionego. Przedstawia poczytanie ludzkiej doskonałości i poczytanie doskonałych warunków, które Bóg rozwinął. I z tego usprawiedliwionego stanu pochodzą cztery klasy wiary. Wykażemy je.
FYSON
Ta rzeka przedstawia Maluczkie Stadko. Jej wypłynięcie i okrążenie całego kraju, według jego kształtu, przedstawia tę klasę wyłaniającą się ze stanu poczytanej ludzkiej doskonałości i przenikającą Prawdę oraz sferę Prawdy.
Bdelium ma związek z manną. W 4. Mojżeszowej czytamy, że manna była jako nasiona kolendry a jej barwa jak bdelium (4Moj. 11:7). Jej wygląd biały i przezroczystość jest stosownym typem Słowa Bożego. Onyks przedstawia łaski charakteru Maluczkiego Stadka.
GIHON
Ta rzeka reprezentuje Wielką Kompanię, klasę która, oczywiście, była uczuciowo związana z Prawdą i duchem Prawdy. Podczas gdy Fyson „płynęła swobodnie” (jej imię to znaczy), Gihon była węższą rzeką. Z duchowego punktu widzenia to pokazuje względną moc tych dwu klas.
Obj. 7:17: „Albowiem Baranek, który jest w pośrodku stolicy, będzie ich pasł [Wielką Kompanię] i poprowadzi ich do żywych źródeł wód i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich”.
CHYDEKEL
Trzecia rzeka Chydekel (Tygrys) jest znacznej wielkości rzeką. Jej nazwa znaczy „bystra”, „szybka”, srogi głos lub dźwięk. Rzeka Chydekel płynęła przez Asyrię. A to przedstawia Starożytnych Godnych dających Prawdę Tysiąclecia tym, którzy teraz znajdują się w antytypicznej Asyrii – w kościele nominalnym.