Teraźniejsza Prawda nr 462 – 1999 – str. 7
Niektórzy strzelcy, np. siostry, które oprócz zajmowania się obowiązkami domowymi mogą wygospodarować czas, mogą spędzić kilka godzin, raz lub więcej razy w tygodniu, na rozprowadzanie literatury Prawdy. Niektórzy bracia i siostry, przynajmniej częściowo, mogą wykorzystywać dni wolne od świeckich zajęć na pracę strzelecką. Inni mogą mieć takie warunki, że są w stanie rozpowszechniać literaturę tylko sporadycznie, gdy w związku z codziennymi obowiązkami w pracy, domu lub w inny sposób kontaktują się z podatnymi na wpływ Prawdy jednostkami, takimi jak niektórzy znajomi, sąsiedzi, handlowcy, sprzedawcy itp. Niektórzy mogą pozwolić sobie na sporadyczne odwiedzenie kilku domów w drodze do lub z pracy, na spotkaniach, zakupach itp. W ten sposób gorliwi obserwatorzy znajdą wiele sposobności opowiadania Prawdy w miłości (Efez. 4:15).
SUGESTIE DLA ZBOROWEJ DZIAŁALNOŚCI STRZELECKIEJ
Ponieważ większość braci znajduje się w takich warunkach, że mogą poświęcić niewiele czasu na rozprowadzanie książek i broszur oraz zdobywanie subskrypcji na Sztandar Biblijny, proponujemy zborom następujące sugestie: (1) niech każdy zbór o odpowiedniej wielkości wybierze mądrego i gorliwego strzelca, aby służył jako kapitan strzelców (osoba różna od kapitana ochotników, lecz jeśli to byłoby praktyczne, to ta sama osoba może służyć w obu funkcjach, jeśli zbór tak woli), który z ramienia zboru będzie miał ogólny nadzór nad pracą strzelecką, tak jak kapitan ochotników ma z ramienia zboru ogólny nadzór nad ochotniczą działalnością zboru; (2) tam gdzie jest to praktyczne, niech kapitan strzelców z upoważnienia zboru podzieli miasto na rejony i przydzieli je tym, którzy pragną dość regularnie zająć się działalnością strzelecką, konsultując się, jeśli to jest możliwe, z nimi w sprawie wyboru terenu; (3) najlepiej niech zbór z nami uzgadnia wszystkie sprawy, takie jak zamawianie i płacenie za książki, broszury i Sztandar Biblijny przez kapitana strzelców; (4) niech kapitan składa zborowi i nam raporty z działalności tak często, jak często usprawiedliwiają to postępy i potrzeby pracy; (5) niech strzelcy spotykają się tak często, jak często to jest praktyczne, w celu wzajemnej pomocy i zachęcania się; (6) niech zborowi będą składane częste świadectwa z tej działalności; i (7) niech każdy się stara zachęcić tylu ilu to jest możliwe do zajęcia się tą dobrą pracą i rozwijania jej. Pragnęlibyśmy, aby różne zbory omówiły ten temat i podjęły stosowne działania, tak jak im się wydaje, że to jest wolą Pańską, a następnie poinformowały nas o swych krokach w tym względzie.
W niektórych zborach, łącznie z naszym tutaj w głównej kwaterze, wielu braci z dobrymi rezultatami pod kierunkiem kapitana wyjeżdża razem jednym lub dwoma samochodami, by służyć w pracy strzeleckiej w różnych pobliskich miasteczkach. Wielu braci jest bardzo zachęconych i wspieranych w pokonywaniu nieśmiałości przez przyłączanie się w tym czasie do innych, a opowiadanie o stosownych doświadczeniach jest obopólnie bardzo pomocne.
INDYWIDUALNA PRACA STRZELECKA
Ci, którzy nie są związani z żadnym zborem lub których zbór nie uczestniczy w pracy strzeleckiej, powinni oczywiście gorliwie prowadzić działalność strzelecką w miarę ich możliwości i sposobności, czy to we współpracy z innymi na ich lub innym terenie, czy też pojedynczo.
Wszędzie tam, gdzie to jest rozsądnie możliwe, mądre i pomocne jest zajmowanie się tą pracą dwójkami (Łuk. 10:1), przy czym jedna osoba idzie zwykle jedną, a druga drugą stroną ulicy. Pozwala to na wzajemne zachęcanie się. Dobrze jest zapisywać obsługiwane tereny, tych którym sprzedało się literaturę, tych co do których wydaje się iż rokują nadzieje na zorganizowanie domowych badań Biblii, planu wieków, rozmowy czy zapraszanie na specjalne zebrania itp. Prosimy o przysyłanie adresów wszelkich zainteresowanych osób, do których chcielibyście, abyśmy wysyłali okazowe egzemplarze SzB.
Zachęcamy szczególnie tych, którzy już są wolni od pracy zawodowej lub zatrudnionych tylko częściowo czy też bezrobotnych do wzięcia możliwie najbardziej aktywnego udziału w tej służbie, zależnie od możliwości i sposobności. Ci, którzy otrzymują pomoc od państwa, nie muszą z tego powodu powstrzymywać się od tej służby, jeśli tylko są wolni i skłonni ją wykonywać.
Dla tych, którzy pragną służyć w tej błogosławionej pracy ewangelizacyjnej, lecz nie mają pieniędzy na zakup książek czy broszur, my udzielimy odpowiedniego kredytu, tak aby mogli otrzymać je od nas i sprzedać przed wysłaniem nam zapłaty. Nikt nie powinien powstrzymywać się od przystąpienia do tej służby z powodu braku funduszy.
Zawsze cieszą nas informacje od tych sług Boga i Jego Prawdy i mamy nadzieję usłyszeć o wielu innych, którzy będą mogli przyłączyć się do tej pracy. Gdy będziecie pisać, prosimy podać w przybliżeniu ile waszym zdaniem będziecie mogli poświęcić na nią czasu. Radują nas częste sprawozdania od tych, którzy już wykonują tę służbę, jesteśmy gotowi pomóc we wszelkich szczególnych problemach i trudnościach.
Jako kolporterzy i strzelcy powinniśmy starać się skutecznie służyć i dlatego powinniśmy być czyści, schludnie ubrani, zachowując nie narzucającą się, lecz właściwą i uprzejmą postawę. Święty Duch Boga, Jego Duch „mocy, miłości i zdrowego zmysłu” (2Tym. 1:7) powinien przejawiać się w naszym każdym słowie i czynie (Izaj. 61:1–3). Nasze postępowanie powinno być stosowne dla ambasadora Najwyższego.
Ciało często drży i wzdraga się przed nadzorem nowego serca, nowego umysłu i nowej woli zamiast nadzoru cielesnego serca, umysłu i woli. Nowe serce, umysł i wola często musi brać ciało za kołnierz i poprowadzić