reform, różnymi sposobami walcząc o sekciarskie sukcesy zamiast o budowanie świętych, „kościoła Boga żywego”, których imiona zapisane są w niebie. Powinniśmy mieć cierpliwość dla wszystkich takich, którzy dają dowody, iż działają w zgodzie ze swymi przekonaniami, ponieważ każdy, kto jest zaangażowany w dobrej pracy dowolnego rodzaju, w rezultacie otrzyma błogosławieństwo. Lecz prawdziwy Kościół nie pracuje jedynie o jakieś błogosławieństwo, lecz o to błogosławieństwo – „powołanie ono Boże, które jest z góry [w ang. i greckim: nagrodę wysokiego powołania] w Chrystusie Jezusie” (Filip. 3:14). Zatem niech wszyscy, którzy widzą nagrodę oraz światłość chwały Bożej, promieniującej z twarzy naszego Pana Jezusa Chrystusa, będą wierni warunkom i zasadom swego przymierza ofiary, bowiem wszyscy, którzy są wierni aż do śmierci, mają wspaniałą obietnicę, iż otrzymają koronę życia – nieśmiertelność – Obj. 2:10.

„STÓJCIE”

      Dobry żołnierz Jezusa Chrystusa zawsze musi dokładnie słuchać głosu Wodza naszego Zbawienia. Czasami nasz Wódz daje rozkaz „Marsz do przodu”, czasami „Patrz w tył”; niekiedy „Zatrzymaj się” – „Stój”. Zawsze mamy być szybcy w okazywaniu Jemu posłuszeństwa. Przytoczymy kilka części Pisma Świętego, które wskazują na „stanie” i podamy kilka innych stosownych wersetów dla błogosławieństwa naszych czytelników:

       1. „Przetoż teraz STAŃCIE, abym się rozpierał z wami przed Panem, o wszystkie dobrodziejstwa Pańskie, które wam czynił i ojcom waszym” (1Sam. 12:7). „Przyjdźcież teraz, a ROZPIERAJMY się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą” (Izaj. 1:18; 43:25; Dz.Ap. 3:19; Rzym. 4:5-8). „Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił i radbym się z Bogiem ROZPIERAŁ” (Hiob 13:3).

       2. „POZOSTAŃ trochę, żeć opowiem słowo Boże” (1Sam. 9:27). „Panie! daj mi POZNAĆ drogi twe, ścieżek twoich naucz mię. Daj, abym chodził w prawdzie twojej i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego” (Psalm 25:4, 5, 9, 12-14; 2Moj. 33:13; Izaj. 30:21; Jer. 33:3; Jan 16:13-15).

       3. „POSTÓJCIE aż USŁYSZĘ” (4Moj. 9:8). „SŁUCHAJCIEŻ, a pojmujcie uszami, nie podnoście się; boć Pan mówi”; „Ale kto mię SŁUCHA, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy” (Jer. 13:15; Przyp. 1:33; Izaj. 51:7; Łuk. 9:35; 11:28; Jan 10:27; 15:3; 17:8, 14, 17-20; Obj. 3:20, 22).

       4. „SŁUCHAJŻE tego pilnie, Hiobie, ZASTANÓW się, a uważaj dziwne sprawy Boże” (Hiob 37:13). „Jedno się bójcie Pana, a służcie mu w prawdzie ze wszystkiego serca waszego, a to UPATRUJCIE jako wielmożnie poczynał z wami”; „Wielkie sprawy Pańskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają” (1Sam. 12:24; Psalm 111:2; 8:4-10; 50:22, 23; 5Moj. 8:5; Przyp. 6:6; Kaz. 7:13; Łuk. 12:24-31; 2Tym. 2:7-10).

       5. „STÓJMYŻ NA MIEJSCU SWYM” (1Sam. 14:9). „A przetoż weźmijcie zupełną zbroję Bożą, abyście mogli dać odpór w dzień zły, a wszystko wykonawszy OSTAĆ się”; „I zamierzysz granice ludowi wokoło”; „Bóg ułożył członki, każdy z nich z osobna w ciele, jako chciał”; „A żaden z was niech nie cierpi … jako w cudzy urząd się wtrącający” (Efez. 6:13; 2Moj. 19:12; 1Kor. 12:18; 1Piotra 4:15; Sędz. 7:21; Mal. 3:2).

       6. „W JORDANIE STANIECIE” (Joz. 3:8). „Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną”; „A oto Jam jest z wami aż do skończenia świata” (Psalm 23:4; Mat. 28:20; Żyd. 13:5; Psalm 69:2, 3, 15-17).

       7. „STÓJCIE, a PATRZAJCIE na wybawienie Pańskie” (2Moj. 14:13). „STÓJCIE, a OGLĄDAJCIE wybawienie Pańskie … nie bójcie się ani się lękajcie”; „aby OGLĄDAŁY wszystkie kończyny ziemi zbawienie Boga naszego” (2Kron. 20:17; Psalm 46:11; Izaj. 52:10; Łuk. 3:6).

CHRZEST JANA W KONTRAŚCIE
DO CHRZTU CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

„Przetoż teraz cóż odwłaczasz? Wstań, a ochrzcij się, a omyj grzechy twoje”. – Dz.Ap. 22:16

      Przypominamy sobie okoliczności, w których słowa tego wersetu zostały wypowiedziane przez Pawła opowiadającego o swych doświadczeniach w czasie nawrócenia do Chrystusa. Słowa te były skierowane do niego przez Ananiasza, sługę Bożego, po tym gdy Saul z Tarsu został powalony na

poprzednia strona – następna strona